Wie zijn de vijf redders van de aardewerkfabriek van Varages?
De kans dat hun paden elkaar in Varages zouden kruisen was klein. Toch hielden deze vijf ondernemers, werkzaam in de Var, de afgelopen maand regelmatig videogesprekken. Michaël Bruel, Benoît Adet, Christian Meli, Nicolas Plazanet en Philippe Rivière, als vijf musketiers, schudden elkaar afgelopen voorjaar de hand na een bezoek aan de pottenbakkerij van Varages, die midden in een faillissement zat, met als doel dit driehonderd jaar oude bedrijf nieuw leven in te blazen.
Dit was echter de derde keer dat de fabriek, die nu nog maar een handvol werknemers telde, door de rechtbank van koophandel onder curatele was gesteld. Het dorp in de Haut-Var had eerder een gouden eeuw gekend, met vier fabrieken en meer dan 300 arbeiders die dit nationaal bekende serviesgoed maakten van de lokale rode aarde, die werd gebruikt om het koekje te maken en vervolgens te glazuurden... "Maar de machines voor het maken van koekjes werden tijdens de vorige liquidatie verkocht en dit deel van het industriële proces werd uitbesteed aan Portugal", vat Quentin Cressend samen, de curator die verantwoordelijk was voor de liquidatie die afgelopen februari werd uitgesproken. De Dracénois geloofden desondanks meteen in een overnameproject. "Hij was degene die me overtuigde. Ik geef toe dat ik niet dacht dat we de activiteit weer op konden pakken", herinnert burgemeester Guy Partage zich, die de gemeenteraad toestemming had gevraagd om namens de gemeente een overnamebod te doen voor een bedrag van 10.000 euro, met het idee om aardewerkkunstenaars op het terrein te installeren. En ook uit respect voor de strijd die de werknemers, die na de tweede liquidatie een coöperatie hadden opgericht om hun werktuigen te behouden, vijftien jaar lang hadden gevoerd.
Overtuigd door de curator om kopers te vinden, vroeg de burgemeester hem vervolgens contact op te nemen om te proberen kandidaten te vinden. "Ik geef toe, Var-matin heeft ons geholpen! Aanvankelijk was ik er niet voor dat uw collega over de liquidatie van de aardewerkfabriek sprak, maar zo raakten andere media geïnteresseerd. En met elk bericht dat verscheen, kreeg ik telefoontjes van mensen die ons vroegen de zaak voort te zetten!" De machine was in werking. Met een waar domino-effect. Want het was tijdens het lezen van de krant, een maand later, dat Nicolas Plazanet, een van de vijf investeerders die nu bij het avontuur betrokken zijn, de zaak oppakte. Het moet gezegd worden dat hijzelf, op persoonlijke titel, een paar jaar geleden het Tartugo Museum in Carnoules van sluiting had gered. En bovenal had deze directeur van de vereniging Provence Model Forest net ondernemer Philippe Rivière ontmoet tijdens een videoconferentie over de kurkindustrie. Aan het hoofd van de in Lyon gevestigde ACI-groep heeft de ondernemer al geïnvesteerd in zo'n veertig mkb-bedrijven in heel Frankrijk – waaronder Naca-helmen in Signes – om industriële knowhow te behouden en industrieën weer op te bouwen. Hij is ook zeer geïnteresseerd in kurk als onderdeel van een van zijn projecten. Nicolais Plazanet vertelde hem over de aardewerkfabriek. "Na drie dagen nadenken zei hij: 'Oké, laten we ervoor gaan.'"
Tegelijkertijd presenteerde Quentin Cressend de case aan een van zijn klanten: Jonquier nougats, die hij steunt in het kader van hun instandhoudingsplan. Wat hebben ze gemeen? Jonquier ontwikkelt al 140 jaar expertise en is erin geslaagd om veranderende consumptiepatronen te navigeren en tegelijkertijd te behouden. Benoît Adet, de manager, nam vervolgens contact op met de burgemeester van Varages, die hem voorstelde aan een vierde protagonist. Michaël Bruel, hoofd van een groep bedrijven gespecialiseerd in technisch bouwadvies in Varages, woont op een paar meter van de aardewerkfabriek aan de Avenue du Général de Gaulle. "Toen ik op een ochtend een pakket kwam ophalen, vertelde Adeline, de medewerkster die we opnieuw hadden aangenomen, me dat het ging sluiten. Ik ben meteen naar de burgemeester gegaan om te vragen of er iets aan gedaan kon worden", herinnert de ondernemer zich, die tevens voorzitter is van het integratieproject Résine Média in Draguignan. Onderweg haalde hij ook Christian Meli aan boord, wiens containerbouwbedrijf Maison eco 3 een vaste partner is. Het vijftal werd gevormd rond een gezamenlijk project: de fabriek nieuw leven inblazen.
Als de aardewerkfabriek sinds 4 juli – amper twee weken nadat de rechtbank hun bod had goedgekeurd – weer open is, is dat voorlopig om de voorraad te verkopen "om cashflow op te bouwen en vooral om het zomerseizoen niet te missen of het imago van een stilstaande onderneming niet te lang te laten voortbestaan" , vatten de vijf partners in koor samen, die allemaal 5.000 euro hebben bijgedragen aan het kapitaal van 25.000 euro in de SAS Nouvelle faïencerie, en tegelijkertijd de cashflow hebben vergroot, wat een totaal bod van 55.000 euro oplevert.
Hun doel is om de koekjesproductie weer in eigen beheer te nemen door te investeren in nieuwe machines, om zo de voorschotten te vermijden die nodig zijn om dit werk bij een onderaannemer te bestellen. "Eerst moeten we nadenken over hoe we de industriële apparatuur kunnen reorganiseren", benadrukt Philippe Rivière, die zich met name zorgen maakt over de staat van het pand, eigendom van de Gemeenschap van Gemeenten, dat gerenoveerd moet worden. Maar zodra het schooljaar in september begint, is het idee om, steunend op de expertise van oud-medewerkers die het avontuur nog steeds ondersteunen, de glazuurlaag van de koekjes die nog op voorraad zijn, weer op te pakken, alvorens te overwegen om personeel aan te nemen. "Waarom geen opleidingscentrum opzetten? Ik heb dat al gedaan toen ik gieterijen kocht", vervolgt de voorzitter van ACI. Michaël Bruel, de nieuwe voorzitter, concentreert zich op de wederopbouw van het merk, waarbij hij het assortiment van 15 kleuren behoudt, maar ook beperkte series overweegt en "werkt aan ons prijsbeleid". De expertise van Jonquier Nougats op het gebied van distributienetwerken kan ook helpen om het merk buiten Varages te verspreiden. En vanaf 10 augustus, de dag waarop het 330-jarig bestaan van het aardewerk in het dorp wordt gevierd, wordt er in aanwezigheid van de vijf kopers een pop-upstore geopend. Deze is gevestigd in een zeecontainer en zal door de hele regio worden verspreid.
Var-Matin
