Een tijdlijn van het proces van Hockey Canada over seksueel misbruik en memorabele momenten
WAARSCHUWING: Dit artikel bevat expliciete details, verwijst naar seksueel geweld en kan van invloed zijn op mensen die seksueel geweld hebben meegemaakt of iemand kennen die er slachtoffer van is.
Het proces wegens seksueel misbruik van vijf voormalige WK-juniorenhockeyers duurde drie maanden en werd in London (Ontario) afgerond op 2 juni met de laatste getuige.
Michael McLeod, Dillon Dubé, Alex Formenton, Cal Foote en Carter Hart hebben zich niet schuldig gepleit aan aanranding tijdens hun verblijf in een hotel in Londen, waar ze in juni 2018 een Hockey Canada-gala bijwoonden om het wereldkampioenschap van hun team te vieren.
EM, de klager, wiens identiteit beschermd is door een standaard publicatieverbod, was ten tijde van de klacht 20 jaar oud.
Er is de afgelopen zes weken veel gebeurd. Nu de advocaten van beide partijen maandag met hun slotpleidooien beginnen, volgt hier een weekoverzicht van de belangrijkste momenten en getuigenissen.
Week van 22 april: Het mistrialHet langverwachte proces begon met een valse start, wat in zekere zin de toon zette voor wat zes lange weken vol technische argumenten en voir dires zouden worden. Wat zich aan de randen van de zaak zelf afspeelde, dreigde de serieuze kwesties van de aanklachten vaak te overschaduwen.
Nauwelijks had de rechtbank iets gehoord van de eerste kroongetuige, rechercheur Tiffany Waque van de London Police Service, of een gesprek tijdens de lunch gooide roet in het eten.
Een van Formentons advocaten, Hilary Dudding, was aanwezig op de Covent Garden Market – een paar stratenblokken van het gerechtsgebouw en een populaire lunchplek. Dudding en een jurylid hadden uiteenlopende verhalen over het korte gesprek dat tot bezorgdheid leidde bij de verdedigingsteams. Duddings advocaat, Daniel Brown, betuigde zijn professionaliteit aan de advocaat en hield vol dat het een onschuldige ontmoeting was. Het jurylid leek er anders over te denken toen hij werd ondervraagd door rechter Maria Carroccia van de Superior Court.
Te midden van de vrees voor een bezoedelde jury en na het aanhoren van argumenten van beide partijen, oordeelde Carroccia dat het proces nietig was. De jury werd in de ochtend van vrijdag 25 april ontslagen, maar er waren regelingen getroffen om vóór het einde van de dag een tweede jury te benoemen.
Met een nieuwe jury na het misproces hield de aanklager een tweede openingsverklaring, alvorens Waque opnieuw op te roepen om te getuigen. Deze keer werkte de rechercheur haar bewijsmateriaal uit, waaronder bewakingsbeelden van Jack's, de bar waar EM en de hockeyspelers elkaar voor het eerst ontmoetten, en het Delta Hotel in Londen.
Ook bevatte het bericht sms'jes van McLeod aan het team, waarin hij hen uitnodigde voor een 'drie-weg'-gevecht. Ook waren er twee video's van McLeods telefoon waarin hij aan EM vroeg of ze akkoord ging met wat er gebeurde, of of ze toestemming had gegeven voor de handelingen die al hadden plaatsgevonden.
De eerste weken van het proces werden grotendeels gehinderd door technische problemen, het niet kunnen afspelen of bekijken van bewijs via de monitoren en verbindingsproblemen met getuigen. Buiten de rechtszaal bemoeilijkten defecte liften het op hun plaats krijgen van de juryleden en de verdedigingsteams.
Nadat Waque's getuigenis was afgelopen, riep de aanklager voormalig wereldkampioen junioren Taylor Raddysh op, die midden in een Stanley Cup-playoff-run zat met de Washington Capitals. Raddysh, die op afstand getuigde, kon zich niet veel herinneren van die avond. Hij vertelde de aanklager dat hij kort in Delta Hotel kamer 209 (McLeods kamer) was, maar zich niet veel kon herinneren van EM.
