De Colombiaanse vrouw die kunst maakt van potloodstiften, naalden en zelfs wimpers; Zij is de enige microbeeldhouwer ter wereld

In een wereld die gewend is aan het monumentale, waar kunstwerken imposant de aandacht trekken, is er een vrouw die het tegenovergestelde pad heeft gekozen: dat van het nietige. Voor zijn kunst heeft hij geen vierkante meters canvas of tonnen marmer nodig, maar een mijn, een naald of een klein steentje.

Zij is Flor Carvajal, een kunstenares uit Santander die van het onzichtbare een vorm van expressie heeft gemaakt en die met trots kan zeggen dat ze, volgens wat tot nu toe bekend is, de enige vrouwelijke microbeeldhouwer ter wereld is, en dat ze trots Colombiaans is.

Ja, van de wereld. Want in een wereld die gedomineerd wordt door mannen en waar maar weinig vrouwelijke kunstenaars zijn, is Flor erin geslaagd een unieke, gepassioneerde en uiterst originele artistieke loopbaan op te bouwen. Meer dan 400 werken getuigen van haar gevoeligheid, vindingrijkheid en chirurgische inzicht.

Flor Carvajal werd geboren in Bucaramanga, Santander, en al op jonge leeftijd wist ze dat kunst een essentieel onderdeel van haar leven zou zijn. Hoewel hij zijn eerste stappen niet zette met penselen of beeldhouwkunst, was hij wel bezig met artistieke expressie: hij deed mee aan televisieprogramma's en toneelstukken, schreef gedichten en bekwaamde zich in het vertellen van verhalen.

Sinds ik een kind was, ben ik een kunstenaar. Ik schreef verhalen, ik deed aan theater, ik droeg gedichten voor... ik vond alles leuk.

Zijn academische opleiding bestond uit acteren voor televisie en theater, maar heeft nooit officieel beeldende kunst gestudeerd. Alles wat hij weet over beeldhouwkunst, verhoudingen, materialen en schilderkunst heeft hij zichzelf aangeleerd. "Dit heb ik nergens geleerd. Ik heb het op magische wijze ontdekt."

Die ontdekking deed hij in 1999, toen een journalist hem uitdaagde om het kleinste werk dat hij kon maken te maken. Vanuit die uitdaging ontstond een technische en emotionele zoektocht die in de loop van de tijd leidde tot zijn specialiteit: microsculptuur, een kunstvorm waarbij alles tot het uiterste wordt gereduceerd, maar die paradoxaal genoeg ook uiterste aandacht voor detail vereist.

De oorsprong van zijn werk wordt ook gekenmerkt door herinnering en spiritualiteit. Het eerste microsculptuur dat hij zich duidelijk kan herinneren, was een kerststal van gerecyclede materialen. Dat is een terugkerend element in zijn werk.

Ik begon met een muntje, daarna een linze, toen een rijstkorrel en tot slot een speldenknop.

Elke stap was een millimeterverkleining, een bewijs dat kunst zich ook kan uitbreiden tot het microscopische.

Flor heeft een speciale band met kerststallen. "Ik heb tientallen kerstspelen, kerststallen, religieuze voorstellingen... Dat is wat ik het meest maak. Ze vertegenwoordigen het leven, de hoop en het gezin."

Zijn creatieve proces begint niet met zijn handen, maar met zijn geest. Nog voordat Flor een naald of penseel ter hand neemt, heeft hij het hele werk al gevisualiseerd.

Alles begint met verbeelding. Ik zie het al af voordat ik begin

Zodra het mentale beeld helder is, begint het verzamelen van materialen. Ik werk met meer dan 500 verschillende soorten gerecyclede materialen. Ik zoek naar alles wat me kan helpen ze vorm te geven: stofdeeltjes, gedroogde bloemen, stukjes stof, draden, stukjes plastic.

Zodra je de ideale basis hebt gevonden (een steen, een knoflookschil, een rijstkorrel of zelfs een wimper ) begin je met boetseren. Ze creëert een interne structuur of ‘skelet’, gebruikt hiervoor een pot die ze zelf voorbereidt en vormt vervolgens elk ledemaat met extreme precisie. Het gereedschap bestaat uit naalden, waarvan er veel zijn aangepast om ze nog puntiger te maken.

De finishing touch is de verf, die met olie druppel voor druppel wordt aangebracht en waarbij elke laag dagenlang moet drogen. "Een sculptuur kan me drie dagen kosten. Maar een schilderij kan weken duren. Het is allemaal een kwestie van geduld en beheersing."

