Afschaffing van 8 mei als nationale feestdag: "Ik zal de zorgen van de strijdende wereld overbrengen aan de premier", verzekert Patricia Mirallès

Hoe kunnen we, na de "pracht" van de 80e verjaardag van de landing in de Provence en de bevrijding, een jaar later weer terugkeren naar het normale leven?

De Bevrijdingsmissie die voor de herdenkingen van de 80e verjaardag was opgezet, bracht nieuwe dingen met zich mee. We hebben inmiddels een enquête gehouden om te peilen hoe de herdenkingen van vorig jaar zijn ervaren, en we kunnen niet anders dan tevreden zijn: jongeren willen dat we doorgaan. Deze jongeren, die van de Franse geschiedenis houden en actief willen deelnemen aan de herdenkingen, waardeerden vooral de volksfeesten die rond de 80e verjaardag van de landing in de Provence en de bevrijding werden georganiseerd. Feesten die inwoners en toeristen samenbrachten. Dat de 80e verjaardag voorbij is, betekent niet dat we moeten stoppen. Daarom ben ik aanstaande vrijdag 15 augustus weer in de Var om de landing te herdenken.

Het aantal veteranen van de Tweede Wereldoorlog neemt jaar na jaar gestaag af. Waaraan werkt u om de herinnering aan de Tweede Wereldoorlog door te geven aan toekomstige generaties?

We hebben een enorme hoeveelheid levende getuigenissen verzameld. We hebben ook talloze archieven teruggevonden die historici in staat stellen om te schrijven over bepaalde aspecten van de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog die nog relatief weinig aandacht krijgen. Wat betreft de overdracht aan nieuwe generaties: jongeren weten tegenwoordig, bijvoorbeeld via beelden uit Oekraïne, wat oorlog is. Wat zij meer willen interesseren voor geschiedenis, is levende geschiedenis. We moeten ons daarom aanpassen aan hun manier van leren, bijvoorbeeld door podcasts te gebruiken. Ik moedig leraren ook aan om met hun leerlingen naar de oorlogsmonumenten in hun gemeenschap te gaan. Daar, door de naam te lezen van elke persoon die voor Frankrijk is gesneuveld, beseffen we dat we niet alleen hebben gevochten! De Senegalese schutters, de Marokkaanse goumiers, de Indochinese schutters, het Afrikaanse leger... Ondanks hun verschillende afkomst en religies verenigden ze zich en vochten ze onder één vlag om ons vrij te maken.

Denkt u er al over na om kunstmatige intelligentie in te zetten?

Kunstmatige intelligentie is een hulpmiddel dat ongetwijfeld nodig zal zijn, maar het vereist in het begin veel monitoring en waakzaamheid om fouten te voorkomen. In dezelfde geest werken we samen met influencers op YouTube om ervoor te zorgen dat hun content accuraat is. We schrijven de geschiedenis niet opnieuw.

Vertegenwoordigers van patriottische verenigingen kunnen u vragen stellen over de afschaffing van 8 mei als nationale feestdag. Wat zult u hen antwoorden?

Voorlopig is dit slechts een voorstel. De premier, die openstaat voor overleg, heeft aangegeven deze data met de sociale partners te zullen bespreken. Van mijn kant, als gedelegeerd minister voor Herdenking en Veteranen, ben ik zeer gehecht aan deze datum. Het is daarom mijn plicht de premier de zorgen van de strijdende wereld over te brengen. Dit gezegd hebbende, wil ik u eraan herinneren dat een nationale feestdag geen vakantiedag is. 8 mei, de dag waarop de geallieerde overwinning op nazi-Duitsland wordt gevierd, is een dag om te herdenken, gegrift in ons hart, maar ook gevierd buiten Frankrijk.

Zelfs als deze verwijdering zou worden bevestigd, zou het nog steeds een vreemde boodschap zijn die naar de vechtwereld wordt gestuurd.

Ik herhaal: in dit stadium is dit slechts een voorstel. Maar als ambassadeur voor veteranen zal ik de premier waarschuwen.

Zou 11 november, de dag die het einde van de Eerste Wereldoorlog markeert en die verder weg ligt, niet beter zijn geweest?

Ik heb hierover nog geen feedback ontvangen van de vechtwereld.

Aanstaande vrijdagochtend bent u op de nationale begraafplaats van Boulouris, de plek waar Emmanuel Macron, ter gelegenheid van de 75e verjaardag van de landing in de Provence, de burgemeesters van Frankrijk uitnodigde om straten, pleinen of scholen in hun gemeente naar overzeese strijders te vernoemen. Weten we in hoeverre aan deze oproep gehoor is gegeven?

Wat betreft de namen die we geven aan straten, pleinen of zelfs sporthallen... We moeten ons duidelijk een beetje openstellen. Gekozen bestuurders, maar ook leraren, vragen ons regelmatig naar de namen van strijders die geëerd zouden kunnen worden. Thematische boekjes over leraren die hebben gevochten, of atleten die hebben deelgenomen aan de twee wereldoorlogen, zijn ook voor hen beschikbaar. Tijdens de Olympische Spelen in Parijs slaagden leraren lichamelijke opvoeding erin leerlingen te boeien voor de geschiedenis door de atleten die hadden gevochten te benoemen. Maar ook hier is het gebruiken van nieuwe namen om een straat te vernoemen niet voldoende. Als we jongeren willen bereiken, om hun geschiedenis over te brengen, moeten we opnieuw de middelen gebruiken die ze dagelijks gebruiken. Waarom geen QR-code toevoegen aan straatnaamborden?