Psychologie. Hoe accepteer je jezelf in een badpak?

Een badpak dragen draait om jezelf laten zien zoals je bent, met minder filters en minder ontsnappingsmogelijkheden. "Badpakken ontdoen je van je sociale pantser", merkt Christian Richomme op. "Het verkleint de veiligheidsafstand die alledaagse kleding ons biedt." Hier komen vaak complexen, narcistische wonden en onzekerheden aan het licht.

Ons lichaam wordt dan de spiegel van onze geschiedenis. "Het vertelt over een sociale achtergrond, een medische geschiedenis, een zwangerschap, littekens, leeftijd... Het is een erfgoed dat we tonen zonder dat we er altijd voor gekozen hebben," vervolgt hij.

Het gewicht van de blik en vergelijking

In een wereld vol geïdealiseerde beelden – gebruinde, gespierde, gladde lichamen die in tijdschriften en op sociale media worden getoond, tot in het extreme geretoucheerd en gefilterd – wordt het steeds moeilijker om onszelf niet te vergelijken. En bovenal, om ons niet te identificeren met een onmogelijk ideaal.

Maar "het is goed om te onthouden dat 'Insta'-lichamen gescript en gefilterd zijn. De realiteit is veel diverser. Anderen hebben ook hun twijfels, hun tekortkomingen, hun verhalen", herinnert de psychotherapeut ons.

Om jezelf succesvol te accepteren in een badpak, moet je al ruim vóór het strand beginnen. Christian Richomme raadt zijn patiënten een eenvoudige oefening aan.

Neem even de tijd voor de spiegel, thuis, in je badpak. Niet om op zoek te gaan naar imperfecties, maar om jezelf met een gerust hart te bekijken. Niet om te kijken of je 'drinkbaar' bent, maar om je imago zonder oordeel te begrijpen, om ook je kwaliteiten, je eigenaardigheden te identificeren.

Het gaat niet alleen om het "passen van het badpak", "maar om het thuis minstens een uur dragen van dit kledingstuk" .

Veel plezier vooral

Het is ook belangrijk om te onthouden dat de reden om naar het strand of het zwembad te gaan niet is om "een modeshow op te voeren, maar om te genieten van het water, de zon en de omgeving", benadrukt de psychotherapeut. Het zou zonde zijn om deze simpele momenten van welzijn te verpesten.

Bron: interview met Christian Richomme, psychoanalyticus in Parijs