Een jaar Keir: experts van Mirror vellen hun oordeel over de eerste twaalf maanden van Labour

In de vroege ochtend van 5 juli 2024 zei een stralende Keir Starmer tegen activisten: "Verandering begint nu."

De man die premier zou worden, had zijn critici getrotseerd en van Labour een verkiezingswinnende machine gemaakt. Labour kwam aan de macht met 411 zetels en veegde daarmee de Tories van de vloer, die slechts 121 zetels wonnen – het slechtste resultaat in de geschiedenis van hun partij.

Dhr. Starmer vertelde een extatische menigte Labour-leden dat er die dag een "zonneschijn van hoop" scheen en dat Groot-Brittannië "zijn toekomst terug zou krijgen". Maar ondanks deze nadrukkelijke steunbetuiging van het land, bleek het besturen ervan een uitdaging.

Rachel Reeves ontdekte al snel dat de Tories een gat van £22 miljard in de overheidsfinanciën hadden geslagen en nam het rampzalige besluit om miljoenen gepensioneerden hun winterbrandstoftoeslag te ontnemen. Een zomer vol afschuwelijke rellen in de nasleep van de moorden in Southport, onderlinge ruzies in Downing Street en een ruzie over gratis extra's deed het optimisme verder de das om.

De minister van Financiën gooide het geld in de begroting , met een belastinginval van 40 miljard pond om 70 miljard pond aan overheidsuitgaven te financieren voor de wederopbouw van de Britse publieke diensten na de bezuinigingen van de Conservatieve Partij.

Er worden miljarden ponden geïnvesteerd in het werven van meer leraren, het verkorten van wachtlijsten in de NHS , het moderniseren van treinlijnen en het investeren in banen. Maar de overheid kreeg te maken met tegenwerking van bedrijven en boeren vanwege de belastingverhogingen.

De wachtlijsten voor de NHS begonnen te dalen en de regering stelde een tienjarenplan op om de kwakkelende gezondheidszorg te hervormen. Labour had in mei te kampen met een reeks moeizame lokale verkiezingen, waarbij Reform UK de controle over een aantal Engelse gemeenteraden overnam en tussentijdse verkiezingen in Runcorn en Helsby won.

In de eerste 750 basisscholen zijn gratis ontbijtclubs uitgerold, en nog eens 500.000 kinderen komen in aanmerking voor gratis schoolmaaltijden.

Tijdens de Spending Review stelde de minister van Financiën een pakket van £300 miljard voor om Groot-Brittannië te vernieuwen, met £113 miljard voor infrastructuurprojecten, waaronder £39 miljard voor betaalbare woningen in de komende tien jaar, £15,6 miljard voor transportnetwerken buiten Londen en £16,7 miljard voor kernenergie.

De overheid heeft het besluit over de winterse brandstofkorting gedeeltelijk omgedraaid, waardoor 9 miljoen gepensioneerden deze winter toch nog een uitkering krijgen.

De inspanningen van de heer Starmer om een ​​relatie op te bouwen met Donald Trump wierpen hun vruchten af: er werd een handelsdeal gesloten tussen de VS en het VK, waardoor Britse bedrijven werden beschermd tegen de ergste handelstarieven van de Amerikaanse president.

Hij greep in om de spanningen te verminderen nadat Trump president Volodymyr Zelensky uit het Witte Huis had gezet, en leidde gesprekken om steun te verwerven voor vrede in Oekraïne . Oekraïne en het Midden-Oosten bleven de aandacht van de premier domineren, terwijl de Amerikaanse president de wereld in spanning hield over zijn volgende stappen.

Toenemende wereldwijde dreigingen brachten de premier ertoe de defensie-uitgaven te verhogen tot 2,5% in 2027, gefinancierd door een aanval op het budget voor buitenlandse hulp. In juni sloot hij zich aan bij de NAVO-bondgenoten en beloofde hij de defensie- en veiligheidsuitgaven te verhogen tot 5% in 2035 om Trump te paaien.

