Trump 2.0 valt voor onze ogen uit elkaar

Woensdag werd Donald Trump woest toen een verslaggever hem vroeg naar een afkorting op Wall Street waarin hij en zijn tariefbeleid werden genoemd: “TACO” of “Trump durft altijd niet.”

De president dreigde afgelopen vrijdag de tarieven op Europese goederen te verhogen, maar trok zich later terug. "Het heet onderhandelen", siste Trump tegen een verslaggever die hem er woensdag naar vroeg. "Zeg nooit wat je zei. Dat is een gemene vraag." Degenen die getuige waren van Trumps ineenstorting, waren niet erg onder de indruk. Zijn gedrag in het verleden is een voorbeeld van ergere woedeaanvallen voor verslaggevers.

"Ik denk echt dat hij het allang kwijt is", zei een poolverslaggever.

Blijkbaar had Elon Musk, die woensdag officieel de regering-Trump verliet, slechts 128 dagen nodig om tot dezelfde conclusie te komen. Een waar genie.

Woensdagavond laat leed Trump zijn grootste verlies toen het Amerikaanse Hof voor Internationale Handel zijn eenzijdige tarieven op bijna alle Amerikaanse handelspartners illegaal verklaarde. Noem het Bevrijdingsdag.

De dag ervoor was Trump thuisgebleven, had hij de pers niet gezien en zijn totale bijdrage aan de maatschappij bestond uit 10 woedende tweets op Truth Social, waarin hij Californië, Canada en Vladimir Poetin bedreigde, terwijl hij zichzelf prees en Joe Biden de schuld gaf van alles wat er mis was op aarde.

Critici zeggen dat het het hoogtepunt was van Trumps tweede regering.

Het tweede couplet is misschien hetzelfde als het eerste, maar in het geval van Donald Trump is het de tweede keer veel luider en gevaarlijker.

Weinigen kunnen op tegen de man die de overgrote meerderheid van de mensen in dit land niet kan uitstaan. Hij zou niet alleen de laatste persoon zijn die uitgenodigd wordt voor een buurtbarbecue, maar de politie zou hem onvermijdelijk van het terrein moeten verwijderen, samen met zijn rondreizende slijmbal die aan zijn lippen hangt om hun lege zielen te voeden.

Deze zielloze groep roekeloze individuen bestaat uit racisten, vrouwenhaters, bedplassers, treinspotters en een man die ooit zijn kale hoofd verfde zodat het leek alsof hij haar had. De achtergrondverhalen van de stafleden en Trumps kabinet zouden "The Exorcist" doen lijken op "The Sound of Music". Ze hebben nog nooit een berg beklommen, maar zijn bij elke stap beschadigd en hebben de rauwe gevoelens van ontoereikendheid, walging en zelftwijfel omgezet in iets krachtigs – maar toch duisters. Als ze niet zo "Sith Lord" waren geworden, zouden velen hun boodschap inspirerend vinden. En velen doen dat nog steeds.

Velen doen dat ook niet, en dat deert Don niet. De woede van zijn vijanden is de brandstof die hem voedt en hij is er vrij effectief in geweest om op alle mogelijke manieren misbruik te maken van zijn dissidenten. De realiteit is dat er geen moraliteit bij betrokken is. Alleen maar overwinning. Verdeel en heers. Daar komen de gebroken en verscheurde resten van de Democratische Partij. Dit is een politieke partij die een winst-verliesbalans van 1-2 tegen Trump heeft. Door eigen inspanningen werden miljoenen Amerikanen in Trumps armen gedreven, omdat ze hem een ​​redelijker alternatief vonden. Dat zegt veel over de toestand van de Democratische Partij, maar nog meer over de "gemiddelde" Amerikaanse kiezer. In welke realiteit is Trump het "redelijke" alternatief? O ja. Geen moraliteit bij betrokken. Dat zei ik al.

Beide politieke partijen zijn tot in de puntjes beroerd. De Republikeinen hebben nog steeds geen hart. De Democraten hebben nog steeds geen verstand en blijven hun hoofd tegen de dichtstbijzijnde paal slaan, in de veronderstelling dat de zaken op de een of andere manier zullen veranderen. God zegene hen. Ze bedoelen het goed, zelfs als ze je zullen afschrijven omdat je de rechtvaardigheid van hun zaak niet kunt erkennen.

Dat is nog altijd beter dan een eeuwigheid onderworpen te zijn aan armoede en slavernij door een partij waarvan de leden openlijk de ontmanteling van onderwijs, sociale voorzieningen en gezondheidszorg toejuichen. Maar nipt.

Trumps vermogen om de realiteit te verdraaien werkt tot op zekere hoogte dankzij dit corrosieve politieke klimaat. Zijn status is bijna mythisch bij degenen die zijn gouden sportschoenen, golfballen en vier verschillende kleuren van hun favoriete "MAGA"-pet kochten – in rood, wit, goud en zwart. Helaas. Geen blauw.

