Een parachutist legt uit hoe hij zich fysiek voorbereidt

De zomer is een geweldige tijd van het jaar om te skydiven , dankzij de lange daglichturen en stabiele weersomstandigheden. Het is een recreatieve activiteit voor het grote publiek, hoewel er wel een zekere mate van gezondheid vereist is, zoals het vermijden van ernstige hart- of ademhalingsproblemen.

Maar naast deze adrenalineverhogende ervaring waarmee u uw vrije tijd kunt vullen, is skydiven een essentieel onderdeel van het dagelijks leven van de BRIPAC (6e Parachutistenbrigade "Almogávares"), een elite-eenheid van het Spaanse leger die gespecialiseerd is in luchtlandings- en luchtaanvaloperaties.

"Door ze dag in dag uit te cultiveren, met werk, doorzettingsvermogen, inspanning en toewijding, zijn onze parachutistenlegionairs zonder twijfel onze grootste troef. Parachutist zijn is een bijzondere geest die al onze mannen en vrouwen verenigt en gelijk maakt, met geen andere ambitie dan de beste soldaat van het Vaderland te zijn ", beschrijven ze zichzelf.

Het hoofdkwartier is gevestigd in de Madrileense stad Paracuellos de Jarama . Daar hebben ze een oefenterrein waar de brigade dagelijks oefeningen uitvoert die ze later in de lucht moeten doen.

Het Ruta 179-programma van Telemadrid bezocht Paracuellos om uit de eerste hand te leren wat er allemaal komt kijken bij het werk van een BRIPAC-parachutist, inclusief de training en de uitrusting die ze moeten meenemen.

"De huidige limiet van de parachute die we in onze uitrusting hebben, is ongeveer 160 kilo , inclusief het gewicht van de parachutist zelf , de wapens , de rugzak en de twee parachutes die ze dragen , de reserve- en de hoofdparachute, die ongeveer 20 kilo wegen. Het gewicht van de rugzakken kan bij een oefening van meerdere dagen rond de 40 tot 45 kilo liggen , bijna het dubbele van wat ze nu dragen, in lichte configuratie", leggen ze uit.

Naast de parachutes zelf, die een hoofdparachute op de rug en een reserveparachute, de laatste op de borst, hebben we ook andere, meer alledaagse spullen nodig. " Het belangrijkste is wat ons beschermt tegen kou en regen : het stormpak en de lichte slaapzak. Mocht het 's ochtends regenen of dauwen, dan worden we niet nat tijdens de rustpauzes. Gevechtshandschoenen zijn ook essentieel , samen met een helm, water en eten. En een scheermes, want een parachutist moet altijd gladgeschoren zijn."

Elk detail wordt gecontroleerd voordat je aan boord gaat, met drie controles . "Twee in de instapruimte en één vlak voor het instappen," leggen ze uit. Natuurlijk is gevechtsuitrusting een must. "Voor een nettere parachuteopening bij het verlaten van de vliegtuigdeur is het erg belangrijk dat de rugzak goed is ingepakt. Vervolgens worden er wapens aan de rugzak zelf toegevoegd, zoals een machinegeweer of een aanvalsgeweer , afhankelijk van de tactische positie die wordt gebruikt."

In Paracuellos de Jarama doen ze op elke willekeurige voorbereidingsdag alsof het een echte parachutesprong betreft. Ze doen ook alsof het een echte parachutesprong betreft. De maximale hoogte waarop deze eenheid wordt gedropt is "1000 voet, wat ongeveer 350 tot 400 meter is". "Nadat ze de landing uit het vliegtuig hebben gesimuleerd, simuleren ze de landing , wat een zeer kritiek moment is om verwondingen te voorkomen , met hun benen bij elkaar en altijd op hun buik, om te voorkomen dat ze met hun gezicht naar voren of met hun rug in de wind vallen en mogelijke verwondingen te voorkomen", benadrukken ze.