Maar tijdens zijn afwezigheid laaide de woede van Labour over de plannen om de uitkeringen voor gehandicapten te korten op. De regering zag zich genoodzaakt de wetgeving uit te hollen om een ​​schadelijke nederlaag voor het Lagerhuis te voorkomen.

Mevrouw Reeves was in tranen tijdens de vragenronde aan de premier de volgende dag. Hierdoor stegen de leenkosten en daalde de waarde van het pond, terwijl er steeds meer werd gespeculeerd over haar positie.

Ze zei dat het een persoonlijke kwestie was en dat de premier en de bondskanselier de volgende dag eensgezind front vormden, waarbij de heer Starmer zei dat hij "het volste vertrouwen in mijn bondskanselier" had.

Het was een moeilijk einde van een zwaar jaar. Maar de premier was duidelijk dat hij doorging met zijn werk en vastbesloten was om de beloofde verandering door te voeren.

Het Mirror -team heeft onderzocht hoe de overheid het afgelopen jaar heeft gepresteerd op belangrijke kwesties.

Door Lizzy Buchan, politiek redacteur

Dit jaar was een beproeving voor Keir Starmer. Hij arriveerde in No. 10 met een overweldigende meerderheid, beloond door kiezers die na jaren van Tory-chaos wanhopig op zoek waren naar verandering.

Maar de premier kwam er al snel achter dat de erfenis veel erger was dan verwacht en dat het geduld van de bevolking al bijna op de proef was gesteld.

Een jaar later staat meneer Starmer in de loopgraven. De afgelopen weken waren bruut, met ommezwaaien over winterbrandstof en sociale zekerheid, en Labour-parlementariërs die openlijk in opstand kwamen.

Het afgelopen jaar heb ik met de premier de hele wereld over gereisd. Hij komt op mij over als een serieuze, bedachtzame man die de grote uitdagingen waar Groot-Brittannië voor staat, begrijpt.

Hij wordt gedreven door publieke dienstverlening en is diep gefrustreerd door het onrecht dat gewone mensen treft. Maar het kost hem soms moeite om kiezers ervan te overtuigen dat hij aan hun kant staat.

De Starmer-paradox is dat een man die opgroeide in een arbeidersgezin door sommigen wordt gezien als een figuur uit de gevestigde orde. En zijn bescheiden publieke imago komt niet overeen met wie hij privé is.

Hij kan ronduit meedogenloos zijn als hij dat wil. Maar mensen in zijn omgeving zeggen altijd dat hij ongelooflijk aardig is.

Ik heb dit gemerkt in de privégesprekken die ik met hem heb gehad. Hij kan dan warm, grappig en attent zijn.

Hij geeft veel om de wederopbouw van Groot-Brittannië, maar hij heeft moeite om het publiek duidelijk te maken hoe dat eruit moet zien. Hij moet dit oplossen.

Hij moet zijn zenuwen in bedwang houden als hij moeilijke problemen aanpakt, van de NHS en immigratie tot het stimuleren van economische groei zodat mensen zich beter af voelen.

Maar de heer Starmer moet ook duidelijk zijn over waar hij voor staat en hij moet eerlijk en overtuigd het diepe wantrouwen van de bevolking onder ogen zien.

Door Tom Pettifor, misdaadredacteur

In 2013 was ik net benoemd tot misdaadverslaggever van de Daily Mirror, toen ik met eigen ogen zag hoezeer politieagenten walgden van de coalitieregering.

De spanning liep hoog op in de zaal tijdens de jaarlijkse conferentie van de Politiefederatie in Bournemouth, toen minister van Binnenlandse Zaken Theresa May het spreekgestoelte betrad. Ze had het voortouw genomen in de drastische bezuinigingen op de politiemacht, maar ontsnapte zonder te worden uitgejouwd, zoals het jaar ervoor wel het geval was geweest, hoewel agenten hun afkeer van haar regering duidelijk hadden gemaakt.

May en de conservatieve minister van Financiën George Osborne besteedden er geen aandacht aan en bleven de politie hard aanpakken. Ze maakten plaatselijke politieagenten af ​​en beroofden de politiemacht van ervaren agenten.

