Alle details van Nigel Farage's plan om premier te worden onthuld

Nigel Farage heeft een driejarenplan opgesteld om premier te worden, nu Reform UK zich begint voor te bereiden op een regering . Het plan omvat de benoeming van een volledig schaduwkabinet , ondanks het feit dat er momenteel slechts vijf parlementsleden zijn, de inzet van denktanks om mee te helpen aan een manifest en het afmaken van Conservatieve leider Kemi Badenoch .

Maar de strategie is afhankelijk van aanhoudend verkiezingssucces na de hervormingsoverwinningen in de verkiezingen van dit jaar op 1 mei, met de stemming in de Welsh Assembly van volgend jaar en de lokale verkiezingen van 2027 als belangrijke mijlpalen. Na de algemene verkiezingen van vorig jaar raakte Farage ervan overtuigd dat deelname aan de verkiezingen op nummer 10 een reële mogelijkheid was, toen zijn partij vijf zetels won, maar, cruciaal, tweede werd in 98 andere zetels. Vrienden zeggen echter dat zijn drang om het land ten goede te veranderen werd versterkt door de geboorte van zijn eerste kleinkind kort voor de verkiezingen van vorig jaar.

De partij plant een publiciteitscampagne in de zomerperiode, tussen de parlementsverkiezingen op 22 juli en de start van het partijcongresseizoen in september. Dit staat bekend als het "gekke seizoen" en is traditioneel een periode waarin de politiek stilvalt, tenzij er zich onverwachte noodsituaties voordoen.

Een mogelijke oplossing is de publicatie van een dossier dat is samengesteld door Zia Yusuf, voormalig partijvoorzitter, die een onderzoek uitvoert naar het afval in de twaalf lokale overheden die nu onder controle staan ​​van Reform, naar het voorbeeld van het DOGE-onderzoek onder leiding van Elon Musk in de VS.

Het is al bekend dat de Kent County Council meer dan £24.000 heeft uitgegeven aan trampolinespringen, bowlen en bioscoopbezoeken – maar volgens insiders is dit slechts het topje van de ijsberg. Het plan is om een ​​omvangrijk dossier vrij te geven in plaats van de bevindingen geleidelijk te laten lekken.

De conferentie van Reform, die op 5 en 6 september plaatsvindt in het National Exhibition Centre vlak bij Birmingham, zal heel anders zijn dan de traditionele evenementen van de Brexit Party, zoals Reform vroeger heette, of UKIP, de aparte partij die ooit geleid werd door Nigel Farage . Die bijeenkomsten leken meer op bijeenkomsten die volledig gericht waren op de toespraak van de leider.

Op het hoofdpodium vinden paneldiscussies plaats en in de tentoonstellingsruimte kunnen bedrijven aanwezig zijn. Dit kan inkomsten genereren voor het feest en de geloofwaardigheid ervan vergroten.

"Of ze nu denken dat we de verkiezingen gaan winnen of niet, bedrijven weten dat ze met ons in gesprek moeten gaan", aldus een insider.

De locatiekeuze is weloverwogen. Conservatieven houden hun congressen vaak in het International Convention Centre in hartje Birmingham, maar Reform heeft gekozen voor het National Exhibition Centre aan de rand van het nabijgelegen Solihull. Dit is 20 minuten rijden naar het centrum van Birmingham – wat betekent dat deelnemers, inclusief de media, hun avonden waarschijnlijk zullen doorbrengen met congresgerelateerde evenementen of de kleine selectie nabijgelegen hotelbars.

Maar een aantal van de belangrijkste werkzaamheden vinden achter de schermen plaats, aangezien Reform gedetailleerde beleidsvoorstellen ontwikkelt die moeten laten zien dat zij een geloofwaardige regeringspartij is.

Er zijn hoop op de oprichting van een denktank die hervormingen steunt, vergelijkbaar met denktanks die verbonden zijn aan Labour of de Conservatieven . Het Centre for Policy Studies bijvoorbeeld, werd mede opgericht door Margaret Thatcher en leverde de intellectuele basis voor haar periode als premier van de Conservatieve Partij.

Bestaande rechtse denktanks zijn echter steeds bereidwilliger om zich met hervormingen bezig te houden en worden geraadpleegd over beleidsvoorstellen.

"Je ziet maar 5% van wat we doen. Er gebeurt veel achter de schermen", aldus een bron.

“Mensen kennen ons standpunt over immigratie, maar we moeten ook beleid presenteren over onderwijs en meer”, zei een ander.

De beleidsontwikkeling liep een tegenslag op toen de heer Yusuf, die er toezicht op hield, aftrad als partijvoorzitter. Er zijn echter een aantal beleidsraden opgericht om de voortgang ervan te waarborgen.

