Toen Raul bij Schalke arriveerde: een van de meest spectaculaire transfers in de geschiedenis van de Bundesliga

Vijftien jaar geleden zorgde FC Schalke 04 voor een enorme verrassing op de transfermarkt: ze contracteerden de Spaanse wereldtopper Raúl – en kregen een storm van enthousiasme. Meer dan 100.000 mensen fantaseerden bij de seizoensopening over de strijd van trainer Magath om de eerste plaats.

"Raúl is uniek. Ik ken geen vergelijkbare speler!" De lofzang waarmee Schalke-trainer Felix Magath vijftien jaar geleden zijn Spaanse wereldster in de zomer verwelkomde in het aanstaande Gelsenkirchen, was enorm. Er klonken meteen stemmen voor een "aanval op FC Bayern", en zelfs de Spanjaard zelf wilde zich in deze euforische stemming niet inhouden: "Het kampioenschap is haalbaar voor ons. Dat is mijn doel. Schalke heeft uitstekende omstandigheden om succes te vieren."

Toen Raúl twee jaar later de club verliet, was Felix Magath allang vertrokken als trainer van Schalke en waren zijn successen over het algemeen beperkt gebleven. Maar de Spanjaard had de harten van de Royal Blues veroverd met meer dan alleen zijn 40 doelpunten in 98 competitiewedstrijden. Op zijn laatste dag in de Gelsenkirchen Arena scandeerden ze zijn naam keer op keer eerbiedig en hielden ze spandoeken omhoog met onvergetelijke teksten zoals: "Ik zal mijn kleinkinderen over Raúl vertellen."

Het was een sensatie in de Bundesliga in de zomer van 2010. Wereldster Raúl maakte de overstap van Real Madrid naar Schalke's Royal Blues. De transfer van de superster van de Spaanse hoofdstad naar het hart van het Ruhrgebied maakte indruk op de fans – en verbaasde de experts. Hoewel Raúl al 33 jaar oud was en niet altijd een vaste waarde op het veld, waren voormalige wereldsterren zoals Alfredo Di Stéfano nog steeds lyrisch over zijn buitengewone talenten: "Raúl heeft het zeldzame vermogen om het publiek direct te boeien zodra hij een stadion binnenkomt. Raúl speelt voor 100.000 toeschouwers in het stadion alsof hij op een schoolplein speelt."

"Ik wil deze warmte teruggeven"

En inderdaad: de eerste reacties op de komst van de Spaanse international waren overweldigend, maar toen Raúl begin augustus eindelijk voor het eerst in levende lijve voor de Schalke-fans verscheen, voor meer dan 100.000 (!) toeschouwers bij de officiële seizoensopener, was het enthousiasme bijna niet te beteugelen. En Raúl zelf was helemaal betoverd door de genegenheid van de Royal Blue-supporters: "Om te zien hoeveel mensen hier al mijn shirt dragen! Kinderen, moeders, vaders – zovelen van hen dragen nu mijn nummer zeven op hun rug. Ik ben er helemaal weg van. Ik wil die warmte teruggeven."

En dat deed de Spanjaard op zo'n snelle, ongecompliceerde en sympathieke manier dat de krant "Tagesspiegel" jaren later nog vol verrukking schreef: "Met een zelden ervaren mix van wereldse bescheidenheid en nobele voetbalkunsten heeft Raúl de Schalke-aanhang veroverd op een stormachtige manier die zelfs in het voetbalgekke Ruhrgebied ongebruikelijk is." De "pure adrenaline" die Raúl meteen bij Schalke voelde, zou hem vervolgens door zijn tijd in Gelsenkirchen heen slepen – die vanaf het begin al niet bepaald makkelijk was.

En dat was ook te danken aan een man die hem destijds dolgraag naar het Ruhrgebied wilde halen, zodat hij eindelijk met de Royal Blues "de top kon aanvallen": Felix Magath. Hoewel zijn zelfinschatting volledig klopte ("Ik ben geen coach die je kunt knuffelen en liefhebben. De fans zouden Manuel Neuer of Raúl moeten knuffelen. Hij is iemand van wie je kunt houden") en Raúl rekende op zijn nieuwe coach ("Ik heb er alle vertrouwen in. Felix Magath zal me wel fit krijgen"), irriteerden dit soort uitspraken, toen hem werd gevraagd of de nieuwe Spaanse aanwinst bij Schalke 04 al iets had geleerd, niet alleen de experts: "Dat de medicijnballen blauw zijn."

Of de relatie van de coach met zijn wereldster uit Madrid uiteindelijk goed of slecht was, raakte al snel in het niet. Met slechts één overwinning in de eerste tien wedstrijden beleefde Schalke de slechtste seizoenstart in de clubgeschiedenis tot nu toe. Wat velen destijds vermoedden, maar nog niet konden weten, was het begin van het einde van een transferverhaal vol hoge verwachtingen. De overstap van de superster van Spanje naar het hart van het Ruhrgebied had zoveel dromen gewekt dat de fans van de Royal Blues alleen maar teleurgesteld konden worden.

Maar één speler stelde niet teleur, ondanks twee jaar van nogal matige sportieve prestaties: Raúl. Toen de Spanjaard Schalke in de zomer van 2012 verliet, zei hij met een stralende glimlach: "Deze club en zijn fans zijn uniek; er is nergens anders zoiets te vinden. Het raakte me diep." Slechts zes maanden later werd hij door de algemene vergadering verkozen tot erekleedkamer van Schalke. En zelfs vandaag de dag blikken de fans van de Royal Blues nog steeds eerbiedig terug op de tijd dat de Spaanse wereldster hun rugnummer 7 droeg. Trouw aan het motto van de banner die ze bij zijn vertrek omhoog hielden: "Ik zal mijn kleinkinderen over Raúl vertellen."