Onze recensie van When I Saw the Sea: een gevoelig wonder

Gereserveerd voor abonnees
AVIGNON FESTIVAL - Ali Charhour geeft een stem aan Afrikaanse vrouwen, huisslaven in Libanese huishoudens, en componeert zo'n accuraat, indrukwekkend stuk.
Theater ademt inherent een emotionele kakofonie uit. Guy Debord voorspelde het al: de huidige gebeurtenissen bewegen zich op hetzelfde niveau van escalatie van oorlogen, drones, bommen, vernietiging, uitbarstingen, beloftes, haat, facties, oorzaken, meelevende bewegingen die net zo snel weer kunnen uiteenvallen als ze ontstaan zijn. Emotie staat aan het roer, met alle waanzin die daaruit voortvloeit. Het is daarom met oneindig respect dat we hier de creatie van Ali Charhour oproepen.
De man is Libanees. Hij bracht zijn toneelstuk in zijn eigen land in première. When I Saw the Sea behandelt een dramatische kwestie tegen de achtergrond van een oorlog die niet minder dramatisch is. De kwestie van kafala, een systeem waarbij Afrikaanse vrouwen die bij Libanese meesters komen werken, hun rechten afstaan aan de "Madame" die hen in dienst heeft. Hun rechten en meer: paspoort, privéleven, telefoon... Alles wordt hen afgenomen. Het vertrek van hun bazen naar Dubai of Europa sinds de oorlog heeft hen...
Dit artikel is gereserveerd voor abonnees. Je hebt nog 74% om te ontdekken.
lefigaro