De ‘chocoladekartels’: Ivoorkust en Ghana worstelen met cacaohandel
In een tijd waarin de cacaoprijzen de pan uit rijzen, blijven Ivoriaanse en Ghanese boeren onderworpen aan een extreem lage aankoopprijs, vastgesteld door de staat. Terwijl de autoriteiten hun prijzen regelmatig verhogen, kijken ze bijna machteloos toe hoe er een bonenhandel ontstaat, gericht op het afdwingen van een betere prijs in het buitenland. De internationale pers spreekt van een miljoenenomzet.
Het is een "gevaarlijke maar lucratieve business" waar Bloomberg in geïnteresseerd is . Het Amerikaanse medium reisde naar het westen van Ivoorkust, door bossen en graslanden, doorsneden door zandpaden. "Na zonsondergang arriveren motorkoeriers bij pakhuizen nabij de grens [met Guinee en Liberia] en laden twee of drie zakken cacao in, elk ongeveer 65 kilo zwaar. Rond 22.00 uur vertrekken ze in konvooi, controleposten omzeilend, om de kostbare bonen naar Guinee te vervoeren."
Achter dit kleine ballet van motorfietsen schuilt echter een uitgestrekte business, waarschuwt de journalist. "Deze sector is in wezen een groothandel waarin georganiseerde netwerken met connecties op hoog niveau vrachtwagens gebruiken om tot wel 30 ton cacao per keer te vervoeren, zeggen smokkelaars, ambtenaren en handelaren."
In Ivoorkust en Ghana, die samen jaarlijks zo'n 2,5 miljoen ton cacao produceren – twee derde van de totale wereldproductie – neemt de handel in cacaobonen toe. Inbeslagnames en andere politieacties halen regelmatig de krantenkoppen in de lokale pers, zozeer zelfs dat de Financial Times spreekt van de opkomst van "chocoladekartels".
Courrier International
