Gesprekken over de halve finale van Euro 2025: Bonmatí's genie, Engeland's geluk, te weinig teams?
Het EK 2025 is de laatste twee wedstrijden verloren en het is een herhaling van de WK- finale van 2023, waarin Engeland het opneemt tegen Spanje . Maar beide teams hadden moeite om de halve finale te bereiken.
Titelverdediger Engeland had in de 96e minuut een gelijkmaker en in de 118e minuut een strafschop in de verlenging nodig om Italië te verslaan. Spanje moest eveneens in de verlenging spelen tegen Duitsland en kon alleen doorgaan dankzij het talent van Ballon d'Or-winnares Aitana Bonmatí .
Emily Keogh, Tom Hamilton, Beth Lindop, Julien Laurens en Sam Marsden waren deze zomer aanwezig bij het toernooi. Hieronder leest u hun beoordeling van de gebeurtenissen in de halve finales.
Wat viel je op in de halve finale?Hamilton : Ik heb geen idee wat voor soort voetbalgodin Engeland waakt over de deelname aan het EK 2025, maar hun geluk is werkelijk belachelijk. Ze hadden tegen Zweden minstens vijf keer moeten uitvallen (de meeste daarvan in de strafschoppenserie) en stonden tegen Italië op één minuut van uitschakeling, voordat de supersubsChloë Kelly en Michelle Agyemang het overnamen. Tegen Italië was Agyemang de blikvanger met de gelijkmaker in de 96e minuut vanaf de bank. Ze is pas 19, maar een klassebak: rustig, bedachtzaam en vastberaden buiten het veld; en vervolgens een dominante, spelbepalende aanvaller zodra ze haar kans krijgt. De Engelse bondscoach Sarina Wiegman is zich bewust van het talent dat Engeland in huis heeft en zal haar zorgvuldig begeleiden.
Keogh : Het feit dat beide halve finales in verlenging eindigden – twee slopende duels van 120 minuten – spreekt boekdelen over hoe goed de teams hun tactieken uitvoerden. Spanje en Engeland, die zich op een vergelijkbare manier opstellen en spelen, zagen hun gebruikelijke aanvalsroutes geneutraliseerd door goed voorbereide tegenstanders. Teams hebben de finalisten duidelijk bestudeerd, waardoor ze gedwongen werden nieuwe oplossingen te vinden in spannende, tactische wedstrijden. Dat aanpassingsvermogen is een van de redenen waarom Spanje en Engeland kampioen zijn, maar het heeft een prijs gehad. De finale zal twee teams laten zien die met lege handen staan, met name Engeland. Maar het onderstreept een bredere verschuiving in het internationale voetbal. De dagen van een snelle finale zijn voorbij; teams evolueren, leren en maken elke ronde zwaar.
Lindop : Ondanks dat zowel Engeland als Spanje de finale van een groot toernooi hebben gehaald, denk ik niet dat beide teams deze zomer op hun best zijn geweest, en dat bleek in de halve finales. De Lionesses hadden enorm veel geluk dat ze niet uitvielen tegen Italië, terwijl Spanje de late Aitana Bonmatí -magie nodig had om Duitsland in de verlenging te passeren. Feit is echter dat beide teams weten hoe ze diep moeten gaan en een manier moeten vinden om te winnen, wat een fantastische finale belooft te worden.
Laurens : Bonmatí's genie. Ik weet dat dit niets nieuws is, maar grote wedstrijden horen bij grote spelers. Ze is al een tijdje de beste ter wereld, en ze liet dat ook zien tegen Duitsland. Haar doelpunt kwam tot stand dankzij een geweldige intelligentie, techniek en scherpte om de keeper bij de eerste paal te passeren; niet veel spelers hadden die kunnen scoren. Ze gaf de assist van het toernooi tegen Zwitserland in de kwartfinale en heeft dit EK nu bekroond met een doelpunt voor de eeuwigheid.