Er gingen in 2018 21.732 ambten verloren, een daling van 15% ten opzichte van 2010. Gedurende de 14 jaar van het Conservatieve bewind zagen politieagenten de werkdruk toenemen en hun salarissen en pensioenen dalen.

Tegelijkertijd zag ik hoe de rechtbanken afbrokkelden en de achterstanden steeds langer werden. Slachtoffers van misdrijven werden steeds vaker in de steek gelaten. En ik sprak met gevangenen die de gevangenis vroegtijdig verlieten omdat de gevangenissen zo overvol waren.

Agenten hadden dus opgelucht moeten zijn over de verkiezingsuitslag van vorig jaar. Minister van Binnenlandse Zaken Yvette Cooper heeft 13.000 agenten en wijkagenten beloofd die in wijken in Engeland en Wales zullen werken.

De werkelijke bedoelingen van de regering van Keir Starmer kwamen echter eerder deze maand aan het licht, toen Rachel Reeves aankondigde dat er de komende drie jaar £2,1 miljard extra voor de politie wordt vrijgemaakt.

De National Police Chiefs' Council waarschuwt dat de financiering vanwege de bestaande tekorten niet toereikend zal zijn om het aantal agenten op peil te houden en het onmogelijk zal maken om het doel van 13.000 te halen. De National Police Chiefs' Council zegt dat het de politie niet in staat zal stellen om de prioriteiten van Labour, namelijk het halveren van geweld tegen vrouwen en messencriminaliteit, aan te pakken.

De Britse politie heeft ongetwijfeld een radicale hervorming van binnenuit nodig. Maar als Labour er niet in slaagt voldoende geld te verstrekken, zullen ze hun doelen nooit bereiken.

Door Dave Burke, politiek correspondent

Toen hij aan de macht kwam, zei Keir Starmer dat er geen snelle oplossingen voor migratie zouden zijn. Maar de aanblik van mensen die massaal op kleine bootjes arriveren en duizenden asielzoekers die in hotels verblijven, wordt een groot probleem.

De regering heeft om geduld gevraagd bij haar pogingen om de bendes te bestrijden, maar met Nigel Farage in de nek is geduld schaars. Insiders van het ministerie van Binnenlandse Zaken geloven dat betere samenwerking met Europa zijn vruchten zal afwerpen, maar het kan tot volgend jaar duren voordat de resultaten zichtbaar worden.

Bijna 20.000 mensen waagden de gevaarlijke oversteek in de eerste zes maanden van het jaar, een stijging van 48% ten opzichte van 2024. Als we dit aantal niet terugdringen, zal het rampzalig zijn.

Maar er zijn meer tastbare resultaten wat betreft de totale migratie. Dhr. Starmer zei dat hij de netto migratie, die onder de Tories een recordhoogte bereikte, wil terugdringen.

Uit de laatste cijfers blijkt dat dit aantal in het jaar tot en met december 2024 is gedaald tot 431.000, een daling ten opzichte van 860.000 twaalf maanden eerder. Een whitepaper introduceert een reeks wijzigingen in de immigratieregels, waaronder de afschaffing van visa voor sociale zorg.

In totaal zullen de maatregelen van Labour naar verwachting de netto migratie met nog eens 100.000 verminderen. Dit, en de meer dan 30.000 deportaties sinds juli vorig jaar, tonen aan dat Starmer de strijd wil aangaan om het Verenigd Koninkrijk te hervormen.

Door Graham Hiscott, Hoofd Bedrijfsvoering

Labour zette alles op alles om de zakenwereld voor zich te winnen vóór de algemene verkiezingen - en het werkte. De industrie had hoge verwachtingen van de regering van Keir Starmer en de financiële markten waren gerustgesteld.

Maar eerlijk is eerlijk: sindsdien is het een moeizame rit geweest, met de budgetaanval van minister van Financiën Rachel Reeves op bedrijven - inclusief een verhoging van de sociale lasten voor werkgevers - die veel bedrijven in de problemen bracht. De langverwachte economische groei is zwak gebleven, terwijl de leenkosten van de overheid zijn blijven stijgen.

