Eric Duhaime en het Poilievre-syndroom

Het mislukken van de tussentijdse verkiezingen in Arthabaska door Éric Duhaime is een zware klap voor hem en zijn troepen. Ondanks maandenlang intensief werk in de kieskring werd de leider van de Conservatieve Partij van Quebec ingehaald door PQ-kandidaat Alex Boissonneault.

Met 35% van de stemmen voor meneer Duhaime, 10 punten meer voor zijn partij dan bij de verkiezingen van 2022, is de schande echter relatief. Het werkelijke gevaar voor hem ligt elders. Dat gevaar is het Poilièvre-syndroom.

Op een bescheidener schaal slaagde Éric Duhaime er net als de federale leider van de Conservatieve Partij in Arthabaska niet in om zijn aanhang te verbreden tot buiten zijn loyale kernleden, waardoor hij de verkiezingen won.

Laten we niet vergeten dat de heer Poilievre, toen hij tegenover Mark Carney kwam te staan, een tegenstander die hij in tijden van crisis als verbindend beschouwde, zich, zonder ook maar enigszins oneervol te zijn, weer bij zijn traditionele electorale basis zag terugkeren.

Populistisch en polariserend

De reden? Pierre Poilievre, een populistische en hyperpolariserende politicus, betaalde, in tegenstelling tot Mark Carney, de prijs voor zijn ware politieke aard.

Zelfs soevereinistische kiezers in Quebec stemden liever op de Liberalen om Trump te confronteren, maar ook om Poilievre te 'blokkeren'.

De nederlaag van Éric Duhaime in Arthabaska kan ook deels worden verklaard door zijn aard als populistische en polariserende politicus in een context waarin kiezers op zoek zijn naar iets anders.

Hoeveel kiezers van de CAQ, de Liberale Partij of Solidariteit hebben in Arthabaska op de PQ gestemd uit woede tegen de CAQ, maar ook om Duhaime te "blokkeren"?

Deze hervorming die nooit komt

Zal het Poilièvre-syndroom Éric Duhaime en zijn partij bij de verkiezingen van 2026 opnieuw teisteren? De vraag is:

Wat betreft de ernstige "democratische verstoringen" waarover hij klaagt in een kiesstelsel dat zijn partij en andere partijen in de val lokt, heeft hij wel gelijk.

Als deze vertekeningen echter bestaan, komt dat doordat verschillende leiders – van Justin Trudeau tot François Legault, waaronder Jean Charest en René Lévesque – allemaal beloofden het kiesstelsel te hervormen, maar toen ze eenmaal aan de macht waren, werden ze getroffen door geheugenverlies...