Marsden : Voor mij was Bonmatí's moment ongelooflijk. Maar ik was wederom enorm onder de indruk van Patri Guijarro . Wat een briljante, allround middenvelder is die Spaanse speler. En ik moet Duitsland ook wat krediet geven. Ik was kritisch op hen na de groepsfase, maar de veerkracht en inzet die ze tegen Frankrijk en Spanje hebben getoond, overgoten met kwaliteit van spelers als Klara Bühl en Jule Brand , brachten hen bijna naar een onwaarschijnlijke finale.
Het damesvoetbalteam bespreekt of Chloe Kelly en Michelle Agyemang voor Engeland moeten starten in de finale van Euro 2025.
Laurens : Meer dan alleen het individuele talent en het feit dat de meeste van hun basisspelers belangrijke spelers zouden zijn voor andere landen, is wat Spanje zo bijzonder maakt, hun collectieve geest, stijl en hoe ze de bal bewegen. Ze maken zoveel bewegingen en spelen vloeiend binnen hun 4-3-3-structuur. Geen enkel ander team is collectief zo goed met de bal. De grootste bedreiging van andere teams komt meestal van de vleugel, maar bij Spanje komt die overal vandaan, omdat ze alles kunnen. De gemiddelde leeftijd van het team dat tegen Duitsland startte was 27,8, dus ze hebben nog makkelijk twee jaar te gaan tot het WK van 2027. Hun diepte is momenteel zo goed.
Marsden : Identiteit en talent. Er is geen ander team in het toernooi geweest met zo'n uitgesproken filosofie als die van Spanje, die diepgeworteld is in al hun nationale teams: vrouwen én mannen. De keerzijde daarvan is misschien dat zij het team zijn met het minst effectieve Plan B, maar Plan A – de bal domineren en de tegenstander uitputten met snel combinatiespel – werpt vaker wel dan niet zijn vruchten af vanwege de kwaliteit van de spelers. Zoals Juls al zegt, dit is een team dat ook nog veel te bieden heeft, als je kijkt naar hoe oud de meeste spelers in de selectie zijn. Het probleem na dit toernooi zal zijn om een plek te vinden voor spelers zoals de 18-jarige aanvallerVicky López , want zij heeft laten zien dat ze klaar is om een basisspeler te zijn.
- Marsden, Keogh: Bonmatí's sterrenkracht schittert nu Spanje Duitsland verslaat -- net - Hamilton, Keogh: Engeland verrast Italië met late show, supersubs verzekeren zich van finaleplaats
Hamilton : Het is hun vermogen om op allerlei verschillende manieren te spelen en in een oogwenk van koers te veranderen. Spanje was gefrustreerd tegen Duitsland, dus de eerste twintig minuten van de wedstrijd waren schaduwboksen. Ze probeerden iets anders, waren iets geduldiger en ware het niet voor de briljante keepster Ann-Katrin Berger geweest, dan hadden ze de leiding genomen. Ze hebben een vleugje genialiteit in spelers als Putellas en Bonmatí, en dat is geen toeval. Dit was al gepland sinds ze in 2015 de eerste vrouwelijke speler naar de jeugdopleiding van La Masia bij Barcelona haalden, en in de afgelopen tien jaar zijn ze erin geslaagd dit fantastische team te vormen.
Keogh : Ze weten wat er nodig is om kampioen te worden. Tegen Duitsland waren ze gefrustreerd door de lage blokkering en konden ze geen kansen creëren, maar ze raakten niet in paniek. Ze waren geduldig en wisten dat ze Duitsland op de counter konden pakken. Gelukkig voor hen behoren hun sterspelers tot de beste ter wereld, dus het was begrijpelijk dat de tweevoudig Ballon d'Or-winnaar degene was die stiekem scoorde. Het is een kenmerk van een team dat precies weet hoe te winnen, en dit maakt ze veel gevaarlijker dan welke andere tegenstander voor Engeland dan ook in de finale.
