Christina Onassis, de erfgename die in Buenos Aires overleed

De voorpagina van Clarín van zondag 20 november 1988 was krachtig en werd gedomineerd door een nieuwsbericht met een foto: "Cristina Onassis is overleden in Buenos Aires." En een subkop: "Ze is gisterenochtend dood aangetroffen in een villa in Tortuguitas. Ze onderzoeken de inhoud van enkele pillen die bij het lichaam zijn gevonden." Slechts twee andere nieuwsberichten, daaronder, deelden die voorpagina: de aankondiging van de finale van de Masters tennis voor vrouwen in New York tussen Gaby Sabatini en Pam Shriver, en een andere advertentie over de interne aangelegenheden van de Radicals. Het nieuws over de dood van de dochter van de (voormalige) rijkste man ter wereld besloeg nog eens vier pagina's in onze krant.

Ten tijde van haar dood, in het landhuis van haar vriendin Marina Tchomlekdjoglou de Dodero , bedroeg Cristina's fortuin $ 500 miljoen . Naar aanleiding van de vele geruchten destijds ontkende bisschop Grigoris Crisolakis van de Grieks-orthodoxe Kerk in Buenos Aires dat Cristina Onassis zelfmoord had gepleegd. "Ik was vorige week bij haar; ze was gelukkig omdat ze haar emotionele problemen had opgelost", verklaarde hij.

Cristina's stoffelijk overschot werd naar Griekenland overgevlogen en de begrafenis vond plaats in de Aguia Fotini-kerk in Athene, vóór de begrafenis op het eiland Skorpios. Daar was Thierry Rousell, de laatste van haar vier echtgenoten, van wie ze het jaar ervoor was gescheiden. En de dochter van het echtpaar, Athina , die amper drie jaar oud was en erfgename (haar vermogen is sindsdien verviervoudigd ) van een vloot van eigendommen over de hele wereld (New York, Monte Carlo, Saint Moritz) en het hele eiland Skorpios. Die vloot bestond uit 11 olietankers en 14 vrachtschepen , beheerd door de Springfield Shipping Co.

Cristina arriveerde in oktober 1988 in Buenos Aires, dezelfde stad waar Aristoteles Onassis decennia eerder zijn fortuin had opgebouwd, dezelfde stad die Cristina meerdere malen had bezocht en waar ze een vaste ster was in de nachtclubs. De avond voor haar dood dineerde ze in de Tortugas Country Club met haar vriendin Marina, de vrouw van Alberto Dodero. Deze laatste was de zoon van een andere zakenman in de scheepvaartindustrie, die Onassis in zijn beginjaren had geholpen. De relatie tussen Cristina en Marina dateerde uit hun jeugd, via gezamenlijke vakanties in Punta del Este.

Bijna veertig jaar later heeft Marina zojuist haar memoires in Spanje gepubliceerd: "Mijn leven met Christina Onassis, het onvertelde, ware verhaal." En het bevestigt veel van de verhalen die, slechts fragmentarisch, in de kranten verschenen. Cristina was multimiljonair en ze genoot er nauwelijks van. En haar overmatige gebruik van dieetpillen en andere drugs leidde tot haar dood op 37-jarige leeftijd. Het kwam allemaal onverwacht: acuut longoedeem.

Zo voltooide hij de tragische saga van zijn familie. Zijn oudere broer, Alexander , stierf in 1973 op 24-jarige leeftijd toen zijn kleine vliegtuigje neerstortte in Athene. Kort daarna stierf zijn moeder, Tina Livanos – die al lang gescheiden was van Onassis – in Parijs aan een overdosis barbituraten. En de avonturen van Aristoteles Onassis, de man die als jongeman berooid in Buenos Aires aankwam en later de rijkste man ter wereld werd, eindigden met zijn dood in 1975, overmand door verdriet om Alexander.

Volgens Marina "was het op die laatste avond van 1988 alsof Cristina een catharsis onderging, een liefdesverklaring aan haar geliefden." En ze geeft intieme details: liefdesaffaires, ruzies, verslavingen en excentriciteiten. "Ze betaalde mensen zodat ze niet alleen zou zijn. Ze betaalde haar dienstmeisje, ze betaalde haar tante, de vriend van haar tante... Ze wilde altijd vergezeld worden. Velen benaderden haar vanwege haar fortuin. Ik was een van de weinigen die er niet voor haar geld was," zegt ze.

Het leven van Christina Onassis werd gekenmerkt door drama en teleurstelling. Geboren in New York, bracht ze haar jeugd door omringd door luxe en lijfwachten, ontmoette ze heersers en hopte ze van de Big Apple naar de exclusieve Avenue Foch in Parijs of naar de Griekse eilanden. Toen ze 10 was, scheidden haar ouders. Haar moeder Tina, dochter van de grote reder Livanos, zou later trouwen met de markies van Brandford en, in 1970, met Onassis' grote rivaal, Stavros Niarchos . Aristoteles Onassis had op zijn beurt een stormachtige liefdesaffaire met operaster Maria Callas en trouwde in 1968 met Jackie Kennedy , de weduwe van de vermoorde Amerikaanse president JFK.

