Sania Nishtar, CEO van Gavi: "Zonder vaccins zouden de begraafplaatsen vol kinderen liggen."

"Ik heb goede hoop dat de aanvulling [van de fondsen] een succes zal zijn", zei Sania Nishtar (Pakistan, 62 jaar), uitvoerend directeur van Gavi, de Vaccine Alliance, in een interview met deze krant in Hamburg, tijdens de Sustainability Conference die eerder deze maand plaatsvond. Ze doelt op het feit dat aanstaande woensdag 25 juni in Brussel de Global Summit on Health and Prosperity through Immunization plaatsvindt, een gezamenlijke organisatie van de Europese Unie en de Gates Foundation, die ernaar streeft minstens $ 9 miljard (€ 7,766 miljard) op te halen om de strategie van Gavi voor de periode 2026-2030 te financieren.

"Ik denk dat dit een heel belangrijk moment is voor het wereldwijde leiderschap in de gezondheidszorg, en het is belangrijk dat instellingen als Gavi worden aangevuld en volledig worden gefinancierd", voegt de directeur toe.

De alliantie heeft al financiering veiliggesteld van verschillende donoren, waaronder Portugal, dat een bijdrage van € 2,5 miljoen aankondigde , Kroatië, met € 1 miljoen , en de Gates Foundation, die dinsdag aankondigde de komende vijf jaar $ 1,6 miljard te zullen bijdragen. "We hopen op de steun van Spanje te kunnen rekenen. Het is de laatste tijd een zeer belangrijk land geworden voor de wereldwijde gezondheidszorg", aldus Nishtar.

Vraag. De Verenigde Staten dragen ongeveer 13% bij aan uw budget. In maart onthulde The New York Times dat de organisatie die u leidt op een lijst van bezuinigingen stond. Is er sindsdien vooruitgang geboekt of is er meer duidelijkheid?

Antwoord: We hebben niets van de Amerikaanse regering gehoord en kijken ernaar uit om met hen in gesprek te gaan. De Verenigde Staten zijn een zeer belangrijk land en we hebben in het verleden een zeer goede relatie gehad. We hebben zeer nauw samengewerkt, onder andere met de vorige regering van Trump, die Gavi steunde en de financiering ervan verhoogde. We kijken er dus naar uit om opnieuw met hen samen te werken.

V. In april waarschuwden Gavi, UNICEF en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) voor de mogelijke gevolgen van bezuinigingen op vaccinatieprogramma's. Wat zullen de gevolgen zijn?

A. Als reactie op deze bezuinigingen vergroten met name Afrikaanse landen hun inzet voor de mobilisatie van binnenlandse middelen . De week van de Wereldgezondheidsvergadering [eind mei gehouden in Zwitserland] begon met een sessie van de Africa Centers for Disease Control and Prevention (Africa CDC) over duurzame financiering van de gezondheidszorg in Afrika. Ghana had bijvoorbeeld een financieringstekort door terugtrekking van donoren, maar beloofde dit te dichten, en Malawi heeft zijn uitgaven aan gezondheidszorg verdubbeld. Landen nemen dus hun verantwoordelijkheid en nemen hun verantwoordelijkheid, wat zeer positief is.

V. In Hamburg werd gesproken over het huidige model voor ontwikkelingshulp. Hebben we een nieuw model nodig om ervoor te zorgen dat niemand achterblijft?

A. We voeren ingrijpende veranderingen door in de manier waarop we met landen samenwerken, door hen meer zeggenschap en controle te geven over de besluitvorming en waar ze hun geld aan willen besteden. We hebben een document gepubliceerd waarin deze hervorming wordt beschreven en de principes worden gepresenteerd waarop internationale hulp moet worden gestructureerd. Naast de ideeën die ik zojuist heb genoemd, benadrukken we ook de noodzaak van specifieke mandaten en beperkte looptijden voor internationale organisaties.

V. Welke voorbeelden kent u van landen in het Zuiden die zich inzetten voor het stimuleren van vaccinatie?

A. Ik heb onlangs Ghana, Senegal en Sierra Leone bezocht. En vorig jaar ben ik naar de Centraal-Afrikaanse Republiek, Nigeria, Ivoorkust en Oeganda geweest. Al deze landen zijn koplopers. Ik heb het met eigen ogen gezien en ik noem alleen de landen waar ik ben geweest. Ze nemen vaccinatie zeer serieus, stellen hun eigen middelen beschikbaar en delen de vaccins.

Als Afrika over een eigen vaccinproductiecapaciteit beschikt, is het niet afhankelijk van vaccins uit andere delen van de wereld.

V. Afrika herbergt 20% van de wereldbevolking, maar produceert slechts 0,1% van de vaccinvoorraad. Welke maatregelen moeten er worden genomen om de productiecapaciteit te verhogen en ervoor te zorgen dat het land niet uitsluitend afhankelijk is van externe leveringen?

A. Tijdens COVID-19 werd Afrika achterop geraakt; het kreeg niet zijn eerlijke deel van de vaccins; het stond als laatste in de rij. Daaruit hebben we de Africa Vaccine Manufacturing Accelerator (AVMA) gelanceerd. Dit is een reactie op de oproepen van Afrikaanse regeringen, staatshoofden en ministers van Volksgezondheid. Ze willen zelfvoorzienend zijn in de vaccinproductie. Ze willen de vaccinsoevereiniteit waarborgen en ervoor zorgen dat Afrika in 2040 zelf in 60% van de vaccinbehoefte van het continent kan voorzien.

