De aftredende vice-minister voor Vrouwen beweert dat haar ontslag te wijten was aan het gebrek aan autonomie bij de uitvoering van de

Vorige week werd het onherroepelijke ontslag aangekondigd van de viceminister voor Vrouwenzaken, Támara Ospina . In een interview met EL TIEMPO legde de voormalige functionaris de redenen voor haar vertrek uit en hekelde de huidige situatie binnen het ministerie van Gelijkheid . Dit ministerie is voortdurend bekritiseerd vanwege de slechte uitvoering van de begroting. Vorig jaar kreeg het ministerie 1,5 miljard pesos toegewezen. De uitvoering bleef echter onder de vijf procent. In mei van dit jaar bedroeg de uitvoering 2,51 procent.

Dit is volgens Ospina een van de redenen waarom ze ontslag nam. Ze beweert dat ze tijdens haar ambtsjaar nooit de begroting heeft mogen uitvoeren of er een besluit over heeft mogen nemen. Ze stelt dat er sprake is van onervarenheid, een gebrek aan een team dat gespecialiseerd is in specifieke kwesties en, belangrijker nog, een gebrek aan bereidheid van de leiding van het ministerie om kwesties met betrekking tot vrouwen aan te pakken.

"Als we het over autonomie hebben, staan we op nul. Vooral als het gaat om de investering van middelen. Aan de andere kant zou je verwachten dat je hand in hand en als een team kunt samenwerken met het hoofd van de entiteit, maar wanneer de viceminister ideeën aandraagt en die systematisch worden genegeerd, belachelijk gemaakt en er nooit naar wordt geluisterd, dan is er een zeer ernstig probleem bij het vervullen van deze rol", stelt Ospina.

Carlos Alfonso Rosero trad op 27 februari aan als minister van Gelijkheid. Ospina beweert dat zijn komst de onmogelijkheid tot implementatie nog groter maakte. De voormalige viceminister vertelde EL TIEMPO dat ze na zijn aankomst met hem probeerde te praten over de noodzaak van een verandering van het managementteam. Dit gebeurde echter pas op 23 april, bijna twee maanden na haar aankomst. Bovendien zegt ze dat haar verzoek botweg werd afgewezen, ondanks het feit dat ze haar argumenten had gepresenteerd en een nieuw team had voorgesteld.

Ospina beweert dat twee afdelingen binnen het ministerie geen passende leidinggevende positie hadden, waaronder de afdeling voor de preventie en bestrijding van geweld tegen vrouwen, die drie maanden lang in deze situatie bleef. Toen besloot ze ontslag te nemen, omdat ze besefte dat ze haar doelen niet zou kunnen bereiken. Ze beweert ook dat haar stem systematisch werd genegeerd, zowel onder de vorige als de huidige regering.

"Het is erg moeilijk gebleken om de middelen van het viceministerie van Vrouwenzaken in te zetten, omdat er onvoldoende technische capaciteit is. We hebben nooit groen licht gekregen om aannemers in te huren", benadrukt ze.

De spanningen binnen het ministerie van Gelijkheid waren al eerder gemeld. EL TIEMPO meldde enkele weken geleden dat voormalig viceminister voor Vrouwenzaken, Diana Gómez, was afgetreden vanwege meningsverschillen met toenmalig minister Francia Márquez. Deze meningsverschillen hadden betrekking op de formulering van projecten.

Ospina voegt eraan toe dat het managementteam van het ministerie er tijdens haar ambtstermijn niet in is geslaagd resultaten te boeken: "Als we na een jaar nog steeds geen goedgekeurd project hebben kunnen formuleren, betekent dit dat we moeten veranderen. De overheid heeft immers weinig tijd en we moeten vrouwen helpen en de gemeenschappen bereiken. Dat gebeurt niet."

Hij beweert verder dat het team de opdracht had om buiten zijn toezicht te werken en rechtstreeks bevelen van de minister of andere ambtenaren op het kantoor op te volgen.

"Op 3 juni heb ik mijn ontslagbrief ingediend bij de president van de republiek. Deze was onherroepelijk, niet formeel. Hij kent mijn redenen. Ondanks de sterke wens van minister Carlos Rosero dat ik zou vertrekken, heeft de president besloten mijn ontslag tot 10 juli te ondertekenen", bevestigde hij.

Ondanks alles wat Ospina heeft aangegeven, is de afgelopen week beweerd dat de reden voor haar ontslag de dertig klachten tegen haar zijn wegens racisme, geweld en intimidatie op het werk. Volgens de voormalige viceminister begon het gerucht op 25 april in de wandelgangen van het kantoor te circuleren, twee dagen na haar besluit om af te treden en haar ontmoeting met minister Rosero.

"Ik ken de inhoud van deze klachten niet; ik ben niet op de hoogte gesteld door het ministerie of het Openbaar Ministerie. Er loopt momenteel geen onderzoek. Ik heb geen enkele functionaris op de werkvloer lastiggevallen, laat staan racistische intimidatie. Ik ben er absoluut zeker van dat dit de uitkomst van de procedure zal zijn. Ik ben niet van plan te rusten tot ik de klacht ingediend zie," zegt ze.

Ze voegt eraan toe dat ze samen met haar juridische team verschillende klachten voorbereidt, omdat haar rechten, haar goede naam en haar geestelijke en emotionele gezondheid worden aangetast. Ze beweert ook dat er maatregelen tegen haar zijn genomen. Op de vraag of ze slachtoffer is van gendergerelateerd geweld binnen het ministerie, antwoordt ze nadrukkelijk: "Ja, zonder twijfel."

Laura Sofía Valencia Ballén - Het is geen tijd om te zwijgen / EL TIEMPO School voor multimediajournalistiek