Dit is des te zorgelijker nu Trumps mentale achteruitgang steeds duidelijker wordt. Hoewel hij het misschien leuk vindt om over de lippen van miljoenen, zo niet miljarden mensen op aarde te zijn, is dat niet omdat hij een inspiratiebron is. Ik hoop dat Jake Tapper niet voorbestemd is om nog een boek te schrijven en nog een mea culpa-tour te doen om uit te leggen hoe we Trumps dementie deze keer allemaal gemist hebben, terwijl we ons concentreerden op zijn eerste boek over Joe Biden.

Als Joe Biden seniel is geworden , is Donald Trump er abrupt in beland. Hij is het equivalent van een Alzheimerpatiënt die schreeuwt: "Jongens, ga van mijn gazon af", terwijl hij in werkelijkheid in de rij staat om zijn griepprik te halen in het bejaardentehuis, tegen het advies van zijn eigen wormenpatiënt in.

Trump heeft zo vaak gezegd: "Zeg het maar en ze zullen het geloven" dat hij het nu gelooft – net als miljoenen kiezers die veel te veel microplastics hebben binnengekregen. Die kiezers zijn het equivalent van Robin Williams die een zesjarige imiteert die zijn tong uitsteekt en sist: "Ik weet dat jij dat bent, maar wat ben ik?" Je kunt Williams vervangen door Pee Wee Herman en nog steeds hetzelfde horen.

Donald Trump is een boze oude man die in oorlog is met alles in zijn leven, inclusief de realiteit die hij niet kan accepteren en die zijn grootste fans nooit zullen toegeven: Donald Trump is de ultieme verliezer. Hij is een verschrompelde schil zonder empathie. Hij is Johnny Ringo – een man die "een groot gat in zijn hart heeft. Hij kan nooit genoeg doden, stelen of pijn doen om het ooit te vullen." Ringo wilde wraak nemen omdat hij geboren was en zou er zelfs voor doden. Trump wil dezelfde wraak, maar hij wil de realiteit zo verdraaien dat we allemaal voor hem lijden.

Dat raakt een van de grootste behoeften die we in dit land hebben: om Donald Trump tegen te gaan, hebben we een levensvatbare, onafhankelijke media nodig die niet kan worden overschaduwd door overheidscontracten en andere verwikkelingen. De media moeten goed bemand zijn met ervaren, doorgewinterde verslaggevers uit alle lagen van de bevolking. Ja, ik weet het, het is grotendeels een utopie, maar er zijn mensen die proberen die droom levend te houden.

Ik zou naïef genoeg zijn om te denken dat ik op een of andere manier heb bijgedragen aan de vrijheid van meningsuiting en grondwettelijke rechten, maar ik ben zeer te spreken over wat CBS-verslaggever Scott Pelley onlangs voor een groep afgestudeerden van Wake Forest zei: "Macht kan de geschiedenis herschrijven met groteske, valse verhalen. Het kan criminelen tot helden maken en helden tot criminelen", en belangrijker nog: "Macht kan de definitie veranderen van de woorden die we gebruiken om de werkelijkheid te beschrijven."

Voormalig Tea Party-congreslid Joe Walsh , een frequente criticus van de president, noemde het gênante incident van vorige week, toen Trump de president van Zuid-Afrika een presentatie liet bijwonen waarin hij zijn regering veroordeelde met behulp van gemanipuleerde foto's van vermoorde "blanke boeren", een nieuw dieptepunt. "Trumps grootste nalatenschap is de vernietiging van de waarheid", aldus Walsh.

De eunuchen in het Congres hebben hem niet van deze vernietiging kunnen weerhouden. Het Huis van Afgevaardigden is te druk bezig met het aannemen van de "One Big Beautiful Bill", wetende dat deze de staatsschuld zal laten exploderen en miljoenen kiezers van hun diensten zal beroven. Ze hopen en bidden echter dat de Senaat hen voor zichzelf zal behoeden door de wet te verwerpen of af te zwakken.

Wilt u dagelijks op de hoogte blijven van al het nieuws en commentaar dat Salon te bieden heeft? Abonneer u dan op onze ochtendnieuwsbrief Crash Course.

Als Trump niet krijgt wat hij wil, zullen de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden de Democraten en de RINOS in de Senaat de schuld geven, terwijl Trump een manier zal vinden om Joe Biden de schuld te geven. Als hij, of zijn team (inclusief zijn verwisselbare, idiote zonen), de laptop van Hunter Biden ter sprake brengen en tegelijkertijd Dr. Jill Bidens onvermogen om kanker te diagnosticeren denigreren, hoewel ze een doctoraat in Engels in plaats van geneeskunde heeft, zal de president dat als een triomf beschouwen. Hij zal zich terugtrekken in zijn residentie om een ​​zak McDonald's hamburgers en friet te verorberen, die weg te spoelen met een Coca-Cola en af ​​te maken met roze Starbursts en Tootsie Rolls – tenminste, als persvoorlichter Karoline Leavitt gelijk had toen ze tegen een groep kinderen die onlangs in de Brady Briefing Room bijeenkwam, zei dat dat Trumps favoriete snoepjes waren.

