Volgens het Ministerie van Volksgezondheid lopen 12 miljoen Colombianen het risico de ziekte van Chagas op te lopen.

Op 22 mei is het Wereldziektedag van Chagas. Deze ziekte is potentieel gevaarlijk in 595 gemeenten in Colombia en er kunnen zo'n 12 miljoen mensen besmet zijn, zo blijkt uit cijfers van het Ministerie van Volksgezondheid en Sociale Bescherming.

In 2024 bevestigde het SIVIGILA-bewakingssysteem 947 chronische gevallen en 18 acute gevallen van de ziekte van Chagas, waarvan één

De ziekte van Chagas is een stille ziekte die wordt veroorzaakt door de parasiet Trypanosoma cruzi. Deze leeft in het insect Treatomino, in de volksmond ook wel 'pito', 'bichucas' of 'chinche' genoemd, en is verantwoordelijk voor de overdracht van de ziekte op mensen.

Een verergerende factor is dat de ziekte niet alleen door de vector kan worden overgedragen, maar ook via de mond (besmet voedsel), onveilige bloedtransfusies en van moeder op kind tijdens de zwangerschap.

Deze ziekte wordt overgedragen via de uitwerpselen van muggen. Muggen steken en poepen meteen weer uit. In deze uitwerpselen bevindt zich de parasiet die de ziekte veroorzaakt.

Vervolgens krabt de persoon en brengt de met ontlasting besmette ontlasting van het insect aan op de wond die door de beet is ontstaan. Parasieten komen dus in het bloed, via de ogen, neus of mond terecht. Besmetting kan ook plaatsvinden via bloedtransfusies, orgaantransplantaties, van moeder op kind tijdens de zwangerschap en via besmet voedsel.

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) kan een chronische infectie met de ziekte van Chagas bij maximaal een derde van de mensen hartproblemen veroorzaken als deze niet vroegtijdig wordt herkend en behandeld. Bij één op de tien mensen kunnen er spijsverterings-, neurologische of gecombineerde aandoeningen optreden, waarvoor een specifieke behandeling nodig is.

Bij mensen die besmet zijn, ontstaan ​​er in twee fasen ziekteverschijnselen. De eerste acute fase duurt ongeveer twee maanden vanaf de infectie. Hoewel er een groot aantal parasieten in de bloedbaan kan circuleren, zijn er in de meeste gevallen geen symptomen of zijn de symptomen mild en niet specifiek (koorts, hoofdpijn, gezwollen lymfeklieren, bleekheid, spierpijn, ademhalingsmoeilijkheden, zwelling en pijn in de buik of op de borst). Veel minder vaak vertonen mensen die door een triatomine worden gebeten de karakteristieke eerste zichtbare tekenen: een huidlaesie (chagoma) of een blauwe zwelling van een ooglid (Romana-teken).

Tijdens de chronische fase blijven de parasieten verborgen, vooral in de hart- en spijsverteringsspieren. Tussen 10 en 30 jaar na de infectie ervaart maximaal een derde van de patiënten hartaandoeningen, en één op de tien ervaart spijsverteringsstoornissen (meestal een vergrote slokdarm of dikke darm), neurologische of gemengde aandoeningen. In de loop der jaren kan de infectie schade toebrengen aan het zenuwstelsel, de hartspier en het spijsverteringsstelsel. Daarnaast kan de infectie klinische verschijnselen en complicaties veroorzaken, zoals hartritmestoornissen, progressief hartfalen en plotselinge dood.

Volgens rapporten van het Ministerie van Volksgezondheid heeft Colombia al 66 gemeenten gecertificeerd als vrij van intra-huishoudelijke vectoroverdracht van de ziekte van Chagas, en nog eens 34 gemeenten zijn bezig met de certificering.

De instelling meldde dat er sinds april 2025 in verschillende regio's bewustmakingsactiviteiten zijn uitgevoerd onder de slogan: "Voor de preventie, bestrijding en eliminatie van de ziekte van Chagas zijn we allemaal nodig."

Dit zijn enkele noodzakelijke maatregelen om de verspreiding van deze ziekte te voorkomen .