Een van de meest veeleisende aspecten van zijn kunst is fysieke beheersing. Flor werkt urenlang geconcentreerd, wetende dat één verkeerde beweging alles kan verpesten. "De grootste technische uitdaging is de timing. Eén verkeerde beweging en ik verlies het stuk."

Meerdere keren moest hij vanwege een lichte tremor helemaal opnieuw beginnen. "Bij het personage Tata heb ik het bijvoorbeeld drie keer gedaan. Ik was bijna klaar, en een slechte wenkbrauw dwong me om alles weg te gooien en helemaal opnieuw te schilderen."

Als dat gebeurt, raakt hij niet gefrustreerd. Opnieuw beginnen. “Deze kunst heeft mij geleerd geduldig te zijn en de timing van dingen te respecteren.”

Gevraagd naar haar favoriete werk, lacht Flor: "Ik heb geen favoriet. Het zijn allemaal mijn kleintjes. Elk heeft zijn eigen verhaal, zijn eigen proces, zijn eigen essentie. Ik praat met ze allemaal, ik zorg voor ze. Voor mij leven ze."

Sommige werken, zoals Pikachu en The Little Witch, waren snel en spontaan; Andere werken, zoals zijn recreatie van Het Laatste Avondmaal van Leonardo Da Vinci, duurden meer dan drie maanden. "Het had zoveel details en karakters, het was waanzinnig. Het was olieverf op doek met een driedimensionaal volume. Het was een ongelooflijke ervaring."

Flor heeft in haar werkplaats niet alleen een uniek universum gecreëerd, ze heeft het ook met de wereld gedeeld. Hij heeft zijn microsculpturen tentoongesteld in winkelcentra, scholen, op beurzen, in culturele centra en in musea. In Colombia heeft hij bijna elke regio bezocht en in het buitenland heeft hij zijn stukken meegenomen naar Ecuador en de Verenigde Staten.

In Tucson, Arizona, stonden mijn werken in een museum. Ik kon er niet heen, maar de beelden kwamen wel.

Door zijn tentoonstellingen is hij erin geslaagd zijn kunst te democratiseren. We willen dat iedereen het kan zien. We willen niet dat het voor een paar mensen in een galerie blijft hangen. We zijn naar stadsfestivals, lokale beurzen en kunstfestivals geweest. Ik vind het leuk om de reacties van mensen te zien als ze een vergrootglas pakken en niet kunnen geloven wat ze zien.

In tegenstelling tot andere kunstenaars verkoopt Flor haar werken niet. Ik stel ze tentoon, ik deel ze. Misschien doe ik dat later nog wel, maar voorlopig ben ik niet geïnteresseerd in commercialisering. Ik wil dat ze voortleven, dat ze verhalen blijven vertellen.

Zijn microsculpturen zijn voortdurend in ontwikkeling. Veel ervan zijn in de loop der tijd gerestaureerd, verbeterd met nieuwe schildertechnieken of duurzamere materialen.

Flor droomt ervan om te blijven lesgeven, haar kennis te delen en anderen te inspireren om de wereld vanuit een klein perspectief te zien. “Ik zou graag workshops geven en anderen trainen.”

Deze kunst leer je niet op de universiteit, je ontdekt het met liefde

Bovendien hoopt hij dat miniatuurkunst in de toekomst meer gewaardeerd zal worden , zowel in Colombia als in de rest van de wereld. "Ik heb het gevoel dat het een kunstvorm is die weinig erkenning krijgt. Er is veel talent, maar het mist erkenning. Andere mannelijke microbeeldhouwers vonden me op sociale media en begonnen me te volgen. Ik realiseerde me dat ik voorlopig de enige vrouw in dit vakgebied ben."

Voor wie kunst wil maken zonder formeel gestudeerd te hebben, laat hij een duidelijke boodschap achter: "Je hebt geen school nodig om kunstenaar te zijn. Je hebt passie, nieuwsgierigheid en doorzettingsvermogen nodig. Kijk naar wat er om je heen is, ontdek, begin met grote dingen en werk zo naar beneden. Alles helpt: een gescheurd stukje papier, een gedroogde bloem, een stukje plastic. Niet alles is afval; soms zijn het kleine schatten."

Flor Carvajar heeft iets buitengewoons bereikt: ze heeft niet alleen op microscopisch kleine oppervlakken gebeeldhouwd, maar ook een tastbare vorm gegeven aan wat velen als onmogelijk beschouwen. Haar kunst is een statement dat kleine dingen ertoe doen, dat het heelal op een wimper past en dat het hart van een Colombiaanse kunstenaar in elke millimeter van een werk kan kloppen.

In zijn handen wordt recycling een sculptuur, wordt detail toewijding en wordt het onzichtbare eeuwige kunst.

LAATSTE NIEUWS REDACTIONEEL