Maar ondanks alle somberheid klampen leiders uit het bedrijfsleven zich vast aan de relatieve stabiliteit die Labour biedt, vergeleken met de puinhoop van de vorige Tory-regering.

De belastingverhogingen die in de herfstbegroting worden doorgevoerd, zullen in goede aarde vallen, maar veel bedrijven waar ik mee spreek, zijn niet zo enthousiast over de veranderingen in de Employment Rights Bill als sommige critici ons willen doen geloven.

De wittebroodsweken zijn voorbij, maar bedrijven hebben Labour's investeringsinspanningen, waaronder de recente Industriële Strategie, geprezen. Het ondernemersvertrouwen is wankel, maar de eerste tekenen zijn zichtbaar.

Door Martin Bagot, Gezondheidsredacteur

De regering van Keir Starmer heeft de eerste aanhoudende daling van de wachtlijst in de NHS in meer dan tien jaar teweeggebracht. De wachtlijst bereikte in september 2023 een recordhoogte met 7,8 miljoen behandelingen in Engeland, na een gestage stijging ten opzichte van 2,5 miljoen in 2010, toen de Conservatieven aan de macht kwamen.

De wachtlijst is inmiddels gedaald tot £ 7,4 miljoen, het laagste bedrag in twee jaar. Ook een aantal andere belangrijke statistieken van de NHS laten zien dat de dienstverlening een stap voorwaarts heeft gemaakt.

Het probleem is dat de wachttijden voor huisartsen, spoedeisende hulp en de responstijden van 112 zo verslechterd zijn dat er nog een lange weg te gaan is. Veel patiënten zullen nog niet hebben gemerkt dat de situatie begint te verbeteren.

De NHS kampt nog steeds met diepgewortelde problemen: lage productiviteit, personeelstekorten en verouderde technologie en gebouwen.

Maar Rome is niet in één dag gebouwd en het plan van minister van Volksgezondheid Wes Streeting voor de NHS heeft de potentie om het toekomstbestendig te maken voor de volgende generatie. Maar je krijgt over het algemeen waar je voor betaalt en het succes van dit plan hangt af van hoe goed de schatkist de NHS de komende jaren financiert.

Door Sophie Huskisson, politiek correspondent

Vanaf dag één heeft minister van Onderwijs Bridget Phillipson het tot haar missie gemaakt om ervoor te zorgen dat meer kinderen in Groot-Brittannië betere kansen krijgen.

De politica gelooft oprecht in de transformerende kracht van onderwijs. Ze groeide op in een sociale huurwoning in een straat in Sunderland en studeerde aan de Universiteit van Oxford en later aan het Parlement, mede dankzij haar geweldige docenten.

Labour stelde onderwijs centraal in de verkiezingscampagne. In het verkiezingsmanifest beloofde de partij om 6.500 extra leerkrachten aan te nemen, gratis ontbijtclubs te starten op elke basisschool en toezicht te bieden op het tandenpoetsen voor kinderen van drie tot vijf jaar.

Sindsdien heeft Keir Starmer ook een aanzienlijke uitbreiding van gratis schoolmaaltijden aangekondigd voor alle kinderen in gezinnen die Universal Credit ontvangen. Deze stap zou ouders tot wel £ 500 per jaar kunnen besparen.

De wet van Labour over het welzijn van kinderen en scholen, die de bescherming en het welzijn van kinderen moet verbeteren, was in het eerste jaar een van de belangrijkste wetsvoorstellen.

Het baanbrekende wetsvoorstel is bedoeld om de toenemende afwezigheid op scholen aan te pakken, ouders geld te besparen door te helpen met de kosten van schooluniformen en de ondersteuning voor kinderen die in een pleeggezin verblijven of verbleven te versterken, naast een heleboel andere maatregelen.

