De podcast doodde de radioster... Of was het de theaterster?

Nog niet zo lang geleden had iedereen een blog. Toen kwam er een fotolog. Toen kwam YouTube met zijn korte video's. Iedereen had een kanaal op het platform. En meteen daarna namen podcasts het over. We moesten meer mensen tellen die er geen hadden dan mensen die er wel een hadden. Maar communicatie in de 21e eeuw gaat zo snel, en audiopodcasts bestaan ​​bijna niet meer. Nu, door het belang van sociale media, is alles een videopodcast. We willen zien wie er tegen ons praat. We zijn dol op beelden en reageren erop. Maar ook dat is achterhaald. Al een tijdje draait het om de persoonlijke ervaring. Podcasts lijken de kelder, de studio of de slaapkamer thuis te hebben verlaten, en waar we naar op zoek zijn, is theater en live-interactie met het publiek. Podcasts hebben de radioster niet gedood, maar ze lijken op het punt te staan ​​de theaterster te doden.

In lijn met deze behoefte om dichter bij onze favoriete podcasters te komen en ze live te zien, ging maandag de eerste editie van Podimo Fest van start. Dit festival bracht drie van de beste podcasters van de Podimo-app samen en probeerde de sensatie van een muziekfestival te simuleren. "Tegenwoordig eist de fandom ervaringen. Ze willen directer zien en horen, en verrast worden", zegt Isabel Salazar, country manager van Podimo in Spanje.

Om zeven uur 's avonds stroomde de omgeving van het theater al vol met jongeren die hun favoriete podcasters live wilden zien. Een kleine middagsnack, een paar biertjes, een foodtruck, en toen wachtte het grote evenement. De groep bestond uit Martha Caballero , verantwoordelijk voor 'Únete a nosotros'; Esty Quesada , oftewel Soy una Pringada, voor het vierde seizoen van 'Special People Club'; en Miren Jaume, oftewel MimiXXL , en haar 'Mimicidios'. Voor het eerst zouden ze samen praten over 'True Crime' -verhalen, het trendy genre in boeken, films, series en natuurlijk podcasts. "Met mijn vaardigheden was het ofwel werken bij McDonald's of dit, en gelukkig was het dit, anders had ik mezelf neergeschoten. Op YouTube moet ik voorzichtig zijn, want als ik iets zeg, uploaden ze de video niet. Hier geeft Podimo me volledige vrijheid, en ik ben heel geneigd te zeggen wat er in me opkomt, en dat is fantastisch", zegt Esty Quesada.

De avond was verdeeld in vier delen. In het eerste deel sprak MimiXXL over een verdwijning. Ze vertelde, onder de verbaasde blikken en opengesperde monden van het publiek, het verhaal van de verdwijning van Kairon Richard Jorma , een achtjarige jongen, in Portland, Oregon, in 2010. Een vader die ingenieur was, een biseksuele bodybuilder en stiefmoeder met een alcoholprobleem, en een zieke en wanhopige moeder, allemaal verenigd in een van die onopgeloste zaken die je de stuipen op het lijf jagen.

Toen was het de beurt aan Etsy Quesada, die over een misdaad sprak, een misdaad die haar van haar stuk bracht sinds ze er op 14-jarige leeftijd achter kwam. We hebben het over de moorden op Columbine High School . Met haar kenmerkende zwarte humor gaf de podcaster een hilarisch portret van de twee moordenaars. "Ik was op Columbine. Ik ben geobsedeerd door dit verhaal en ik moest de kantine zien waar het allemaal gebeurde. Plotseling kwamen er vijf politiebusjes aanrijden en ze gaven me een contactverbod. Ik ging naar Denver en liet het op mijn arm tatoeëren. Mijn tatoeëerder zei dat het de beste was die ze die maand had gezet," herinnert Quesada zich met humor.

Controverse is vanaf het begin een deel van deze ware wervelwind geweest, wat haar eraan herinnert dat ze haar niet altijd letterlijk moet nemen, behalve als het om pesten gaat. "Ik kon beledigingen goed verdragen als ze aan mij gericht waren. Maar als ze voor de hele klas werden uitgesproken, of midden in de gang, en je het gelach van anderen en hun medeplichtigheid kon horen, was het vreselijk. Ik kon niet goed tegen publieke vernedering," zegt ze.

Vaak droomde ze, net als die twee jongens, dat ze wraak zou nemen op iedereen die haar had vernederd, of op degenen die haar hadden uitgelachen, of op degenen die gewoon niets zeiden, medeplichtigen. "Nu is het mode om de agressor te begrijpen en te zeggen: maar arme stakker, die moet thuis ook zijn problemen hebben. En shit, laten we daar niet over beginnen," zegt ze boos, en terecht.

Met drieduizend woorden per minuut spreekt Etsy snel, spreekt ze goed, heeft ze zelfs haar eigen vocabulaire vol circussen en vindt ze het niet erg om te zeggen wat ze denkt, nu er eindelijk iemand naar haar luistert. "Ik ben dol op deze tijd. Dat iemand zoals ik een spreker heeft, vind ik revolutionair en ik probeer ook interessante mensen te vinden voor mijn podcast, van Kiko Matamoros die met me praat over zijn cocaïneverslaving tot Yolanda Ramos of Íñigo Errejón, om duidelijk te zijn voordat hun dingen bekend worden," zegt Quesada in een verklaring aan ABC.

Eindelijk was Martha Caballero aan de beurt. In haar geval moest ze het hebben over een complottheorie en ze besloot zich te richten op de zaak van MK Ultra, een CIA-project uit 1953 dat supersoldaten en bewusteloze huurmoordenaars probeerde te creëren door middel van experimenten met LSD, MDMA, heroïne en een hele reeks drugs. De drie bewaarden de interactie met elkaar voor het laatst en dit festival sloot af met het gevoel dat het de eerste van vele zou zijn. Voorlopig bestaat het idee al om de ervaring vanaf oktober in Madrid te herhalen. "Sinds de pandemie eist het publiek ervaringen. Daarom zijn muziekfestivals zo gegroeid. We willen doorgaan met dit exclusieve idee van Podimo Fest en een aantal van onze podcasts in de bioscoop laten zien", besluit Salazar. Heeft de podcast de theaterster de das omgedaan? Na ervaringen zoals die van maandag, toen het theater niet op orde kwam...