De resultaten zullen duidelijk worden in de aanloop naar de verkiezingen voor de Welsh Assembly van volgend jaar. Reform gelooft dat het een kans maakt om de controle over Wales te verwerven, dat sinds de oprichting van de gedecentraliseerde regering 26 jaar geleden door Labour wordt geleid. Farage zal het land regelmatig bezoeken.

Een verkiezingsprogramma voor Wales zal het volledige spectrum aan beleidsgebieden bestrijken en, samen met een verkiezingsprogramma voor Schotland (waar Reform denkt dat het op de tweede plaats kan komen), zal het de richting aangeven die de partij zal uitgaan bij de algemene verkiezingen als het zover is.

Het is een risicovolle strategie. Politici hebben de neiging hun kansen op verkiezingssucces te bagatelliseren in een poging de verwachtingen te temperen, maar Reform vindt het essentieel om kiezers – en de media – ervan te overtuigen dat het een serieuze machtskandidaat is, en prijst daarom zijn kansen aan.

Het doel is om kiezers ervan te overtuigen dat het gedaan is met de Tories en dat de enige manier om Sir Keir en de Labour Party bij de volgende verkiezingen te ontslaan, is door op Farage te stemmen. De lokale verkiezingen van 2027, wanneer er meer dan 7.000 zetels in de gemeenteraad van Engeland te winnen zijn, zouden een keerpunt kunnen zijn.

Als Reform opnieuw grote winst boekt ten koste van de Conservatieven , zoals in de peilingen van dit jaar, geloven strategen dat het zich in de hoofden van de kiezers zal vestigen als de echte oppositie. Een droomscenario zou zijn om de Tories zo bang te maken dat ze een wanhopige poging wagen om leider mevrouw Badenoch te vervangen.

Maar een bijzondere zorg voor Farage is het vooruitzicht op verdere scheuringen in zijn partij na zijn felle publieke strijd met voormalig parlementslid Rupert Lowe. Dit probleem achtervolgt Farage al sinds zijn UKIP-tijd, toen de partij zetels in het Europees Parlement won, maar vervolgens het ene na het andere Europarlementslid met de partijleiding in de clinch raakte.

Daarom is Reform terughoudend met het accepteren van overlopers van andere partijen. Potentiële kandidaten moeten bovendien een strenge selectieprocedure doorlopen.

Farage weet echter ook dat hij te maken heeft met een belangrijke zorg die veel kiezers zullen hebben over een potentiële hervormingsregering: geen van de parlementsleden heeft ervaring met macht in Westminster en er zijn er maar vijf, veel te weinig om een ​​kabinet te vormen, laat staan ​​junior ministersposten. Dit roept de kans op dat nieuwgekozen nieuwelingen belangrijke overheidsdepartementen zullen leiden als Farage premier wordt.

Hij wil experts uit sectoren zoals het bedrijfsleven en de academische wereld rekruteren om zich kandidaat te stellen voor het parlement. Tegen 2028 hoopt hij de namen bekend te kunnen maken van de mensen die in zijn kabinet zullen zitten en een "regering van alle talenten" – of GOAT's – te kunnen aanbieden, naar het voorbeeld van Gordon Brown, die ook ministersposten aan experts van buiten de politiek heeft gegeven.

De onuitgesproken angst is dat de hervormingsgolf elk moment abrupt ten einde kan komen. Als de peilingen van de Conservatieven verbeteren of de partij van mevrouw Badenoch winst boekt bij de komende gemeenteraadsverkiezingen, zal het er sterk op lijken dat de politiek weer op gang komt.

Maar Reform gelooft dat het over twee geheime wapens beschikt. Ten eerste is het hun meesterschap op sociale media zoals TikTok , waar Farage meer volgers heeft dan welk ander parlementslid dan ook, inclusief partijleiders.

De andere is hun groeiende steun onder jongeren. Jongere voorstanders van de hervormingsbeweging worden minder gemotiveerd door bezorgdheid over immigratie of Brexit , de kwesties die veel oudere aanhangers van de partij bezighouden, dan door het gevoel dat ze door de oudere generatie slecht behandeld zijn, zeggen strategen.

Ingewijden in de hervorming geloven dat stembureaus er niet in slagen de groeiende steun onder jongeren op te pikken, omdat veel jongeren nog nooit eerder hebben gestemd.

Een bron zei: "Kijk naar de huizenmarkt. Jongere kiezers zijn oneerlijk behandeld en dat weten ze, en ze vertrouwen er niet op dat de andere partijen de zaken zullen oplossen. Daarom steunen ze de hervorming."