Raddysh zei dat hij naar bed ging, maar dat zijn kamergenoot, Brett Howden, hem wakker maakte door de hoteldeur dicht te slaan. Raddysh getuigde dat hij ook een sms van McLeod had ontvangen waarin hij werd uitgenodigd om naar kamer 209 te komen voor "een gummer", wat volgens hem orale seks betekende, maar hij kon zich niet herinneren wanneer hij die sms had gezien of zelfs of hij hem die avond had gezien. Raddysh rondde die vrijdag af.
Diezelfde ochtend verschenen er voor het gerechtsgebouw al mensen die EM steunden. Ze hadden borden met teksten erop. Ze riepen leuzen naar de verdachten als ze naar binnen liepen.
De volgende getuige was een andere voormalige teamgenoot bij de junioren, Boris Katchouk, die die avond ook kortstondig met Raddysh in 209 zat. Katchouk verklaarde dat hij een kort gesprek met EM in de kamer had gehad – hij had een stuk pizza gegeten en zij vroeg om een hapje, maar hij deelde het niet. De rechtbank hoorde dat McLeod hem vroeg of hij "een gummer" wilde, maar Katchouk zei dat hij het aanbod had genegeerd en dat hij dronken was en naar bed wilde.
Op vrijdagmiddag 2 mei begon EM aan wat een marathongetuigenis zou worden vanuit een andere kamer in het gerechtsgebouw, waarbij haar beelden in de grote rechtszaal werden getoond via CCTV. De rechtbank hoorde voor het eerst hoe EM twijfelde of ze die avond überhaupt nog uit wilde gaan, en hoe ze na haar werk naar huis snelde, zich aankleedde, een vriendin ophaalde en bij Jack's bar aankwam om collega's te ontmoeten.
EM sprak over haar ontmoeting met McLeod en een oudere "wingman" die de speler bij haar aan het aanprijzen was, en over hoe ongemakkelijk ze zich voelde "ingeklemd" tussen de spelers op de dansvloer, en hoe dronken en "uit zijn dak" ze Jacks bar verliet met McLeod. Ze zei dat ze accepteerde dat ze met McLeod terug zou gaan, omdat ze de hele avond close waren geweest.
EM begon haar week waar ze was gebleven: ze getuigde over haar bezoek aan McLeods hotelkamer, waar ze aanvankelijk met wederzijdse instemming seks hadden gehad. Vervolgens beschreef ze in detail de vermeende seksuele aanrandingen in de kamer. EM gaf ook aan verrast en verward te zijn toen er andere mannen arriveerden.
EM zei dat de mannen een laken op de vloer legden en haar vertelden erop te gaan liggen en te masturberen. Ze vertelde dat ze bang was, zich vernederd voelde en zelfs bespuugd werd. Ze herinnerde zich dat ze hard op haar billen werd geslagen, dat mannen hun penis in haar gezicht staken, en dat ze huilde. Ze getuigde ook dat sommige spelers zich afvroegen of ze golfballen of een golfclub in haar vagina mocht stoppen.
De advocaat van McLeod, David Humphrey, was de eerste die EM ondervroeg. Hij introduceerde het tegenargument van de verdediging, dat stelde dat EM "een wilde nacht" wilde en dat zij degene was die McLeod onder druk had gezet om mannen uit te nodigen voor seks in de kamer.
Megan Savard, advocaat van Hart, had turbulente interacties met EM toen ze discrepanties onderzocht tussen eerdere verklaringen over de beschuldigingen aan de politie en Hockey Canada, en haar eigen getuigenis. Savard suggereerde dat EM de beschuldigingen had verzonnen omdat ze schuldig was aan bedrog jegens haar vriend. Die rechtszitting van woensdag eindigde abrupt met de aanklager in tranen. De volgende dag reageerde ze merkbaar scherper op Savard.
