Krimpflatie, goedkope inflatie, hebzuchtflatie... Deze commerciële strategieën die consumenten misleiden

Shrinkflatie, cheapflation, greedflation: deze anglicismen zijn alomtegenwoordig, maar weet u eigenlijk wel wat ze betekenen? In hoeverre hebben deze praktijken, die door verschillende consumentenorganisaties worden aangeklaagd, invloed op ons winkelgedrag? We helpen u dit beter te begrijpen.

Dit is het woord dat we de afgelopen maanden het vaakst zijn tegengekomen. Ten eerste is de term een ​​samentrekking van "shrink", wat in het Engels krimpen betekent, en het woord "inflatie". Maar helaas betekent het niet "krimpen, inflatie", zoals we allemaal graag zouden willen geloven. Het is eigenlijk een marketingpraktijk die bestaat uit het verminderen van de hoeveelheid van een product terwijl de prijs gelijk blijft, of zelfs stijgt.

Deze praktijk is legaal, op voorwaarde dat het gewicht van het voedsel wordt gewijzigd. Dat gebeurt niet altijd en is dus misleidend voor de consument.

Deze praktijken zijn door consumentenbond Foodwatch in verschillende onderzoeken aan de kaak gesteld. Zo steeg eind 2023 de prijs van een gigantische verpakking met 62 Pampers Baby Dry luiers van € 12,85 naar € 16,13, terwijl de verpakking nu slechts 58 luiers bevatte, een stijging van meer dan 38%. Een ander voorbeeld is de beker Carte d'Or koffie-ijs, die 107 gram lichter was, maar wel met 28,67% in prijs steeg (€ 11,87 vandaag ten opzichte van € 9,23).

De overheid is inmiddels gewaarschuwd en werkt aan een conceptbesluit voor maart, "om te kunnen inspelen op de vraag van consumenten naar betere informatie in geval van krimpflatie bij bepaalde producten."

Wat is goedkope inflatie?

"Cheapflation" is ook een term die uit het Engels komt. Het is een samentrekking van het woord "cheap", wat vertaald kan worden als "goedkoop", en het woord "inflatie".

Deze praktijk houdt in dat ingrediënten worden verminderd, verwijderd of vervangen door goedkopere alternatieven, zonder de prijs van het product te verlagen, of soms zelfs te verhogen. Een praktijk die, net als krimpflatie, niet illegaal is, maar de consument wel misleidt.

Onlangs heeft Foodwatch zes grote merken onder de aandacht gebracht waarvan de samenstelling is aangepast, terwijl de prijzen zijn gestegen. Deze producten omvatten Fleury Michon surimisticks, die 11% minder vis bevatten, terwijl de prijs per kilo tussen 2021 en 2023 met 40% is gestegen. Ook genoemd worden: Maille mayonaise (een merk van Unilever), Milka chocolade (Mondelez), Bordeaux Chesnel rillettes, After Eight chocolade (Nestlé) en Findus vis (Nomad Foods).

Volgens de vereniging rechtvaardigen fabrikanten deze veranderingen doorgaans met een prijsverhoging van grondstoffen tijdens inflatieperiodes, "maar dit doet geenszins afbreuk aan de onduidelijkheid rond veranderingen in recepten of formaten, noch aan de daarmee gepaard gaande prijsstijgingen", stelt de vereniging. Ze pleit daarom voor meer transparantie.

Een iets minder bekende term is greedflation, afgeleid van het Engelse "greed" (in het Frans "greed"). Volgens Capital maakt een merk gebruik van inflatie om de verkoopprijzen te verhogen, terwijl de productiekosten maar heel weinig zijn gestegen.