Ministers bleven vasthouden aan hun besluit om de belastingvoordelen voor privéscholen af ​​te schaffen en hen vanaf begin dit jaar te dwingen btw te betalen tegen het standaardtarief van 20%. Rechtse critici veroordeelden het plan fel, maar mevrouw Phillipson bleef achter het besluit staan ​​om geld in te zamelen voor kinderen op openbare scholen.

De Labour-regering begon goed in het onderwijs, nadat leraren met een overweldigende meerderheid hadden ingestemd met een loonsverhoging van 5,5% - na massale stakingen onder de Tories.

Maar een jaar later dreigen leraren in Engeland opnieuw met stakingen na een voorgestelde loonsverhoging van 2,8% voor dit jaar, wat voor mevrouw Phillipson in de toekomst problemen zou kunnen opleveren.

Door Chris Hughes, redacteur Defensie en Veiligheid

Het politieke verdedigingsteam van de regering onder leiding van minister van Defensie John Healey heeft gestaag en methodisch vooruitgang geboekt bij het verbeteren van de bescherming van het Verenigd Koninkrijk en bij het efficiënter maken van de wapenaanschaf.

Een van de weinige gebieden waarop het rampproject van de Conservatieven succes boekte, was de steun aan Oekraïne, met de steun van de oppositie. Labour is hiermee doorgegaan.

Er zijn miljarden toegezegd voor de verdediging van Kiev, niet alleen omdat het het juiste is om te doen, maar ook omdat het Verenigd Koninkrijk de Oost-Europese flank wil beschermen.

Het verhogen van de defensie-uitgaven naar 5% in 2035 en het stapsgewijs verhogen ervan in de tussentijd is veelbelovend, maar velen vinden dat dit nog niet snel genoeg gaat vanwege de Russische dreiging en de steeds betere bondgenoten Iran, Noord-Korea en mogelijk ook China .

Het uitgangspunt van deze regering lijkt echter te zijn dat er behoefte is aan zinvolle veranderingen die daadwerkelijk gerealiseerd kunnen worden. En daar komt de belofte voor 2035 om de hoek kijken.

Investeren in F-35A-kernwapens en conventionele gevechtsvliegtuigen is zinvol, en levert mogelijk ook besparingen op, omdat ze 12 van de geplande F-35B's vervangen die geschikt zijn voor gebruik op vliegdekschepen.

Het zal de nucleaire capaciteit van het Verenigd Koninkrijk op het gebied van onderzeeërs vergroten en de nucleaire bescherming van Europese bondgenoten verbeteren, vergelijkbaar met het Franse programma voor onderzeeërs en luchtwapens.

Het gaat erom de relatieve vrede voor het Verenigd Koninkrijk te behouden door kracht uit te stralen en samen te werken met de rest van de NAVO. Tegelijkertijd moeten we proberen oorlog te voorkomen. De nucleaire afschrikking zal de komende jaren het zwaarste werk doen.

Fred Thomas, een ervaren Labour-parlementslid voor de defensiecommissie, vroeg Healey deze week op dwingende wijze wat het Verenigd Koninkrijk nog kan doen om troepen tegen Rusland in te zetten als Poetin verder oprukt in Oost-Europa, wellicht op geallieerd grondgebied.

Het antwoord klonk ongemakkelijk en de stilte die daarop volgde nog ongemakkelijker, naar mijn mening - we hebben 1.000 troepen in Estland en ehm...

De vraag naar defensie-inhoud en niet naar bluf is oprecht, maar Healey weet dat het ons de komende jaren geld gaat kosten. De hoop is dat het defensiedividend, dat de Britse defensie-industrie een boost geeft en duizenden banen creëert, zijn vruchten zal afwerpen.

De tijd zal het leren, maar het is een race tegen de klok en de tijd dringt.

Door Mikey Smith, adjunct politiek redacteur

Keir Starmer heeft een reputatie opgebouwd als Europa's Trump-fluisteraar. Hij was dichter dan wie ook bij het kalmeren van de Amerikaanse president over Oekraïne.

