Wanneer sociale actie rijmt met bioklimatische architectuur

Parijs is niet zomaar een stad in de greep van ongebreidelde gentrificatie, uitgestrekt tussen een centrum gewijd aan de luxe en een periferie bezaaid met 'starchitect'-torens . Er is nog steeds een zweem van deugdzaamheid, vooral in de arbeiderswijken, waar hier en daar nog steeds sociale projecten opduiken waarvan de architectuur in veel opzichten exemplarisch is vanuit milieuoogpunt. Twee recente projecten verdienen aandacht, die nauwelijks op elkaar lijken, maar desalniettemin veel gemeen hebben.

Het grootste, zowel qua oppervlakte als qua programma, bevindt zich in het ^19e arrondissement, vlakbij de Place des Fêtes. Omgeven door een grote voetgangerspromenade, open naar de stad, verenigt het twee openbare voorzieningen: het Maison des réfugiés, een opvangcentrum dat zich ten doel stelt vluchtelingen te ondersteunen in hun integratieproject en waarvan het beheer is gedelegeerd aan de verenigingen Emmaüs en Singa, en de mediatheek van James-Baldwin.

We bevinden ons op het terrein van de hotelschool Jean-Quarré, een plek waarvan de geschiedenis nauw verbonden is met die van vluchtelingen, aangezien ze midden jaren 2010 dienst deed als opvang voor honderden vluchtelingen (de school zelf was in 2006 gesloten), een periode die eindigde met een breed uitgemeten evacuatie in het kader van een politieoperatie. Het nieuwe gebouw biedt geen huisvesting, maar biedt deze door het bestaan ​​kwetsbare gebruikers wel lichte ruimtes, waarvan de prachtige sfeer evenzeer te danken is aan de kwaliteit van de materialen als aan de royale volumes, de buitenruimtes en de landschapsinrichting (van agentschap Mutabilis).

Je hebt nog 74,32% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.