Brown, de advocaat van Formenton, wekte de woede van advocaten en het Openbaar Ministerie toen hij suggereerde dat EM een "alter ego" had dat hij "leuke" EM noemde als ze dronk. (In de rechtbank zouden de advocaten haar echte naam gebruiken, maar we kunnen dit niet melden vanwege het publicatieverbod).
Nadat de jury was vertrokken, stelde de aanklager dat dit apparaat respectloos was tegenover EM en Carroccia adviseerde hem te stoppen met het gebruik van de bijnaam. De week daarop, toen hij de rechtbank binnenkwam, werd Brown uitgejouwd door een advocaat die hem vroeg of zijn "alter ego" die dag voor de rechter zou verschijnen.
Brown haalde in de rechtbank ook op gedenkwaardige wijze de Jägerbomb shotglaasjes tevoorschijn in Jack's bar om te bewijzen dat ze minder alcohol bevatten dan een traditioneel shotglaasje. Dit argument gebruikte ze om de getuigenis van EM over hoe dronken ze was te ondermijnen.
Week van 12 mei: Proces verandert in een zaak waarbij de rechter alleen mag beslissenLisa Carnelos, die Dubé vertegenwoordigde, stelde EM vragen over waarom ze de vermeende mishandelingen niet onmiddellijk aan haar vrienden had gemeld, terwijl Julianna Greenspan, Footes advocaat, de rechtbank een paar hoge, dunne schoenen met hakken overhandigde, zoals die EM die avond droeg. De schoenen waren, zo hoorde de rechtbank, niet gemakkelijk aan te trekken. Greenspan gebruikte ze om te suggereren dat EM nooit had geprobeerd de kamer te verlaten, zoals ze had verklaard.
Tijdens het kruisverhoor raakten de advocaten van de verdediging stelselmatig gefrustreerd door de antwoorden van EM. Ze gebruikte haar antwoorden vaak om haar eigen argumenten naar voren te brengen. Carroccia drong er meermaals op aan dat ze gewoon de gestelde vraag zou beantwoorden.
Op 14 mei voltooide EM haar getuigenis en werd ze door de rechter afgewezen.
De Kroon riep vervolgens oud-speler Tyler Steenbergen op, een getuige uit Alberta die openhartig sprak.
Hij vertelde de rechtbank dat hij in kamer 209 was en geschokt was toen een naakte vrouw de badkamer uitkwam. Hij zei dat de vrouw de mannen om seks begon te vragen en bevestigde dat hij Hart en McLeod orale seks met haar had zien hebben. Hij getuigde dat Formenton met haar naar de badkamer ging en dat Dubé de vrouw op haar billen sloeg.
"Het was niet hard," zei hij, "maar ook niet zacht."
Hij zei ook dat Foote de spagaat op haar deed, maar hij kon niet zeggen of hij gekleed was toen hij dat deed.
Deze week zou eindigen met een ander dramatisch moment: donderdagmiddag ontving Carroccia een briefje van een jurylid waarin hij Brown ervan beschuldigde de spot te drijven met juryleden — iets wat hij ontkende.
Na veel heen en weer gepraat werd besloten dat het proces zonder jury en met Carroccia alleen zou worden voortgezet. Carroccia ontsloeg de jury en zette kort daarna het horen van bewijsmateriaal van Steenbergen voort.
EM werd geconfronteerd met een zwaar kruisverhoor, maar Brett Howdens getuigenis als getuige kwam op een goede tweede plaats. De Vegas Golden Knight, die ook op afstand getuigde, frustreerde de aanklager duidelijk met zijn gebrek aan geheugen.
Howden kon zich niet veel details herinneren die hij eerder met onderzoekers had gedeeld. Daarom diende assistent-kroonadvocaat Cunningham een verzoek in om haar eigen getuige te mogen ondervragen over 18 inconsistenties die zij had geïdentificeerd. Ook wilde zij een uitspraak over de vraag of zijn geheugenverlies geveinsd was.