En hij wist een handelsdeal te sluiten die, ook al is die slechter dan die onder Joe Biden , nog altijd beter is dan het alternatief.

En dat heeft hij gedaan door overweldigend aardig tegen hem te zijn. Hij dweepte met de speciale relatie, nodigde hem uit voor een kopje thee met de koning, maakte een praatje over familie en voetbal en vertelde hem in feite hoe geweldig hij is.

Maar deze aanpak brengt voor meneer Starmer twee problemen met zich mee. Ten eerste is Donald Trump ongelooflijk impopulair in dit land – bij Labour-aanhangers, parlementsleden en het grote publiek.

En dat brengt hem bij zijn tweede probleem: op een gegeven moment gaat Donald Trump iets doen dat duidelijk onaanvaardbaar is voor de internationale gemeenschap.

En op dat punt zal meneer Starmer moeten beslissen of hij het risico loopt de steun van het Britse volk te verliezen door met zijn voorzichtige aanpak te blijven proberen hem op andere gedachten te brengen, of dat het eindelijk tijd wordt om Hugh Grant in Love Actually te omarmen en te zeggen: "Donald, aangezien pestkoppen alleen reageren op kracht, zal ik er vanaf nu op voorbereid zijn om veel sterker te zijn."

Door Nada Farhoud, Milieu-redacteur

Binnen enkele dagen na haar aantreden beloofde Labour het aantal windmolenparken op land te verdubbelen, de budgetten voor hernieuwbare energie te verhogen en afstand te doen van de pogingen van de vorige regering om een ​​nieuwe kolenmijn te openen.

Het heeft ook laten zien bereid te zijn hard op te treden tegen waterbedrijven die onze rivieren en zeeën blijven vervuilen door hun bazen met gevangenisstraf te bedreigen. Maar er moet meer gebeuren om dit schandaal voorgoed te stoppen.

Ook andere serievervuilers moeten strenger worden aangepakt: fossiele-brandstofbedrijven die recordwinsten hebben behaald, terwijl de klimaatcrisis woedt. Belastingen zouden geld opleveren om gemeenschappen te ondersteunen die al te lijden hebben gehad onder overstromingen, bosbranden of kusterosie.

Ook moet er meer gedaan worden om de onjuiste beweringen van de Conservatieven en de Hervormingen te corrigeren, namelijk dat het onmogelijk is om de netto-nuldoelstelling van het Verenigd Koninkrijk te halen. Ze moeten uitleggen hoe dit de energierekeningen zal verlagen en schonere lucht voor ons allemaal zal betekenen.

De Labour-regering werd gekozen met als mandaat om de “grootste impuls voor dierenwelzijn in een generatie” te realiseren.

Maar tot nu toe heeft het ook niet voldaan aan diverse verkiezingsprogramma-afspraken, waaronder het uitfaseren van dierproeven, het stoppen van het gebruik van strikken, de import van bont, de jacht op wilde dieren en het verbieden van de import van trofeeën. Het is hoog tijd dat deze wetten strenger worden.

Door Ashley Cowburn, adjunct politiek redacteur

De sociale zekerheid was misschien wel het meest chaotische en impopulaire gebied voor Keir Starmer tijdens zijn eerste twaalf maanden in functie. Binnen enkele weken na de verkiezing schrapte minister van Financiën Rachel Reeves de wintertoeslag voor brandstof voor alle gepensioneerden, behalve de allerarmsten.

Na een reeks moeizame lokale verkiezingen in mei – waarbij kiezers de kwestie openlijk aankaartten – werd het beleid door de premier grotendeels afgewezen. Maar de chaotische taferelen in het Lagerhuis deze week over de socialezekerheidswet vormden een dieptepunt.

Maandenlang hadden tientallen Labour-parlementsleden en vrijwel elke gehandicaptenorganisatie in het land de regering gewaarschuwd om de plannen om de Personal Independence Payment (PIP) te verlagen, te laten varen. Ministers luisterden eindelijk, want ze moesten dinsdag afrekenen met een nederlaag in het Lagerhuis.