De federale rechterlijke macht, NPR, een aantal advocaten en Harvard University vormen op dit moment de spil van het verzet tegen deze waanzin. Pelley heeft de megafoon. We moeten luisteren. Harvard heeft minstens twee rechtszaken lopen tegen de regering-Trump, nadat deze effectief probeerde het Amerikaanse hoger onderwijs uit te hollen door miljarden dollars aan financiering achter te houden en buitenlandse uitwisselingsstudenten te weren, waarmee ze een voorbeeld stelden aan een van de meest prestigieuze universiteiten ter wereld. Dat is de makkelijkste manier om de rest te laten buigen: de leider uitschakelen.

We hebben allemaal wel eens meningsverschillen met Harvard die verder gaan dan "Ik zat niet in het roeiteam", maar Harvard en andere grote universiteiten zijn internationale toevluchtsoorden die miljoenen mensen die dit land anders misschien nooit met een gerust hart zouden zien, onderwijs en de ervaring van het leven in Amerika bieden. Onderwijs en leven in de Verenigde Staten gaan hand in hand en brengen het beste en de slimste mensen naar ons land. In ruil daarvoor oogst ons land voordelen die Trump ontgaan, omdat die ervaringen niet in geld uit te drukken zijn.

NPR vecht er hard voor om de financiering voor berichtgeving over deze en andere kwesties te behouden, terwijl Trump probeert elke stem die hij niet kan controleren, te vernietigen. Ted Boutrous, die zowel voormalig CNN-presentator Jim Acosta als mij vertegenwoordigde toen onze perspassen door het eerste Trump-regime werden opgeschort, heeft deze week namens NPR een rechtszaak aangespannen tegen de huidige regering nadat Trump een presidentieel besluit had ondertekend dat de financiering ervan effectief beëindigde. "Het presidentieel besluit is ronduit ongrondwettelijk. Het is in strijd met de wil van het Congres en schendt de grondwettelijke rechten van NPR en de aangesloten zenders", aldus Boutrous. "De Public Broadcasting Act en het Eerste Amendement beschermen beide de redactionele onafhankelijkheid van NPR en lokale publieke radiozenders die federale financiering ontvangen tegen precies dit soort overheidsbemoeienis. En door te proberen de federale financiering van NPR stop te zetten, schaadt het presidentieel besluit niet alleen NPR en de aangesloten zenders, maar ook de tientallen miljoenen Amerikanen in het hele land die van hen afhankelijk zijn voor nieuws en culturele programma's, en essentiële noodinformatie."

Trump trekt zich er niets van aan en Boutrous beschreef de activiteiten van de president botweg: "Het is niet altijd duidelijk wanneer de overheid met een vergeldingsoogpunt heeft gehandeld in strijd met het Eerste Amendement. 'Maar deze wolf komt als een wolf.'"

Terwijl sommige advocaten en grote, ogenschijnlijk prestigieuze advocatenkantoren (nou ja, totdat ze toegaven) zich voor Trump hebben geplooid, hebben anderen, zoals de advocaat voor nationale veiligheid en de FOIA-wet Mark Zaid, besloten om Trumps steeds misleidender visie op de bevoegdheden van de uitvoerende macht te bestrijden.

Zaid heeft door de jaren heen Republikeinen en Democraten vertegenwoordigd. Hij is een fervent onafhankelijk man, maar omdat hij een klokkenluider vertegenwoordigde die cruciaal was voor de eerste afzettingsprocedure van president Trump, ontnam Trump Zaids veiligheidsmachtiging. Dat leidde tot een rechtszaak.

"Geen enkele Amerikaan zou zijn broodwinning mogen verliezen, of als advocaat belemmerd mogen worden om cliënten te vertegenwoordigen, omdat een president een wrok koestert tegen hem of haar, of tegen degene die hij vertegenwoordigt", zei Zaid in een verklaring. "Dit gaat niet alleen over mij. Het gaat over het gebruik van veiligheidsmachtigingen als politiek wapen."

Het punt is dat Trump het persoonlijk maakt om je te verbergen dat wat hij doet, gevolgen heeft die veel verder reiken dan deze zaak.

Het ultieme doel van Donald Trump: een realiteit waarin hij elke aspect van ons leven beheerst; waarin hij dicteert wat we lezen, met wie we tijd doorbrengen, hoe we God aanbidden, welk entertainment we mogen kijken, onze mogelijkheid om onze mening te uiten, het oneens te zijn en zijn regering uit te dagen.

God weet dat we zijn realiteit niet de onze kunnen laten worden. Ik ben bijvoorbeeld geen fan van kiptaco's.