V. Waaruit bestaat het?

A. Het is een innovatief financieel instrument, een subsidiemechanisme voor Afrikaanse fabrikanten om hun concurrentievermogen te vergroten, de vaccinproductie op het continent te versterken en investeerders te stimuleren te investeren in lokale productie in Afrika. We hebben momenteel 1,2 miljard dollar voor dit doel gereserveerd. Ten eerste, als een vaccinfabrikant in Afrika een prekwalificatie van de WHO verkrijgt voor een van de prioritaire antigenen van de AVMA, heeft hij recht op subsidie. Vervolgens, wanneer ze deelnemen aan onze aanbestedingen en winnen, hebben ze opnieuw recht op subsidie ​​per dosis. Dit is onze bijdrage aan de Afrikaanse droom van vaccinsoevereiniteit. Natuurlijk zijn er nog veel meer actoren die hun steentje moeten bijdragen. Overheden moeten een stimulerend klimaat creëren, investeringen faciliteren, belastingvrijstellingen verlenen, zakendoen vergemakkelijken, investeren in human resources... Afrika, als continent, moet zich ook inzetten voor inkoop bij lokale fabrikanten.

V. U noemde de pandemie en de vaccinatiedistributie. Hoe kan de internationale samenwerking worden verbeterd om te voorkomen dat dit opnieuw gebeurt?

A. Het pandemieverdrag stelt de spelregels vast ; het is onderhandeld door WHO-lidstaten en er is een zekere mate van consensus bereikt. Het is vorige maand goedgekeurd en er zijn nog steeds enkele kwesties die binnen de bijlage moeten worden opgelost. Dit zijn dus de spelregels die bepalen hoe de doses tijdens een noodsituatie worden gedistribueerd. Gavi heeft een belangrijke rol gespeeld bij het creëren van de juiste financiële instrumenten. We hebben het gehad over AVMA. Als Afrika over een eigen vaccinproductiecapaciteit beschikt, is het niet afhankelijk van doses uit andere delen van de wereld. We hebben ook een First Response Fund ontwikkeld. Wanneer zich een noodsituatie voordoet, activeren we dat fonds, kopen we zo snel mogelijk doses in en stellen we ze beschikbaar aan landen. Met MPOX konden we doses veiligstellen drie dagen nadat het vaccin prekwalificatie had ontvangen, en deze werden naar negen Afrikaanse landen verzonden.

Mensen hebben vragen en zorgen en het is belangrijk dat we hen uitleggen dat vaccins veilig zijn, streng gereguleerd, grondig getest en levens redden.

V. De antivaccinatiebeweging is de afgelopen jaren gegroeid. Maakt u zich daar zorgen over?

A. In het huidige tijdperk van sociale media worden complottheorieën helaas versterkt. Mensen hebben vragen en zorgen, en het is belangrijk dat we hen uitleggen dat vaccins veilig , streng gereguleerd, grondig getest en levensreddend zijn. Ze zijn het belangrijkste en meest kosteneffectieve instrument voor de volksgezondheid. Zonder vaccins zouden begraafplaatsen vol kinderen liggen. Daarom denk ik dat we mensen de waarheid moeten uitleggen om misvattingen uit de wereld te helpen.

P. Gavi wordt 25. Wat zijn de grootste uitdagingen?

A. Er is geen enkel programma dat, op zo'n grote schaal – we vaccineren meer dan de helft van alle kinderen ter wereld – geen uitdagingen met zich meebrengt. Maar meer dan uitdagingen zie ik de omvang van de kansen. Dus ja, er zijn uitdagingen, maar het Gavi-model is het juiste model om de uitdagingen van deze moeilijke omgeving het hoofd te bieden.

V. Waarom?

A. Ten eerste hebben we zeer lage operationele kosten. We hebben geen 200 kantoren in verschillende landen, of regionale kantoren. We zijn aangepast aan een omgeving met beperkte middelen. Ten tweede hanteren we een model van eigen bijdrage. We werken niet als een liefdadigheidsinstelling. Landen betalen mee aan de kosten van vaccins. Ze beginnen met 20 cent per dosis, en naarmate de economische situatie verbetert, neemt hun aandeel in de eigen bijdrage toe, totdat ze uiteindelijk geen ondersteuning meer ontvangen en hun vaccins volledig financieren. Ghana betaalt bijvoorbeeld nu 50% van de kosten van vaccins. Tegen 2030 zal het 100% betalen en ons ondersteuningsprogramma verlaten. Negentien landen hebben zich al teruggetrokken. Het is precies het soort model dat nodig is in de huidige omgeving met beperkte middelen.

V. Een van de grootste uitdagingen van vandaag is het stijgende aantal kinderen dat geen enkele dosis heeft gekregen, de zogenaamde "nuldoses". Welke maatregelen neemt u om deze trend te keren?

A. We schatten dat er 14,5 miljoen kinderen zonder vaccinatie zijn in verschillende delen van de wereld waar toegang tot vaccins moeilijk is. En helaas neemt dit aantal toe naarmate kwetsbaarheid en conflicten, evenals klimaatrampen, toenemen. Daarom heeft Gavi een specifiek programma voor kinderen zonder vaccinatie. Het heet het Zero Dose Immunization Program (ZIP) en is speciaal afgestemd op deze situaties.