License to Kill, de beproeving van de Iraniërs, nul punten... Denis Carreaux's Wandering Week

License to Kill De omvang van het schandaal wordt week na week onthuld. Door een ontwerpfout, nalatigheid of een wens om geld te besparen, blijven Takata-airbags, geïnstalleerd op voertuigen van zo'n dertig merken, het leven van duizenden automobilisten in gevaar brengen. Terwijl er de afgelopen maanden 17 dodelijke ongevallen in het buitenland zijn geregistreerd, stierf vorige week een tweede slachtoffer op het Franse vasteland, gedood door de explosie van de airbag die haar had moeten beschermen. Omdat ze geen terugroepactie had ontvangen voor haar Citroën C3 uit 2014, was deze inwoner van Reims zich totaal niet bewust van het gevaar waaraan ze werd blootgesteld, net als 441.000 andere eigenaren van auto's uitgerust met deze dodelijke airbag die nog steeds op de weg rijden. Er was nog een dode nodig voordat de beslissing werd genomen om deze auto's, geleverd met een license to kill, te stoppen. Uiteindelijk.

Dinsdag : De beproeving van de Iraniërs Er zijn niet veel mensen die medelijden hebben met het lot van Iraanse burgers, de eerste slachtoffers van de waanzin van een regime dat hen mishandelt en onderwerpt. Gevangen door de stortvloed aan vuur die op Teheran neerdaalt, verkeert de bevolking in acuut levensgevaar. In een tijd waarin de autoriteiten niets beters kunnen bedenken dan vrouwen te bombarderen met sms-berichten waarin ze worden aangespoord de sluier te respecteren, probeert iedereen zijn of haar huid te redden. Sommigen zoeken onwaarschijnlijke schuilplaatsen, anderen proberen zichzelf te beschermen door schamele stukjes tape op hun ramen te plakken. De gelukkigen staan ​​in de rij voor tankstations in de hoop een paar liter in hun tanks te gooien om zich in veiligheid te brengen. Een nooit eindigende beproeving.

Woensdag Nulpunten . Steevast wijzen opeenvolgende studies op de duizelingwekkende daling van het niveau van Franse leerlingen. De nota die de Hoge Commissaris voor Planning, Clément Beaune, vandaag aan de minister van Onderwijs overhandigt, vormt daarop geen uitzondering. Deze bevestigt de "Franse daling ten opzichte van andere OESO-landen" en benadrukt dat dit "alle leerlingen, meisjes en jongens, bevoorrechte en achtergestelde categorieën" betreft. Het resultaat: een kind van een leidinggevende heeft vandaag lagere resultaten voor rekenen dan een kind van een arbeider in 1987. Wat een magnifieke overwinning voor het egalitarisme! Van lukrake hervormingen tot afwijzingen, de ministers van Onderwijs zien het niveau dalen, maar zijn er nooit in geslaagd de trend om te buigen. Ze zijn er niet in geslaagd ervoor te zorgen dat onze kinderen simpelweg leren lezen en rekenen. Een nulpunt over de hele linie.

Wie zei dat alles misging in Frankrijk? Volgens het zeer gerespecteerde Global Wealth Report, een ranglijst van wereldwijde rijkdom, is Frankrijk het derde land ter wereld met de meeste miljonairs. Volgens deze prestigieuze ranglijst, samengesteld door de grootste financiële instellingen, hebben we bijna drie miljoen dollarmiljonairs, waarmee we achter de Verenigde Staten en China staan. De rijken worden rijker en de armen armer: deze trend zet zich jaar na jaar voort. Terwijl de rijkste mensen hun inkomen zien exploderen, leven meer dan negen miljoen mensen onder de armoedegrens. Een enorme kloof die steeds ondraaglijker wordt.

Vrijdag Geen Toegang Zal succes in de Verenigde Staten, net als Elon Musk, die in 1992 met een eenvoudig studentenvisum uit Zuid-Afrika kwam, morgen nog steeds mogelijk zijn? In zijn protectionistische waanzin beperkt Donald Trump steeds drastischer de toegang van jongeren die daar willen studeren. Nadat hij in mei alle aanvragen had bevroren, heropent de Amerikaanse president de sluizen, op één voorwaarde: dat studenten hun socialemediaprofielen openbaar maken, om er zeker van te zijn dat ze geen enkele kritiek op hem bevatten. Sovjet-waardig! Studenten zijn niet de enigen die het doelwit zijn van deze beperkingen: een Frans parlementslid van de Groenen is zojuist de toegang tot de Verenigde Staten ontzegd. Een beetje naïef had hij aangegeven dat hij daar Democraten wilde ontmoeten. Een potentiële vijand...

Zaterdag Kom je met vakantie? Sommigen van ons koesteren een geheime droom: een paar dagen op vakantie met een beroemdheid. Waarom geen politicus, tenslotte? Het Institut Verian vroeg het duizend Fransen. Hun top drie: Jordan Bardella (28%), met wie ze een bord pasta zouden kunnen delen, zijn guilty pleasure; Marine Le Pen (22%), die hun kattenverhalen zou vertellen; en Gabriel Attal (20%), die graag elk van zijn 189 dagen in Matignon met hen zou herbeleven. Onderaan de lijst kozen zeer weinig respondenten Jean-Luc Mélenchon (10%), die kinderen te veel bang maakt, en Gérard Larcher, die zich niet weet te gedragen aan tafel. De slechtste vakantiegenoot in de ogen van de Fransen? Premier François Bayrou (3%), die niemand naast hen op het strand wil zien, zijn lichaam bedekt met zonnebrandolie. Wie weet waarom.