De vijf belangrijkste kwesties van de ommezwaai van de bondskanselier met betrekking tot de winterbrandstofbetalingen

Er zijn weliswaar aanzienlijke problemen met de ommezwaai in de wintertoeslag, maar is het politieke argument vóór de ommekeer misschien wel belangrijker?

Ten eerste heeft Rachel Reeves het plan uitgevoerd zonder uit te zoeken hoe ze het moest betalen.

Voor een ijzersterke bondskanselier is dit een wond die tegenstanders haar niet zullen laten vergeten. Een zomer vol speculatie over belastingverhogingen is niet iets waar iemand naar uitkijkt.

Politiek laatste nieuws: Minister van Financiën uitgedaagd over reden van ommezwaai

Ten tweede gebruiken zij en de ministers van Financiën een verbetering van de economische omstandigheden als argument.

Als je beleefd was, zou je zeggen dat dit omstreden is.

Het OBR heeft de groei dit jaar gehalveerd en de OESO heeft vorige week de Britse prognoses naar beneden bijgesteld, al was het maar een klein beetje.

De bewering dat de rentetarieven dalen, negeert het feit dat de daling langzamer verloopt vanwege overheidsbeslissingen van de afgelopen zes maanden.

Ten derde rijst meteen de vraag: wat nu?

Waarom geen persoonlijke onafhankelijke betalingen (PIP) en het plafond voor twee kinderen?

Op dit moment zou het voelen als een stap terug als ze daar niet op zouden ingaan.

Maar wat zullen de markten, die hier toch al streng toezicht op houden, hiervan denken en kunnen zij de overheid straffen?

Ten vierde verergert het de verdeeldheid binnen de Labour-fractie in het parlement: de linkse Compass-fractie en ministers als Torsten Bell die pleiten voor hogere uitgaven.

De parlementsleden in zetels die naar de Conservatieve Partij neigen en die beweren dat Labour de overheidsfinanciën wel kan vertrouwen, maken zich zorgen.

Ten vijfde is hierdoor een duidelijke tweedeling ontstaan ​​tussen nummer 10 (de premier) en nummer 11 (de bondskanselier).

Nr. 10 beseft nu dat het te weinig onafhankelijk advies heeft over de reactie van de markt op het economisch beleid en wil dit graag corrigeren.

Anderen, zo hoor ik, zijn alleen kritisch over de ommezwaai van de bondskanselier, want zij was de eerste die wankelde.

Gezien de vele argumenten tegen, waarom is dit gebeurd?

Want de hoop is dat deze gigantische ommezwaai de zweer aanwakkert, een belangrijke bron van woede onder gepensioneerden wegneemt en Labour-stemmers terugbrengt. Zij vinden dat ze die prijs moeten betalen, wat de financiële gevolgen ook mogen zijn.

Laten we afwachten wie gelijk heeft.