Lindop : Twee woorden: Aitana Bonmatí. Natuurlijk zit de Spaanse selectie boordevol talent, maar het is de briljantie van Bonmatí die hen een voorsprong geeft op alle andere landen. Toen ze woensdagavond moeite hadden om Duitsland te verslaan, was het de tweevoudig Ballon d'Or-winnares die het voor elkaar kreeg om te presteren. Als ze haar fit en in vorm kunnen houden (nadat ze een paar dagen voor de start van het toernooi in het ziekenhuis had gelegen), blijven ze geloven dat ze hun dominantie op het internationale toneel kunnen voortzetten.
Cristiana Girelli huilt in de mixed zone na het verlies van haar team tegen Engeland in de halve finale van het EK.
Hamilton : Ze hebben uitstekend gepresteerd. Hun prestatie tegen Spanje in de groepsfase had tegen elk ander team in het toernooi een goed resultaat opgeleverd. Tegen Noorwegen in de kwartfinale waren ze zo gedisciplineerd en geduldig, en hadden ze hun tactiek perfect onder controle. En tegen Engeland waren ze nog maar een minuut verwijderd van de finale. Ze hebben een ouder wordende selectie, maar ze hebben nog niets aan hun benen verloren; de 35-jarige matchwinnares Cristiana Girelli zal de krantenkoppen halen, maar Sofia Cantore en Barbara Bonansea zijn ook fantastisch geweest. Hopelijk is dit het begin van een geweldige Italiaanse heropleving.
Lindop : Een van mijn favoriete momenten was toen Italië Noorwegen versloeg en de halve finale bereikte en Girelli in tranen arriveerde voor haar persconferentie na de wedstrijd. Het was een aangrijpende herinnering aan hoe ver het vrouwenvoetbal in Italië de afgelopen jaren is gekomen en hoe hard speelsters zoals Girelli hebben moeten vechten om dit punt te bereiken. Wat Andrea Soncins team aan individuele kwaliteit miste, compenseerden ze ruimschoots met hun inzet en doorzettingsvermogen. Met de juiste begeleiding en investering zouden ze de komende jaren een sterke speler kunnen worden.
Laurens : Ze zijn collectief natuurlijk indrukwekkend geweest. Je kunt het gebrek aan individueel talent compenseren door samen uitstekend te zijn, tactisch en mentaal, en dat is wat ze hebben gedaan. Maar het heeft ook zijn beperkingen. Tegen Engeland scoorden ze een prachtig doelpunt, maar konden ze niet echt een vergelijkbare actie uitvoeren en vielen ze terug op verdedigen. De volgende stap voor deze generatie zou zijn om die kant van hun spel te ontwikkelen; zich meer op hun gemak voelen en meer lef tonen in balbezit. Ze hebben ook jongere spelers nodig, en dat zou moeten gebeuren, aangezien de Italiaanse competitie elk seizoen sterker wordt.
Marsden : Het bereiken van de halve finale was een enorme stap voor Italië en hopelijk zal het de katalysator zijn voor de verdere groei van het team in een voetbalgek land. Maar ik laat me nog niet meeslepen. Ze hadden verwacht Portugal en België uit groep B te verslaan. De overwinning op Noorwegen, en het verhaal van Girelli, was een mooi moment, maar kwam tegen een team dat al jaren op grote toernooien met een vleiende misleiding speelt. Ze hebben zich ingegraven tegen Engeland en zullen zich benadeeld voelen, maar het is evengoed moeilijk te zeggen dat ze het enorm verdienden om door te gaan. Ze hebben laten zien – zoals ze de afgelopen 18 maanden tegen grote teams hebben laten zien – dat ze mee kunnen doen, maar ze hebben nog werk te verzetten.
