Crisis versus rekenen

De toepassing van rekenen leert ons op een eenvoudige en begrijpelijke manier dat inkomsten minus uitgaven ons het saldo opleveren, dat positief of negatief kan zijn. Daarom is het belangrijk om te weten hoe je moet optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen – wat we in de volksmond de vier regels noemen – om te bepalen waar we in boekhoudkundig opzicht staan.

Deze waarheid zet ons aan tot nadenken over de politiek: wat overkomt ons? Crisis, welke crisis?

De natuur, zij het in lange, cyclische termen, spreekt tot ons, en soms hardvochtig... Experts vertellen ons dat we midden in klimaatverandering zitten. Maar de geschiedenis herinnert ons eraan dat we veel fouten herhalen en er niet van leren; dat wil zeggen, we worden ons er niet van bewust. In de economie zijn de cycli korter, niet zo kort als rekenen, maar keer op keer verrast het ons, en hoe. Hoe kan het dat 1% van de mensheid meer rijkdom concentreert dan de rest? Deze overweldigende rijkdom kan niet alleen met rekenen worden verklaard, denk ik.

Reflecties

Wat zou er gebeuren als, in plaats van armoede, rijkdom zou worden verspreid? Want hoe meer mensen er op aarde zijn, hoe meer gelijkheid er nodig zal zijn om evenwicht te creëren en een betere samenleving te bereiken. Dit, wat mogelijk lijkt met alleen rekenkunde, blijkt niet het geval te zijn. Wat maakt het onmogelijk? Ik weet dat het ingewikkelder is, maar ik wil het graag begrijpelijk hebben, dat wil zeggen, GOED en KWAAD. Ik geloof zelfs dat ik, al sinds mijn kindertijd, een gevoel heb dat me vertelde wat goed en wat fout was, zonder dat ik in details hoefde te treden.

Er zijn op dit moment zoveel voorbeelden: oorlogen – er wordt al een tijdje gesproken over een derde wereldoorlog – voedsel – ondervoeding bij kinderen is een wereldwijd probleem – emigratie in allerlei vormen: economisch, ecologisch, etc.

Het is waar dat de Verenigde Naties op 26 juni 1945 in San Francisco het document ondertekenden voor een rechtvaardiger en ordelijkere wereld, een wereld van harmonie. Maar de waarheid is dat het bestuur dat nodig is om bijvoorbeeld de huidige oorlogen te stoppen, ontbreekt. Men zou zich kunnen afvragen: waarom? Ik kan slechts één parameter aanhalen die ik in de rekensom niet heb genoemd: belangen, die losstaan ​​van voordelen. Deze belangen, samen met winst (evenwicht), wanneer het KWAAD (waarvan we hebben gezegd dat het bestaat) ingrijpt, is er geen sprake van billijkheid of menselijke waarden; er is alleen het persoonlijke ego van grenzeloze hebzucht. Het is niet nodig om de hoofdrolspelers in de film te noemen; ze zijn publiek en bekend.

Zo zie ik het.