Kinderontvoering: "Niemand houdt een ouder tegen die zonder toestemming met zijn kind Spanje verlaat."

"Als een ouder denkt dat hij of zij de baas is over het kind, neemt hij of zij afstand ", vertelde Javier Somoza aan ABC van de Association for Children Without Rights (NISDE). "Mijn zoon is al acht jaar vermist. Stel je voor hoe het is om te leven met de angst om niet te weten of je kind nog leeft", voegde hij eraan toe.

En de waarheid is: "Er zijn geen grenzen in Spanje of Europa. Een ouder kan het kind meenemen, zelfs met een uitreisverbod , omdat niemand toestemming van de andere ouder vraagt." Bovendien, aangezien "Spanje tot het Schengengebied behoort, doe je dat, als je niet via Barajas vertrekt, via Frankrijk of Portugal", vertelde Carlos Herraiz, advocaat bij de Vereniging van Gescheiden Ouders, aan deze krant.

Kinderontvoering is "een groeiend probleem dat zal blijven toenemen", waarschuwt Herraiz. "Vorig jaar werden er 1321 ontvoeringen gemeld, volgens het rapport van Justitie", legt Somoza uit. Bovendien waren in 2024 alle sporen van 443 kinderen in Spanje volledig verloren gegaan door ontvoering, aldus het ministerie van Binnenlandse Zaken: meer dan één kind per dag.

"Internationale ontvoeringen zijn bijna verdrievoudigd. Er zijn steeds meer gemengde huwelijken en de wereld is globaler", vertelde Carmen Varela, vicevoorzitter van de Vereniging van Professionals tegen Internationale Kinderontvoering, aan ABC. En de belangrijkste slachtoffers zijn kinderen, omdat hun recht om een gezin te stichten en er niet van gescheiden te worden, wordt geschonden.

"Een moeder nam haar driejarige dochter mee toen de politie haar liet weten dat er een procedure gaande was om de bezoekregeling te regelen. Nadat ze de vermissingsmelding had geplaatst, schreef ze ons: 'Ze reisden de wereld rond terwijl zij boeken schreef .' De moeder mag reizen, maar mag het kind niet scheiden van haar vader, grootouders en vrienden," meldt NISDE. "Bovendien heeft het kind in India een darmparasiet opgelopen en wordt de moeder gezocht voor fraude."

"We hebben ook kinderen in Oekraïne, in een gebied waar dagelijks bommen vallen , en de Russische bezettingsautoriteiten geven geen informatie. Hoe denkt u dat het met dat gezin gaat?", voegde de woordvoerder eraan toe. Aan de andere kant "houden de Poolse autoriteiten zich niet aan het bevel van hun eigen rechtbank om hen terug te sturen, en we kunnen twee andere kinderen daar niet terugkrijgen."

Somoza vertelt echter het verhaal van een 18-jarige jongeman die, nadat hij op zesjarige leeftijd door zijn moeder was meegenomen, deze week terugkeerde naar Spanje om zijn vader te bezoeken : "Hij heeft een hel doorgemaakt. Hij ontdekte wat er met zijn leven was gebeurd en wilde terugkeren, maar zijn dossier kon niet worden afgegeven omdat zijn moeder niet wilde tekenen."

"Ik had een rechterlijke uitspraak in mijn bezit die een minderjarige verbood om Spaans grondgebied te verlaten, en die de moeder verbood om met hem via Portugal naar Venezuela te reizen en vervolgens door te reizen naar Colombia. Daar vaardigden ze een nieuwe uitspraak uit, ook al was die uitspraak al in Spanje gedaan ", zegt Herraiz.

"We hebben nooit de nodige steun gevonden . We hebben zelfs de administratieve stilte van het ministerie van Justitie aangeklaagd", protesteert Somoza. "De behandeling van de vader of moeder is schandalig. De autoriteiten doen niets en het rechtssysteem is erg traag, dus het is geen rechtvaardigheid", zegt Herraiz.

Herraiz is van mening dat de regering "erg laks" is op dit gebied en dat veel mensen "ervan smullen , willen dat de zaken zo blijven en dat rechters zwakker worden." Varela voegt eraan toe dat "er zeer misleidende informatie aan het publiek wordt verstrekt. Er is geen gebrek aan wetten om naar minderjarigen te luisteren ; het Constitutionele Hof kan niet 24 uur per dag uitspraak doen, en een minister hoeft een kind ook niet te bezoeken."

De zaak Juana Rivas, waarin het kind aan de vader zou worden overgedragen, is een goed voorbeeld. Deze experts beschrijven het als "schandelijk" en "een spektakel". Somoza legt uit dat "er in andere landen protocollen bestaan waarbij het kind een week lang in een pleeggezin wordt voorbereid met psychologische ondersteuning." En hij voegt eraan toe: "Maar in Spanje leven we nog in de prehistorie."

"Nu is er een beleid dat als er niet over gesproken wordt, het niet bestaat; het wordt aan de samenleving duidelijk gemaakt dat het geen probleem is. En de regering heeft een expliciete wens om het te verbergen en niet te verplaatsen," zegt Somoza, die als voorbeeld noemt dat ze vorige week vier nieuwe gevallen hebben gemeld bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en die niet openbaar hebben gemaakt. Hij voegt eraan toe: "Ze laten ons geloven dat er overal veiligheid is, maar nergens veiligheid. Dat is onderdeel van de list die in het land is opgezet: de samenleving vertellen kalm te blijven, want als dit gebeurt, zijn er maatregelen. Maar het is een leugen: ze zijn absurd en ineffectief."

Kinderontvoering is een misdrijf dat vaker door vrouwen wordt gepleegd . Volgens de advocaat gespecialiseerd in familierecht en internationale ontvoering komt dit doordat "velen naar landen gaan die de moeder zeer beschermen, zoals Rusland of Brazilië. Bovendien vragen ze een pensioen van bijvoorbeeld 500 euro, genoeg voor een gezin om daar te wonen."

De meest voorkomende beschuldiging is 'ernstig risico', wat gendergerelateerd geweld omvat. In die gevallen beoordeelt de rechter of er sprake is van risico. Zo ja, en als het land de middelen niet heeft, zal er geen restitutie worden verleend .

Ze vervolgt: "Een moeder die slachtoffer is van gendergerelateerd geweld moet dit melden voordat ze het kind meeneemt . Ze moet voogdij aanvragen en vervolgens, als ze terug wil naar haar land, om overplaatsing verzoeken, wat zal worden goedgekeurd. De volgorde in deze gevallen is belangrijk: het kind houden en melden is niet hetzelfde als het melden en het kind houden."