Na een aantal verwarrende wendingen werden grote delen van de sociale zekerheidswet geschrapt, waardoor de minister van Financiën met een groot gat in haar uitgavenplannen bleef zitten.

Er zijn ook positieve stappen gezet, zoals de herziening van de Jobcentres en een jeugdgarantieprogramma om het aantal 18- tot 21-jarigen dat niet werkt, onderwijs of een opleiding volgt, aan te pakken.

In het najaar zullen de ministers ook een (vertraagde) strategie tegen kinderarmoede publiceren. Goede doelen en Labour-parlementsleden zullen die strategie beoordelen op de vraag of de tweekinderbijslaglimiet uit het Conservatieve tijdperk – een beleid dat ervan wordt beschuldigd kinderen in armoede te houden – wordt afgeschaft.

Naar schatting worden er elke dag meer dan 100 extra kinderen getroffen. Downing Street zal opnieuw te maken krijgen met een explosieve ruzie als het beleid van kracht blijft.

Door Dave Burke, politiek correspondent

Als Labour de groei wil stimuleren, is het aanpakken van problemen met de Britse transportnetwerken essentieel. Onder de Tories werd HS2 een symbool van mislukking, en de regering beloofde dit nooit meer te doen.

In de eerste dagen na de algemene verkiezingen werd wetgeving ingediend om spoorwegbedrijven te nationaliseren. En dit jaar is er een enorme injectie in de infrastructuurfinanciering geweest.

Vorige maand kondigde minister van Financiën Rachel Reeves £15 miljard aan voor transportprojecten. Hieronder vallen £2,5 miljard voor de uitbreiding van het tramsysteem in Groot- Manchester en £2,4 miljard voor de verbetering van het netwerk rond Birmingham.

De overheid heeft ook de busreizigers een impuls gegeven door een tariefplafond van £3 aan te kondigen dat tot 2027 van kracht blijft. Starmer verhoogde dit limiet van £2, dat door de Conservatieven werd ingevoerd, maar hield het wel in stand vanwege de vrees dat het helemaal zou worden afgeschaft.

Door Ashley Cowburn, adjunct politiek redacteur

Angela Rayner is openhartig geweest over de omvang van de woningcrisis. Ze trad twaalf maanden geleden aan als minister van Volkshuisvesting met grote ambities – met name de missie van Labour om tegen het einde van het decennium 1,5 miljoen nieuwe woningen te bouwen.

Er zijn belangrijke eerste stappen gezet door de huisvestingsdoelstellingen voor lokale overheden te herzien. Maar er zijn suggesties dat de partij niet op schema ligt om de doelstelling te halen. Cruciale gegevens om de voortgang te beoordelen, worden naar verwachting later dit jaar gepubliceerd.

Er is duidelijke vooruitgang geboekt met de hervorming van huurders. In 2019 beloofden de Conservatieven de sector te hervormen door huisuitzettingen zonder schuld af te schaffen - een belofte die nooit is nagekomen.

Binnen twaalf maanden na de machtsovername door Labour is de wetgeving die verhuurders moet verbieden om huurders zomaar en zonder reden uit te zetten eindelijk goedgekeurd door het Hogerhuis. Maar huurders worden nog steeds geconfronteerd met torenhoge rekeningen voor een dak boven hun hoofd en sommigen willen graag radicalere maatregelen, zoals huurcontrole.

Labour heeft ook beloofd 300.000 sociale en betaalbare woningen te bouwen na jaren van verwaarlozing. Goede doelen waarschuwen dat de overheid de komende tien jaar jaarlijks 90.000 nieuwe sociale woningen moet bouwen om de enorme achterstand weg te werken.

Uit gegevens die in februari werden gepubliceerd, bleek dat er ongeveer 1,3 miljoen huishoudens op de wachtlijst staan. Meer dan 160.000 kinderen wonen momenteel in tijdelijke opvang, waaronder bedsits, hotels en B&B's.

Er zijn belangrijke stappen gezet, maar de huizencrisis is nog steeds een realiteit.