Wat brengt slecht nieuws?

Het enige goede aan slecht nieuws is dat het ons dwingt ons aan te passen en nieuwe kansen te creëren.

Armoede is altijd slecht nieuws en de verdwijning van Coneval, het bureau dat armoede-indicatoren analyseerde en mat, is een van de meest verontrustende berichten uit de zee van veranderingen die de wetgevende periodes van het afgelopen jaar hebben teweeggebracht.

De positieve kant van het slechte nieuws is dat een groep organisaties hun politieke grieven opzij hebben gezet, de handen uit de mouwen hebben gestoken en een ‘Consortium voor Metingen en Bewijs’ hebben opgericht.

Een groep organisaties die zich toelegt op het meten en uitvoeren van onderzoek naar armoede op verschillende gebieden, heeft hun werk en monitoringactiviteiten ter beschikking gesteld aan INEGI.

Dit volgt op de goedkeuring, in de laatste weken van juni, van hervormingen door beide kamers van het Congres, waarbij Coneval werd opgeheven en de functies werden overgedragen aan Inegi. De reden hiervoor was een institutionele herstructurering gericht op bezuinigingen en het voorkomen van dubbele functies.

De organisaties erkenden het werk en de onafhankelijkheid van INEGI, maar besloten ook hun expertise en technische capaciteit in te zetten om het overheidsbeleid te blijven meten en evalueren.

Wat mij misschien het meest opviel, was dat bij de presentatie van het voorstel geen van de organisaties (IMCO, Mexico Evalúa, Mexico How Are We Doing?, Citizen Action Against Poverty en anderen) opriep tot de afschaffing van Coneval.

Er was geen kritiek op de beslissing; ze accepteerden het feit gewoon en stelden een pad voor om de mogelijkheden te verbeteren en te koesteren. Er is een helpende hand om wat er komen gaat nuttig te maken.

Als de hervormingen echt bedoeld zijn om de staat efficiënter te maken, kan het voorstel daar alleen maar aan bijdragen. Misschien hebben we aan het eind van de samenwerking wel een plek waar programma-evaluaties kunnen worden uitgevoerd met een effectiever gebruik van publieke middelen.

Volgens cijfers van Coneval zelf zijn er tussen 2007 en nu 3.329 evaluaties van federale programma's en acties voor sociale ontwikkeling en 331 evaluaties van federaal gefinancierde bijdragen gegenereerd.

De resultaten van de programmabeoordeling waren niet altijd even positief voor de regeringen die de middelen ter bestrijding van armoede hadden toegewezen. Coneval wees op cliëntelistisch gebruik, vooringenomenheid bij de implementatie en tekortkomingen, terwijl deze slechts verzachtend werkten.

In een van de regeringen die de meeste nadruk legt op directe sociale bijstand, zou het voorrang moeten krijgen om te weten of de middelen terechtkomen waar ze nodig zijn en of er een volledig effect is.

Want, en hier is de echte vraag: wat willen we anders als we middelen beschikbaar stellen, dan armoede bestrijden?

Conevals motto: "Wat gemeten wordt, kan verbeterd worden", legt de verantwoordelijkheid bij degenen die publieke middelen gebruiken om de effectiviteit van hun middelenverdeling aan te tonen. En alleen met goede cijfers kunnen we dit weten.

@Micmoya