Keogh : Elk team op dit toernooi leek op verschillende momenten te kunnen worden verslagen. Zelfs als een topteam het opnam tegen een lager geklasseerd team, waren er momenten waarop je dacht dat het ondenkbare zou gebeuren. Er zijn vragen gesteld of de kloof in het vrouwenvoetbal kleiner wordt, en Italië is daar een voorbeeld van. Ze zijn leuk en vermakelijk geweest, en hun toewijding aan hun muziek is een vast onderdeel van de folklore geworden.
Emily Keogh reageert op de 2-0 overwinning van Spanje op Zwitserland, waarmee ze zich verzekerde van een plek in de halve finale van het EK 2025.
Keogh : De kloof wordt kleiner en dat heeft geleid tot een aantal ongelooflijke wedstrijden, waanzinnige comebacks en veel late avonden. EK 2025 was een van de spannendste toernooien in de recente geschiedenis. Maar het is nog niet genoeg gekrompen. Een te snelle uitbreiding van het toernooi zou leiden tot een kwaliteitsverlies en gevaar. Zonder disrespect te tonen voor teams buiten de Europese top 20, de meest voorkomende teams in de Nations League A-groepen, is de terugval groot. Hoewel het fantastisch zou zijn als meer landen toernooivoetbal zouden spelen, zijn we er nog niet. De kalenderbeperkingen om nog meer teams toe te voegen, vooral nu het WK ook nog wordt uitgebreid, moeten eerst worden aangepakt. De spelers zijn overwerkt en uitgeput met minimale pauzes. Het toevoegen van meer teams voegt minstens een paar dagen, zo niet een week, toe aan een toch al overvolle zomer. Dat is iets wat we ons nog niet kunnen veroorloven, totdat de spelers de rust krijgen waar ze zo naar snakken.
Laurens : Ik zou geen extra teams willen; het EK 2025 heeft laten zien dat het perfect werkt zoals het nu is. We hebben drama, verrassingen, kwaliteit en verrassingen gehad, topspelers op hun best, en anderen die het moeilijk hebben. We hebben genoeg doelpunten gehad en we hebben op dit moment geen achtste finales nodig. Sommige landen moeten eerst beter worden voordat we met meer teams kwaliteit kunnen toevoegen.
Lindop : Ik denk dat het geweldig zou zijn als we een punt zouden bereiken waarop we meer landen aan het toernooi kunnen laten deelnemen, maar ik denk niet dat we er al zijn. Er is nog steeds een enorm kwaliteitsverschil tussen de beste Europese landen en de rest, en we moeten de sport de tijd geven om organisch te groeien.
Hamilton : Het is een evenwichtsoefening tussen groei op de lange termijn en drama op de korte termijn. Als je het uitbreidt, doen meer teams ervaring op met grote toernooien en kun je een achtste finales inbouwen, maar je zult ook meer uitschieters zien. We hebben op het EK 2025 maar een paar echt eenzijdige resultaten gezien en een van de beste dingen van dit jaar was dat er vanaf het begin al gevaar was – vooral in de groep van Engeland met Frankrijk, Nederland en Wales . Dus ik zou het zo laten. Je wilt niet dat het opgeblazen wordt en dat het drama eronder lijdt.
Marsden : Ik denk historisch gezien dat een finale met 16 teams het perfecte recept is, maar ik moet vasthouden aan wat ik na de kwartfinales zei: ik ben gewonnen door een toernooi met 24 teams. Ik denk niet dat de toevoeging van bijvoorbeeld Oostenrijk , Schotland en Oekraïne , onder andere, een significante degradatie zou betekenen ten opzichte van Wales, Polen en IJsland . Ik denk dat het vrouwenvoetbal het aankan en dat het ook de ontwikkeling van sommige van die landen die op het punt staan zich te kwalificeren, zou versnellen. Maar ik ben vooral dol op knock-outvoetbal. Geef me nog acht spannende, spannende wedstrijden!
espn
