"Ik heb het gevoel dat ik mezelf na 100 of 150 kilometer niet zo erg uitput": marathon, trail, ultratrail, de Fransen hebben de race in gedachten
Hardlopen is al een tijdje een zeldzaamheid, maar is nu razend populair. Vooral in de competitie, waar de verjonging van het peloton hand in hand gaat met een spectaculaire verharding van de onderdelen
Zanger Miossec kon ons geen gedetailleerd antwoord geven, maar vroeg zich wel uitgebreid af wat de drijfveren van een groeiend aantal landgenoten zijn. " Waar denken zondagse joggers aan ? Waar rennen we naar toe? Is het om van huis weg te gaan of om de vreugde van thuiskomen?" neuriet de Breton. Op 54-jarige leeftijd weet Xavier Chiron weinig meer over deze verslaving, die hij met een vrij rationele verklaring behandelt. Hoe dan ook, ik slaag erin om vroeg te vertrekken, zodat ik thuis ben voor de lunch. Er is geen sprake van dat dit familieritueel wordt opgeofferd aan het altaar van de voorstelling.
Net als 12 miljoen Fransen beleeft deze man uit La Rochelle dus meer dan genoeg aan het enigszins masochistische plezier van hardlopen. "Vijf sessies per week, inclusief de weekendsessie die soms wel vier uur duurt", geeft deze salesdirecteur toe, die al op zijn veertigste in de concurrentiestrijd terechtkwam. Volgens een groot onderzoek uitgevoerd door Running Observatory is het aantal beginnende atleten op onze wegen en paden sinds het begin van de jaren 2000 zelfs verdubbeld.
XC
Deze fysieke activiteit is lang genegeerd door Franse teamsporten, maar is nu een massasport. Alleen heeft het niet veel meer te maken met het ouderwetse joggen, aangezien een derde van de beoefenaars jonger is dan 35 jaar en de helft tegenwoordig vrouwen zijn. "Mijn 23-jarige zoon, die een paar maanden geleden al na vijf kilometer buiten adem was, heeft nu zijn eerste marathon gelopen", vertelt Xavier verbaasd. Bovendien hoef je alleen maar naar een vertrekhal te gaan om te zien hoe trendy het is geworden, van de kleding tot de muziek die uit de speakers knalt.
Nog een teken dat de tijden nog sneller gaan sinds Covid: vier op de tien werknemers slaat de lunchpauze over om te gaan hardlopen – 12% zou zelfs naar het werk rennen.
Influencers hebben zich hierin niet vergist: ze verschijnen hier, net als elders, bij het minste of geringste serieuze zakelijke signaal. "De meeste hardlopers zoeken advies op sociale media en plannen hun trainingen met behulp van apps", aldus Virgile Caillet, de algemene afgevaardigde van Union Sport & Cycle, die het onderzoek initieerde.
"De omvang van het pad verraste iedereen, maar onder het mom van herverbinding met de natuur is het een echte topper."
Het peloton is verjongd, vrouwelijker en tegelijkertijd sterker geworden dankzij de steeds langere en selectievere wedstrijden. Deze trend is des te opvallender omdat van de 12.000 wedstrijden op de kalender van de Franse Atletiekfederatie , 5.000 trail- of ultra-trailevenementen zijn. De zwaarste marathon lijkt op een wandelingetje, maar de kans is groot dat deze tochten zich over heuvels en dalen vermenigvuldigen. Eind april in Les Landes, na 516 kilometer en zevenenzeventig uur, zegevierde Nicolas Cointepas over de concurrentie van de 6e editie van de Infinity Trail in Hossegor , terwijl verder naar het noorden de nummer twee van de Bretagne Ultra Trail het podium beklom nadat hij letterlijk zijn tanden – en zijn neus – had gebroken tegen een boom.
Rennen tot je geen adem meer hebt en soms ook geen verstand meer, en dan blijkt het middel erger te zijn dan de pijn waar sommigen tegen vechten. Bigorexia (verslaving aan lichaamsbeweging) wordt sinds 2011 erkend als een psychische aandoening en vormt een bedreiging voor mensen die zich niet zo lekker in hun vel voelen als op sociale media wordt beweerd. "De omvang van het parcours heeft iedereen verrast, maar onder het mom van herverbinding met de natuur is het echt overdreven", waarschuwt voormalig Frans marathonkampioen en tv-commentator Bernard Faure. Zodra de inschrijving start, zijn de startnummers uitverkocht en net als concertkaartjes worden ze stelselmatig uitverkocht.
Een sport voor de rijken?Ook nadat hij de marathon, die hij rond de vijftien heeft volbracht, beu was, is hij weer begonnen aan ultralopen. Toch relativeert Xavier de risico's voor hoofd en benen. "Ik heb zelfs het gevoel dat ik na 100 kilometer niet uitgeput raak", legt de vijftigjarige uit, die paradoxaal genoeg de behoefte voelde om even op adem te komen toen hij de afstanden nog verder uitbreidde. "Behalve dat we meer op onze mentale dan op onze fysieke veerkracht vertrouwen, rennen we minder snel en herstelt het lichaam zich beter. »
Altijd langer, moeilijker en uiteindelijk duurder. Hoewel een eenvoudig paar schoenen ogenschijnlijk voldoende is, is hardlopen in werkelijkheid een sport voor de rijken. Hoewel het niet waarschijnlijk was dat alle 55.000 deelnemers aan de laatste Marathon van Parijs daadwerkelijk deelnamen, betaalden ze wel allemaal 170 euro voor de toegang. Naast deze "running gag"-prijzen wijst sportsocioloog Olivier Bessy erop dat hardlopen onder de elite vaak een vorm van sociale dwang is.
