De contrasten van het WK voor clubs: een "revolutionair" televisiecontract, van 3.000 naar 70.000 kijkers en een publiek dat ver verwijderd is van het nationale voetbal.

Het WK voor clubs sloot zondag zijn eerste grote editie af, even revolutionair als bekritiseerd. Het Super WK , nooit meer een mini-WK , eindigde enigszins anders dan het laatste WK in Qatar of het EK , wat bevestigt dat internationaal voetbal een wereldwijde passie voor clubs blijft opwekken die niet te evenaren is. Het legde echter wel de basis voor een toernooi dat niet meer weg te denken lijkt.

" We hebben een omzet van meer dan 2 miljard euro gegenereerd , 31 miljoen euro per wedstrijd. Er is geen andere clubcompetitie die daaraan kan tippen," verkondigde Gianni Infantino tijdens een persontbijt in de Trump Tower vóór de finale. Hij prees zijn idee en nam opnieuw stelling tegen de UEFA, de ware en constante oorlog in het wereldvoetbal. "Mensen moeten accepteren dat voetbal nationaal, continentaal en internationaal is, en dat elk zijn plaats op de kalender heeft," hield hij vol. De boodschap is duidelijk, simpel en direct. Dit WK is de 'Super League' van de FIFA.

Op sportief vlak heeft het toernooi meer dan drie doelpunten per wedstrijd opgeleverd en teleurstellingen (Atlético en Manchester City) en verrassingen (Fluminense en Al Hilal) gekend. Dat is typerend. En op de tribunes was het een WK vol contrasten. Het gemiddelde aantal toeschouwers zal bijna 45.000 bedragen en de bezettingsgraad 60%. Er waren enkele ongemakkelijke momenten in de groepsfase, zoals de 3.412 fans die de wedstrijd Mamelodi-Ulsan in Orlando bijwoonden. Andere momenten waren gevuld met voetbalextase met de Zuid-Amerikaanse fans, de grootste invloedrijke spelers, en met Real Madrid , het team met de grootste aanhang. Dit is in de slotfase nog verder toegenomen met wedstrijden in de kolossale stadions van Philadelphia, Atlanta en vooral het MetLife Stadium in New Jersey.

"Gratis voor iedereen"

Sinds de kwartfinales , en exclusief Fluminense-Al Hilal (43.000), is het gemiddelde aantal toeschouwers in de stadions 70.800 geweest, met 77.452 voor PSG-Madrid en 81.000 voor de finale. Dit grenst aan de volle capaciteit, wat bijna onmogelijk is, maar de FIFA maakt zich er niet druk om, ondanks dat er gedurende het toernooi gaten in de tribunes zijn gevallen. "Ik heb liever 40.000 mensen in een stadion met 80.000 toeschouwers dan 30.000 in een stadion met 30.000 toeschouwers", legde Infantino uit, pochend over de 80.000 toeschouwers voor PSG-Atlético Madrid in de Rose Bowl: "Geen enkele clubcompetitie trekt meer dan 40.000 mensen per wedstrijd, alleen de Premier League."

Op het EK in Duitsland bijvoorbeeld lag het gemiddelde aantal toeschouwers op 51.939 , maar de stadions waren ook kleiner. De finale in Berlijn tussen Spanje en Engeland trok 65.600 toeschouwers in een stadion met een capaciteit van 74.000, en de wedstrijd met de meeste toeschouwers was de kwartfinale Nederland-Turkije (70.091). In Qatar was het gemiddelde aantal toeschouwers 53.191 , waarbij de 89.000 in Lusail een ware broedplaats vormden in de finales.

Dat wil zeggen dat het WK voor clubs qua bezoekersaantallen onder het gemiddelde lag, maar in de slotfase wel degelijk meedeed. Televisiezenders zijn een ander verhaal. "Ze zeiden dat we geen televisiedeal zouden sluiten, maar uiteindelijk hebben we een revolutionaire deal gesloten met DAZN , waarmee we iedereen gratis voetbal aanbieden," verklaarde Infantino. In Spanje heeft Telecinco, naast DAZN, de belangrijkste wedstrijd van elke dag uitgezonden, en de kijkcijfers, die hun tijdslot domineerden, bleven ver achter bij die van de internationale toernooien of de klassiekers tussen Madrid en Barça.

De wedstrijden van Real Madrid trokken gemiddeld 3,4 miljoen kijkers en een marktaandeel van 31% , terwijl de wedstrijden van het nationale team in Duitsland 8,9 miljoen kijkers en 63,3% bereikten, de laatste Copa del Rey-finale 8,7 miljoen kijkers en 59% bereikte en de Supercup-finale 6,5 miljoen kijkers en 49,8% bereikte. Allemaal gratis te ontvangen. De Witten verkopen, maar niet zoveel als wanneer ze hun eeuwige rivaal tegenkomen of zoals het nationale team doet in een groot toernooi. Het is logisch. Het WK voor clubs heeft echter een beter publiek dan de Intercontinental Cup (1,9 miljoen kijkers en 22% tegen Pachuca op gratis te ontvangen) en overtreft op het nippertje de laatste 'Mundialito' van Real Madrid, gewonnen tegen Al Hilal begin 2023 (3,3 miljoen kijkers en 25%). Ook de Champions League-finale werd overtroffen: 2.957.000 kijkers met een aandeel van 28,3% voor Chelsea - PSG vergeleken met 2.641.000 en 26,3% voor PSG - Inter.

Op het veld werd veel gediscussieerd over de hitte en de stormen, "maar we speelden in '94 ook zo en er gebeurde niets", riepen Hristo Stoitsjkov en Roberto Baggio dit weekend uit. "Bij de Olympische Spelen in Parijs speelden we ook overdag", verdedigde Infantino zich, wijzend op het feit dat in 2026 vijf van de zestien stadions een dak zullen hebben.

Van het prijzengeld van € 1 miljard nemen PSG en Chelsea elk meer dan € 100 miljoen mee naar huis, en Real Madrid € 74 miljoen voor hun halve finales, een grotere pot dan de prijzenpot van de Champions League voor meer wedstrijden. "Ze zeggen dat we geld verloren of dat we iets overhielden. Nee. Alles is al verdeeld. Het is nu de meest waardevolle clubcompetitie ter wereld", benadrukte Infantino in een ander bericht aan Ceferins UEFA. " Het gouden tijdperk van het clubvoetbal is aangebroken ", besloot hij.