BRIAN READE: 'Hypocrisie over de doodszang van het IDF op Glastonbury is belachelijk'

Een paar maanden geleden waarschuwde de Amerikaanse vice-president dat de grootste bedreiging voor de Britse democratie niet de Russische kernwapens waren, maar het feit dat wij de vrijheid van meningsuiting beperkten.

JD Vance hekelde het Verenigd Koninkrijk omdat het andersdenkenden met andere standpunten "criminaliseert". Hij zei: "Ik geloof dat het negeren van de zorgen van mensen de meest zekere manier is om de democratie te vernietigen." Hij betoogde zelfs dat Keir Starmer onze wetten tegen haatzaaien zou moeten intrekken als hij een handelsdeal met Donald Trump wilde sluiten.

En rechts in dit land applaudisseerde hartelijk voor hun MAGA-soulmate. Kemi Badenoch verkondigde: "Vrijheid van meningsuiting is kostbaar en wordt bedreigd. We moeten ervoor vechten omdat het gevaarlijke orthodoxieën uitdaagt." En een vooraanstaande commentator van de Daily Mail schreef een lovende lofrede, onder de kop: "Sock it to 'em JD". Maar het punt met rechtse liberalen die zich vastklampen aan de zogenaamde "cancel culture", is dat vrijheid van meningsuiting hen alleen echt aanspreekt als ze het ermee eens zijn.

Toen het zwarte rapduo Bob Vylan op Glastonbury een zieke uitspraak deed om de Israëlische militaire acties in Gaza te veroordelen, verdween dat heilige principe van het verdedigen van de vrijheid van meningsuiting als sneeuw voor de zon. Conservatieve politici en media eisten Vylans hoofden, eisten strafrechtelijke onderzoeken, juichten toen hun Amerikaanse visa werden ingetrokken en betoogden dat het niet arresteren van hen neer zou komen op "tweeledige rechtspraak".

Dezelfde verdedigers van de vrijheid die controversiëlen als Elon Musk en Laurence Fox met ruime handjes omzeilden, verdedigden Katie Hopkins' oproepen om gevechtsvliegtuigen in te zetten tegen vluchtelingen in kleine bootjes en klaagden over het schrappen van woorden uit Roald Dahls boeken, en waren woedend dat een punkrapper "dood aan de IDF" mocht scanderen. Vooral woedend omdat het werd uitgezonden door hun verachte zondebok, de pinko BBC.

En ja, de BBC heeft er inderdaad een potje van gemaakt door het duidelijk controversiële duo live uit te zenden, maar Glastonbury is een anti-establishment muziekfestival waar alles gezegd kan worden. Zo stonden op de Glasto-achtergrond van Bob Vylan de woorden "Eat The Rich". Misschien zou de politie hen ook moeten arresteren voor het aanzetten tot het kannibaliseren van James Dyson?

Misschien had de BBC een waarschuwing moeten plaatsen: "Deze wet bevat mogelijk meningen over moordpartijen in Gaza die de meerderheid van de genocide-experts als genocide beschouwt"? Of misschien ook niet, want dan had rechts het "inmenging van de betuttelende overheid" genoemd, bedoeld om onze verwende jeugd in sneeuwvlokjes te veranderen.

De hypocrisie is belachelijk. Als Glastonbury had plaatsgevonden tijdens het hoogtepunt van de Amerikaanse bombardementen op Vietnam, had de BBC dan de behoefte gevoeld om hippies te censureren die "Hé, hé, LBJ, hoeveel kinderen heb je vandaag gedood?" scandeerden? Zou dat haatzaaierij zijn geweest?

Om niet door de Tories overtroffen te worden, sprong Keir Starmer op de verontwaardigde kar en noemde Vylans uitbarsting "afschuwelijk". Ondertussen hebben naar schatting 300 onschuldige inwoners van Gaza sinds Vylans uitbarsting hun spraakvermogen verloren, doordat ze genadeloos werden gedood door IDF-bommen en -kogels. En de Israëlische krant Haaretz citeerde IDF-soldaten die zeiden dat ze de opdracht hadden gekregen om met scherp te schieten op menigten ongewapende Palestijnen bij voedselpunten. "Het is een slagveld", zei een strijder.

Toch wekt niets van wat het Israëlische leger doet, of welke oproepen de extremisten in het Israëlische kabinet ook doen om Gaza van de kaart te vegen, ook maar in de buurt van de schaal van rechtse woede die vier woorden van een punkrapper oproepen. Dat is toch schandalig?