In een gedenkwaardig moment vertelde Savard Carroccia dat Howden niet bijzonder waardevol was voor de verdediging en beschreef hem als een "duidelijk onervaren" getuige. "Hij kwam niet gekleed naar de rechtbank. Hij is onduidelijk, communiceert slecht en is onzorgvuldig met woorden."
De belangrijkste berichten voor de Kroon waren misschien wel de sms-berichten van Howden aan Raddysh, waarin hij beschreef hoe Dubé EM hard op zijn billen sloeg.
"Man, toen ik wegging, sloeg Duber [Dubé] dat meisje zo hard op haar kont. Het leek wel alsof het zo'n pijn deed," hoorde de rechtbank in de tekst schrijven.
De Kroon ondernam drie verschillende pogingen om de teksten als bewijsmateriaal te verkrijgen, maar ze mislukten allemaal. Deze pogingen kostten veel tijd in de rechtszaal en verlengden Howdens tijd als getuige tot de volgende week.
Carroccia's definitieve uitspraak over Howdens sms-uitwisseling kwam op maandagochtend van deze week, en Howdens tijd als getuige werd steeds ongemakkelijker toen Greenspan, die Foote vertegenwoordigde, hem video's liet zien van Jacks bar. Howden, die in deze zaak niet is aangeklaagd, was te zien terwijl hij tegen EM aan schuurde op de dansvloer. De video toonde ook hoe hij haar billen klopte. Greenspan merkte op dat Howden deze interacties niet deelde met Hockey Canada of rechercheurs.
De volgende getuige was kroongetuige Stephen Newton, een gepensioneerde Londense politieagent. Hij was de oorspronkelijke rechercheur die onderzoek deed naar de beschuldigingen van seksueel misbruik in juni 2018 en had vrijwillige verklaringen verzameld van enkele spelers. Zijn verhoren met McLeod, Formenton en Dubé, die in de laatste twee maanden van 2018 werden afgenomen, werden vervolgens volledig in de rechtbank afgespeeld – de eerste keer dat we iets hoorden van enkele van de beschuldigde spelers in deze zaak.
Alle drie deelden een soortgelijk verhaal: dat het de vrouw was die agressief seks zocht met de mannen. McLeod onthulde niet dat hij sms'jes had gestuurd waarin hij anderen uitnodigde voor seks in Kamer 209, maar Formenton vertelde Newton wel over het sms'je.
Newtons vragen gingen niet in op de vraag of er specifieke gesprekken waren over toestemming voor elk van de vermeende handelingen, maar richtten zich meer op de nuchterheid van EM en de spelers. Zijn onderzoek werd begin 2019 afgerond zonder dat er een aanklacht werd ingediend.
De Kroon vroeg hem of hij ooit de bewakingsbeelden had bekeken die hij bij Jack's had verzameld. Hij zei van niet. Ze vroeg hem ook of hij ooit huiszoekingsbevelen had aangevraagd. Newton zei van niet.
Humphrey, de advocaat van McLeod, benadrukte dat Newton, nadat hij erachter kwam dat er een sms-bericht van McLeod was waarin hij spelers uitnodigde voor seks op zijn kamer, geen enkele poging heeft gedaan om het bericht te bemachtigen of contact op te nemen met de hockeyspeler.
De rechtszaak eindigde met een cliffhanger, toen het Openbaar Ministerie aankondigde dat het een nieuwe getuige wilde oproepen – een andere speler die onlangs naar Canada was teruggekeerd. Uiteindelijk werd dat idee in de ijskast gezet en Cunningham liet de zaak van het Openbaar Ministerie de volgende dag rusten.
