G7 versus China: de economische oorlog die de wereldhandel opnieuw definieert

De zeven rijkste economieën ter wereld (G7) hebben een officieel blok gevormd om China's "niet-marktconforme praktijken" tegen te gaan. Deze escalatie, variërend van subsidies tot bundeling van e-commerce, markeert het begin van een nieuw tijdperk van wereldwijde economische confrontatie met directe gevolgen voor consumenten.

In een stap die het wereldwijde geopolitieke en economische landschap herdefinieert, hebben de ministers van Financiën van de Groep van Zeven (G7) hun krachten gebundeld om een ​​gecoördineerd offensief te lanceren tegen wat zij beschouwen als een wereldwijde "economische onevenwichtigheid", met China als impliciet doelwit van hun acties. Hoewel het slotcommuniqué Peking niet direct noemt, laat de gebruikte taal geen ruimte voor twijfel: de wereld is getuige van het ontstaan ​​van een nieuwe economische Koude Oorlog die de toeleveringsketens, de internationale handel en uiteindelijk de prijs van producten die consumenten bereiken, dreigt te verstoren.

Het slotcommuniqué van de G7 geeft een "duidelijk signaal aan de wereld dat de G7 eensgezind is in doel en actie." Ambtenaren uit de Verenigde Staten, Canada, het Verenigd Koninkrijk, Japan, Duitsland, Frankrijk en Italië kwamen overeen om "niet-marktgerichte beleidsmaatregelen en praktijken" te monitoren om wereldwijde onevenwichtigheden tegen te gaan. Dit is een directe en weloverwogen verwijzing naar het Chinese economische model, dat wordt gedreven door staatssubsidies en massale export, en dat volgens de G7 een "gelijk speelveld" ondermijnt.

Deze schijnbare eenheid is echter een strategische constructie die diepe interne verdeeldheid verhult. Een gedetailleerde analyse van het communiqué onthult een opzettelijke en significante omissie: er wordt geen melding gemaakt van de tarieven die de regering-Trump aan haar eigen bondgenoten oplegt, een belangrijk twistpunt. De Canadese minister van Financiën, François-Philippe Champagne, bagatelliseerde deze afwezigheid, maar gaf toe dat tarieven iets zijn dat "onvermijdelijk" is.

Deze overeengekomen stilte toont aan dat de "eenheid" van de G7 een fragiele façade is, die uitsluitend is opgezet om China onder druk te zetten en de leden te dwingen hun eigen handelsgeschillen tijdelijk op te schorten. De spanning van deze nieuwe orde schuilt juist in de precaire aard van deze consensus.

De economische confrontatie wordt op steeds specifiekere en tastbaardere fronten uitgevochten. De G7 richt zich niet alleen op de Chinese staatssubsidies, maar ook op praktijken die westerse consumenten direct treffen.

Een van de belangrijkste doelwitten is de uitbuiting van "de minimis"-pakketten, zendingen met een lage waarde die vaak invoerrechten ontduiken. E-commercebedrijven zoals Shein en Temu hebben met name de belastingvrijstelling voor pakketten met een waarde onder de $ 800 in de Verenigde Staten gebruikt om de markt te overspoelen, een praktijk die de G7 wil tegengaan.

"We waren het erover eens dat gelijke concurrentievoorwaarden belangrijk zijn en dat er een breed gecoördineerde aanpak moet komen om de schade aan te pakken die wordt veroorzaakt door partijen die zich niet aan dezelfde regels houden en niet transparant zijn." – Slotcommuniqué van de ministers van Financiën van de G7.

* Versterking van toeleveringsketens: Er wordt hard gewerkt om de afhankelijkheid van China in cruciale sectoren zoals mineralen voor accu's van elektrische voertuigen en halfgeleiders te verminderen.

* Reactie op 'roofzuchtig' beleid: De groep beloofde een gecoördineerde reactie op het Chinese exportbeleid, dat volgens hen de concurrentiekracht van alle landen bedreigt en de wereldwijde toeleveringsketens destabiliseert.

Deze aanpak weerspiegelt een tactische verschuiving: de economische oorlogsvoering verschuift van de hoge financiën naar het winkelmandje van de consument, met als doel de tastbare voordelen die Chinese bedrijven in het Westen bieden, te verstoren.

Nu traditionele instellingen als de Wereldhandelsorganisatie (WTO) verlamd zijn en niet in staat zijn gebleken de 'bewapening van de handel' door zowel de Verenigde Staten als China te beheersen, heeft de G7 een nieuwe rol gekregen.

Analisten wijzen erop dat veel van de belangrijkste kwesties op het gebied van mondiaal bestuur "als vanzelfsprekend bij de G7 terecht zijn gekomen". De groep reageert niet langer alleen, maar probeert actief de regels te bepalen voor een nieuw tijdperk van "fragmentatie en concurrentie met China". Door kwesties zoals koolstofboekhouding, veerkracht van de toeleveringsketen en kunstmatige intelligentie te coördineren, bouwt de G7 aan de architectuur van een parallel economisch systeem, ontworpen om in directe concurrentie te opereren met de invloedssfeer van Peking. Dit is een historische verschuiving met weinig gevolgen op de lange termijn.