Ik heb mijn huis in brand gestoken – en een leiderschapsles geleerd die ik nooit zal vergeten
De meningen die door de bijdragers aan Entrepreneur worden geuit, zijn hun eigen meningen.
Van de mijlpalen in je kindertijd – je eerste verloren tand, je eerste fietstocht, je eerste schooldag – staat het afbranden van je ouderlijk huis meestal niet op de lijst. Maar opgroeien op een boerderij in Idaho was mijn jeugd niet bepaald doorsnee.
Ik was acht. Ik had niets opzettelijk roekeloos gedaan – ik had gewoon een leeslamp zonder lampenkap op een kussen laten staan. Op weg naar beneden om te ontbijten, liet ik het licht aan. Even later rook mijn vader rook. Tegen de tijd dat de hulp arriveerde, had de brand alles verteerd. Ons huis was weg.
Wat mij nu het meest verbaast is niet de brand zelf, maar wat mijn vader daarna besloot te doen.
Pas toen ik 16 was, besefte ik dat het mijn schuld was.
Blijkbaar had de brandweercommandant mijn vader aangeraden het me niet meteen te vertellen. De emotionele last van de verantwoordelijkheid op die leeftijd had schadelijk kunnen zijn. Ik ben mijn vader dankbaar dat hij gewacht heeft. Zijn beslissing was niet alleen vriendelijk, maar ook strategisch. Het stelde me in staat op te groeien zonder een last te dragen die ik nog niet aankon.
Terugkijkend zie ik dit nu als een masterclass in leiderschap . Niet het soort leiderschap dat ze op business schools onderwijzen, maar het soort leiderschap dat er het meest toe doet als je een bedrijf runt, mensen aanstuurt en beslist hoe je met mislukkingen omgaat.
Gerelateerd: Van pijn naar kracht - Hoe je de link tussen jeugdtrauma en ondernemerschap begrijpt
De manier waarop u met fouten omgaat, bepaalt uw cultuurAls eigenaar van een klein bedrijf is uw team kleiner, uw foutmarge kleiner en uw invloed groter. Dat betekent dat elke misstap groter kan aanvoelen. Maar het betekent ook dat de manier waarop u op fouten reageert niet alleen een probleem oplost, maar ook uw bedrijfscultuur definieert.
De beste leiders reageren niet op elke fout op dezelfde manier. Ze weten wanneer ze standvastig moeten zijn en wanneer ze iemand de ruimte moeten geven om te groeien.
Dit is wat ik heb geleerd over het vinden van die balans:
1. Niet alle fouten zijn gelijk gemaaktSommige fouten zijn onschuldig en worden veroorzaakt door onervarenheid, onduidelijke instructies of pech. Andere zijn het gevolg van onzorgvuldigheid, herhaaldelijke fouten of een gebrek aan respect voor waarden. Leer het verschil te zien voordat je reageert.
Stuurt een nieuwe medewerker bijvoorbeeld één keer een verkeerde factuur? Dat is een leermoment. Stuurt een ervaren teamlid elke maand een verkeerde factuur? Dat is een patroon.
2. Genade bouwt loyaliteit opWanneer mensen zich veilig voelen om hun fouten toe te geven, groeien ze sneller en worden ze loyaler. Corrigeer vriendelijk. Stel vragen. Deel hoe je in het verleden fouten hebt gemaakt. Door een fout om te zetten in een leermoment, creëer je sterkere teams en betere mensen.
Je zou kunnen zeggen: "Laten we eens kijken wat er is gebeurd en hoe we ervoor kunnen zorgen dat het niet nog eens gebeurt."
3. Consistentie creëert verantwoordelijkheidAls iemand steeds dezelfde fout maakt, of als het iets is dat je bedrijf of merk kan schaden, wees dan direct. Stel duidelijke verwachtingen. Communiceer de consequenties. Je team moet weten dat je niet alleen aardig bent, maar ook serieus bent over normen.
Je zou kunnen zeggen: "We hebben hier al eerder over gesproken. Ik moet weten dat je het serieus neemt – en wat je de volgende keer anders gaat doen."
4. Corrigeer het gedrag, niet de persoonJe kunt hard zijn zonder wreed te zijn. Focus op het gedrag, niet op het karakter van de persoon. Schaam je nooit. Wanneer medewerkers zich gerespecteerd voelen, is zelfs harde feedback makkelijker te ontvangen en is de kans groter dat ze worden toegepast.
Hoe je met fouten omgaat, leert je team hoe ze met hun eigen fouten om moeten gaan. Als je fouten verbergt, anderen de schuld geeft of onder druk explodeert, creëer je angst. Als je je fouten toegeeft en er helder over reageert, laat je zien hoe groei eruitziet.
Jouw volk zal jou kopiëren, ten goede of ten kwade.
Gerelateerd: Wrok hoort niet thuis in het bedrijfsleven. Daarom moeten leiders leren vergeven en vergeten.
De afhaalmaaltijdHet vuur dat ik per ongeluk stichtte, leerde me een les die ik nooit ben vergeten: sommige waarheden worden beter overgebracht met wijsheid dan met snelheid. Hetzelfde geldt voor leiderschap.
Elke fout is een keerpunt. Pak het verkeerd aan en je creëert angst of wrok . Pak het goed aan en je bouwt loyaliteit, volwassenheid en vertrouwen op. Dat is niet alleen beter leiderschap – het is een beter bedrijf.
Van de mijlpalen in je kindertijd – je eerste verloren tand, je eerste fietstocht, je eerste schooldag – staat het afbranden van je ouderlijk huis meestal niet op de lijst. Maar opgroeien op een boerderij in Idaho was mijn jeugd niet bepaald doorsnee.
Ik was acht. Ik had niets opzettelijk roekeloos gedaan – ik had gewoon een leeslamp zonder lampenkap op een kussen laten staan. Op weg naar beneden om te ontbijten, liet ik het licht aan. Even later rook mijn vader rook. Tegen de tijd dat de hulp arriveerde, had de brand alles verteerd. Ons huis was weg.
Wat mij nu het meest verbaast is niet de brand zelf, maar wat mijn vader daarna besloot te doen.
De rest van dit artikel is vergrendeld.
Meld u vandaag nog aan bij Entrepreneur + voor toegang.
Heeft u al een account? Aanmelden
entrepreneur