Humphrey vertelde de rechtbank dat hij en McLeod geen bewijs zouden leveren, wat Savard de kans gaf om rustig haar cliënt Hart te bellen. Dit veroorzaakte een schok in de rechtszaal, aangezien hij de eerste – en uiteindelijk de enige – beschuldigde was die getuigde. Van de vijf die terechtstonden, leek Hart de meest veelbelovende carrière te hebben als startende doelman bij de Philadelphia Flyers. (Noot: Toen de spelers in deze zaak voor het eerst werden aangeklaagd, speelden vier van de vijf in de NHL, maar ze spelen niet meer in de competitie).
Hart vertelde de rechtbank dat het weekend van het Hockey Canada gala in 2018 pas zijn derde alcoholische ervaring was. Hij stond open voor seksuele ervaringen en naast het feit dat McLeod hem een sms-uitnodiging stuurde naar Kamer 209, belde McLeod hem ook. Hart zei dat EM de mannen om seks vroeg en dat hij om een "blowie" (een blowjob) vroeg, waarop zij instemde. Hij zei dat het niet lang duurde omdat hij oogcontact maakte met een andere speler en zich vreemd voelde.
Hart verklaarde dat de orale seks die hij van EM kreeg, met wederzijdse instemming plaatsvond.
Tijdens het kruisverhoor erkende Hart dat zijn stem te horen was in een van de video's waarin hij toestemming gaf en waarin hij zei dat hij contact opnam met Dante Fabbro, destijds een teamgenoot van het wereldkampioenschap juniorenhockey, om hem naar de zaal te krijgen. De aanklager suggereerde dat als het echt ongemakkelijk zou zijn in de zaal, hij geen andere spelers zou uitnodigen. Hart gaf toe dat de sfeer opwindend was.
Nadat hij het weekend had genomen om erover na te denken en met zijn cliënt te overleggen, besloot Brown om Formenton niet te laten getuigen. Wel belde hij rechercheur Lyndsey Ryan, de Londense politieagent die belast was met het heronderzoek van de zaak.
Riaz Sayani, onderdeel van Harts juridische team, confronteerde Ryan met de significante verschillen tussen de politieverklaring van EM uit 2018 en een verklaring uit 2022, opgesteld voor Hockey Canada. Ryan antwoordde dat ze die verschillen belangrijk vond, omdat het leek alsof ze in de afgelopen vier jaar "wat zaken had verwerkt".
De aanklager maakte van de gelegenheid gebruik om Ryan te vragen hoe EM reageerde toen ze hoorde van het nieuwe politieonderzoek. Ryan vertelde de rechtbank dat EM eigenlijk "behoorlijk overstuur" was. De agent zei ook: "Ik kreeg het gevoel dat ik wonden opende die zij probeerde te helen."
Ryan zou de laatste getuige zijn die werd opgeroepen.
Carnelos, die Dubé vertegenwoordigde, en Greenspan, die Foote vertegenwoordigde, lieten hun zaak rusten.
Diezelfde dag werd de rechtszitting gesloten, zodat alle advocaten hun pleidooien voor Carroccia konden voorbereiden. Deze zouden maandag 9 juni beginnen.
Week van 9 juni: sluitingsdatum inzendingenMaandag beginnen de vijf verdedigingsteams met het indienen van de slotpleidooien waarin zij beargumenteren waarom hun cliënten niet schuldig bevonden zouden moeten worden, voordat het Openbaar Ministerie zijn laatste pleidooien houdt.
Het pleidooi is de laatste toespraak die iedere advocaat houdt voor de rechtbank. Hierbij kan het gaan om een samenvatting van het bewijsmateriaal en de belangrijkste punten van de zaak.
Het lot van de vijf beschuldigden ligt vervolgens in de handen van Carroccia, die alle bewijzen zal afwegen voordat ze haar beslissing neemt.
Hoe lang dat gaat duren, is niet bekend.
Als u direct gevaar loopt of bang bent voor uw veiligheid of die van anderen in uw omgeving, bel dan 112. Voor ondersteuning in uw omgeving kunt u via de database van de Ending Sexual Violence Association of Canada zoeken naar crisislijnen en lokale diensten .
cbc.ca