Cristina trouwde op haar beurt voor het eerst in 1971 in Las Vegas met een playboy genaamd Joseph Baker , twintig jaar ouder dan zij. Onassis deed er alles aan om dat huwelijk teniet te doen, slaagde daarin en vierde het uiteindelijk samen met Cristina zelf in Maxim's in Parijs. Haar tweede echtgenoot, een Griekse reder genaamd Alexandre Andreadi, hield het ook niet lang vol. Hij reisde naar Skorpios om zich te verzoenen en kreeg een motorongeluk. Om hem uit te zwaaien schreef Cristina op zijn cast: "Goede reis, Alexander, volgende keer meer succes." Raadselachtiger was haar derde huwelijk, in 1978, met een ambtenaar uit de voormalige Sovjet-Unie, ene Sergej Kauzov, die de allure van een KGB-agent had. Het duurde twee jaar, inclusief een paar maanden in Sovjet-Moskou. En uiteindelijk trouwde ze in 1984 met Roussel, de zoon van een rijke farmaceutische ondernemer, om drie jaar later van hem te scheiden.

Aristoteles Onassis overleed op 15 maart 1975 in het Amerikaanse ziekenhuis in Neuilly-sur-Seine, Parijs. Christine was zijn erfgenaam, maar ze werd ook geconfronteerd met diverse juridische problemen en de teloorgang van het imperium. Een van deze problemen was Jackie's claim op de verdeling van de bezittingen.

Recent onthulde documentatie geeft aan dat Jackie uiteindelijk akkoord ging met een schikking van "slechts" $ 20 miljoen . James Malcolm Waugh, een notaris in Londen, stelde de overeenkomst op, waarin werd bepaald dat Christina de "enige erfgenaam" was van Aristoteles Onassis. Het document stelt dat "de vrouw ten gunste van de dochter afstand doet van alle aanspraken, rechten, titels en belangen om enig deel van de nalatenschap van haar vader te ontvangen of te erven." Een ander deel onthult dat Onassis Jackie vóór zijn dood nog eens $ 2 miljoen aan obligaties had gegeven. Het document concludeert: "Hoewel ze begrijpt dat Onassis een man met aanzienlijke rijkdom was, is ze tevreden met de voorziening die hij voor haar trof en wenst ze haar deel van zijn nalatenschap niet op te eisen in geval van zijn overlijden."

Cristina erfde die 500 miljoen euro. Een ander deel van Onassis' nalatenschap werd in Liechtenstein gestort om de Alexander Onassis Foundation op te richten, met een cultureel centrum in New York en een cardiologiekliniek in Athene.

Twee van de erfenissen die de rijkdom van het rijk van Onassis symboliseerden, waren zijn eiland (Skorpios) en zijn jacht (Cristina O).

Het jacht dat Onassis naar zijn dochter vernoemde, werd in 1943 gebouwd op Canadese scheepswerven en was direct bestemd om de geallieerden te helpen tijdens de Tweede Wereldoorlog: het was aanwezig bij de landing in Normandië. Na de aankoop transformeerde Onassis het tot het meest luxueuze jacht ter wereld, waarvoor hij de beroemdheden van zijn tijd uitnodigde: Churchill en Kennedy, Marilyn en Elizabeth Taylor, Sinatra en Richard Burton. Het bood ook onderdak aan de gasten van de meest luxueuze bruiloft van de jaren 50, die van Prins Rainier van Monaco en Grace Kelly. Maar na de dood van haar vader deed Christina het van de hand en leende het uit aan de Griekse overheid om haar belastingdruk te verlagen. Begin deze eeuw was het korte tijd in het bezit van een andere Griekse magnaat, Pavlos Papanikolau, en uiteindelijk ging het over naar de jachtvloot van de Edmiston Company, die het waardeerde op een relatief "bescheiden" bedrag: $ 25 miljoen.

De stoffelijke resten van Aristoteles Onassis, evenals die van zijn kinderen, Alexander en Christina, rusten op het eiland Skorpios. Vastbesloten om alle banden te verbreken, nam Athina Onassis afscheid van het eiland . Ze zette het in 2008 te koop en vond vijf jaar later een koper, die ze op de manege had ontmoet: de jonge Russische Jekaterina Rybolovleva, dochter van Dmitri Rybolovlev, een van degenen die na de val van het communisme rijk werden in zijn land. In zijn geval was dat in de kunstmestindustrie. Het meisje – destijds 24 jaar oud – betaalde 120 miljoen dollar om het eiland, gelegen in de Ionische Zee, te behouden.

In haar boek beschrijft Marina Dodero ook haar laatste afscheid van haar vriendin Cristina tijdens de begrafenisceremonie in Buenos Aires, toen ze haar verminkt zag. Ze vertelt hoe ze bloosde, haar eigen parelketting afdeed en die in de kist legde: "Ik wilde, tenminste te midden van deze treurige gebeurtenis, dat mijn vriendin een mooi, aards voorwerp bij zich had."