Verbeteren sporenelementen in water de hydratatie?
Hydratatie is van fundamenteel belang voor de gezondheid van de mens. Traditioneel gezien is het drinken van drinkwater de manier om aan de vochtbehoefte te voldoen. De laatste tien jaar is er echter steeds meer belangstelling ontstaan voor het gebruik van ' verrijkt water ' met sporenelementen (of micronutriënten) zoals magnesium, zink, selenium, lithium, koper en meer.
Deze aanpak heeft vooral terrein gewonnen in de context van sport, welzijn en functionele geneeskunde. Maar maakt het vanuit medisch en nutritioneel perspectief echt een verschil?
Wat zijn dat?Sporenelementen zijn mineralen die het lichaam in zeer kleine hoeveelheden nodig heeft (minder dan 100 mg per dag), maar die een cruciale rol spelen in enzymatische, immunologische, antioxiderende en neuromusculaire processen. Ze komen van nature voor in sommige soorten mineraalwater of worden kunstmatig toegevoegd aan vochtinbrengende producten zoals sportdranken en drank.
Vanuit fysiologisch perspectief is hydratatie niet alleen afhankelijk van de waterinname, maar ook van het handhaven van de elektrolyt- en osmotische balans .
Hoewel sporenelementen geen belangrijke elektrolyten zijn zoals natrium of kalium, suggereren sommige onderzoeken dat hun aanwezigheid de intracellulaire waterretentie kan verbeteren, de celfunctie kan optimaliseren en vermoeidheid bij langdurige inspanning kan voorkomen (Maughan & Shirreffs, 2019).
Uit een systematische review in Frontiers in Nutrition (2022) bleek dat mineraalwater met veel sporenelementen een positieve invloed kan hebben op de gezondheid van botten en hart- en vaatziekten , naast hydratatie .
Beperkt bewijs, marketing en werkelijke dosesOndanks deze bevindingen blijft het bewijsmateriaal beperkt en heterogeen. Veel studies gebruiken kleinschalige designs, beschikken niet over adequate controles of analyseren hydratatie niet direct als primaire uitkomst. Bovendien kan de biologische beschikbaarheid van deze mineralen variëren, afhankelijk van hun chemische vorm en de matrix waarin ze worden geconsumeerd.
Een kritisch punt vanuit voedingsoogpunt is dat veel commerciële sporenelementsupplementen zeer lage doseringen van belangrijke mineralen bevatten, zoals magnesium en zink. Deze doseringen bereiken geen klinisch significante hoeveelheden.
Populaire producten bevatten bijvoorbeeld minder dan 5 mg magnesium per dosis, terwijl de dagelijkse behoefte meer dan 300 mg kan bedragen. Deze discrepantie creëert eerder een symbolisch of placebo-effect dan een therapeutisch effect .
Bovendien is er een sterke marketingstrategie die deze producten associeert met beloftes over energie , prestaties en algehele gezondheid, zonder dat deze claims altijd worden ondersteund door robuust bewijs. De waargenomen waarde overtreft vaak de daadwerkelijke functionele waarde.
Het gebruik van sporenelementen in water kan specifieke functionele voordelen bieden, vooral bij populaties met hoge fysieke eisen of voedingstekorten. Er kan echter niet met zekerheid worden gesteld dat ze de hydratatie "verbeteren" in klassieke termen van volume en osmolariteit. Meer robuuste en gestandaardiseerde studies zijn nodig om deze effecten te valideren.
In de tussentijd kan het gebruik ervan als veilig en potentieel gunstig worden beschouwd als het onderdeel is van een geïndividualiseerde en wetenschappelijk onderbouwde aanpak, waarbij wordt voorkomen dat er overdreven claims worden gedaan door marketingstrategieën .
ONDERWERPEN -
Diariolibre
