Voormalige arts uit Bordeaux vervolgd voor het geven van ongeoorloofde behandelingen voor ongeneeslijke ziekten

Een arts uit Bordeaux, die sinds 2017 is geschorst, wordt in Parijs vervolgd omdat hij een ongeoorloofd zorgcircuit heeft opgezet en medicijnen van zijn eigen uitvinding heeft voorgeschreven aan honderden patiënten die lijden aan aandoeningen als multiple sclerose en de ziekte van Lou Gehrig.

Begin jaren negentig leek Michel Geffard, arts en onderzoeksdirecteur bij Inserm in Bordeaux, voorbestemd voor een glansrijke carrière. Zijn werk over de rol van de darm bij ziekten zoals multiple sclerose en de ziekte van Lou Gehrig leverde hem lofbetuigingen en publicaties op in prestigieuze wetenschappelijke tijdschriften. Maar vijfendertig jaar later zal de arts uit Bordeaux, die in 2017 van het register werd geschrapt en 78 jaar oud is, zich vanaf maandag 16 juni twee weken lang moeten verantwoorden voor de rechtbank van eerste aanleg in Parijs.

Samen met zijn vrouw, een zakenman en een huisarts uit Bayonne, en met nog een vereniging en een start-up zal hij zich verantwoorden voor bedrog, misleidende handelspraktijken, illegale uitoefening van de geneeskunde, het beroep van apotheker en dat van bioloog, het verspreiden van niet-toegestane medicijnen, het vervaardigen en distribueren van werkzame stoffen zonder vergunning...

De rechtbank beschuldigt de gedaagden ervan een grensoverschrijdende zorgketen te hebben opgezet om zonder enige vergunning behandelingen te verkopen die Michel Geffard had ontwikkeld aan honderden patiënten die aan ongeneeslijke ziekten lijden. In de jaren negentig dacht Michel Geffard een medicijn te hebben ontdekt, polycomplexen, om deze ziekten te verlichten en te voorkomen. Deze moleculen zouden de bacteriologische antigenen neutraliseren waarvan hij vermoedt dat ze neurodegeneratieve ziekten veroorzaken. Hij is er ook van overtuigd dat hij het apparaat heeft ontwikkeld met behulp van bloedmonsters om diagnoses te stellen en de behandeling aan te passen.

Maar de eerste waarschuwingen over de praktijken van de onderzoeker begonnen te verschijnen. In 1995 schorste de Medische Raad hem drie maanden omdat hij een patiënt een ongeoorloofd medicijn had voorgeschreven dat hij zelf had ontwikkeld. Hij werd doorverwezen naar de strafrechtbank van Bordeaux, die hem van de meeste aanklachten vrijsprak, omdat de verstrekte producten meer op "allergenen" leken dan op behandelingen. Hij kreeg echter een voorwaardelijke gevangenisstraf van 8.000 frank (ongeveer € 2.000) omdat hij het Geneesmiddelenagentschap en de Academie voor Geneeskunde niet had geraadpleegd.

Maar in 2017 werd hij definitief geschrapt uit het register door de Medische Raad. Hij werd opnieuw beschuldigd van het voorschrijven van een ongeoorloofd medicijn na een diagnose te hebben gesteld aan een patiënt zonder hem te hebben ontmoet. Dit was genoeg om de wetenschappelijke gemeenschap te kalmeren. Maar niet de aanhangers van alternatieve geneeswijzen en de soms complottheorieën over academische geneeskunde. "Hij werd overvraagd door wanhopige patiënten en nam een ​​crimineel risico om hen te helpen. Maar er is geen sprake van een uitdaging voor het volksgezondheidsbeleid van zijn kant," verzekert zijn advocaat ^Charles Dufranc.

De onderzoeksrechter bekritiseert dit systeem omdat het een ‘valse schijn van conformiteit’ wil wekken

Gesteund door de start-up Polyneuros in Saint-Jean-d'Illac (33), waarvan hij wetenschappelijk directeur is, en een vereniging, IDRPHT, opgericht ter ondersteuning van zijn onderzoek, wordt Michel Geffard ervan verdacht honderden patiënten te zijn blijven behandelen, met name via artsen die als stromannen fungeerden. De bloedonderzoeken, ook wel immunoanalyses genoemd, werden uitgevoerd door de vereniging waaraan de patiënten tussen de 150 en 400 euro doneerden, of door Polyneuros. Geen van beide organisaties was bevoegd om ze uit te voeren. En het onderzoek zal aan het licht brengen dat deze analyses verre van volgens de regels van de kunst werden uitgevoerd.

In Saint-Jean-d'Illac produceerde Polyneuros de actieve ingrediënten voor polycomplexen zonder enige goedkeuring en uit stoffen waarvan sommige niet voldeden aan de Europese Farmacopee. De producten werden vervolgens naar een apotheek in Milaan gestuurd, waar ze tot tabletten werden samengevoegd.

In haar beschikking bekritiseerde de onderzoeksrechter dit systeem omdat het probeerde "een valse schijn van conformiteit" te wekken met deze behandeling, die regelmatig werd afgewezen door de gezondheidsautoriteiten vanwege een gebrek aan klinische gegevens en die gericht was op kwetsbare mensen voor wie geen behandeling bestond om de dood te voorkomen.

De arts beweert van zijn kant uit mededogen te hebben gehandeld. "Dit is een zaak die enkel vanuit een rigide administratieve hoek wordt benaderd, zonder ooit rekening te houden met de wetenschappelijke reikwijdte van het onderzoek dat mijn cliënt veertig jaar lang heeft uitgevoerd. Michel Geffard heeft zichzelf niet verrijkt en het leven van patiënten niet in gevaar gebracht. Hij kon tests uitvoeren die hem de zekerheid gaven dat polycomplexen niet schadelijk waren. Maar om zijn aanwijzingen over de effectiviteit van de behandeling te bevestigen, waren kostbare fase 3-onderzoeken nodig geweest. Geen enkel laboratorium wilde ze uitvoeren," merkt ^{de heer} Dufranc op.

Tot op heden heeft nog geen enkele patiënt een civiele rechtszaak aangespannen.