Het onvermogen van Tony Docherty om de ongelukkige verdediging te repareren, komt hard aan, terwijl het meedogenloze Dundee betere verdediging eist

Tony Docherty was optimistisch gestemd vlak nadat Dundee hun Premiership-status had behouden met een overwinning op de laatste speeldag tegen een verguisde St. Johnstone-ploeg. 'We zouden deze wedstrijd nooit verliezen', verklaarde hij.

Vooruitkijkend naar het volgende seizoen beloofde hij de balans op te maken van een teleurstellend seizoen, waarin zijn Dark Blues-team maar liefst 77 doelpunten incasseerde in 38 wedstrijden. Dat is gemiddeld twee doelpunten per 90 minuten.

Gisteren om 9.00 uur maakte Dundee bekend dat Docherty en zijn team uit hun functie ontheven waren.

'Het resultaat van zondag bevestigde de plaats van de club in de Schotse Premiership voor volgend seizoen', aldus hun verklaring. 'Dit seizoen voldeden de resultaten van het team echter niet aan de verwachtingen van de club.

'Nu de club het seizoen op de tiende plaats afsluit, één plaats boven de play-offpositie voor degradatie, heeft de club besloten Tony van zijn taken te ontheffen.

'De club is van plan om op dit moment de voetbalafdeling te herstructureren en de procedure om een ​​nieuw managementteam aan te stellen, start onmiddellijk.'

Tony Docherty werd ontslagen op de dag nadat zijn Dundee-team hun Premiership-status behield

Docherty was optimistisch na een overwinning op de laatste dag tegen St Johnstone in McDiarmid Park

De Dark Blues wonnen hun strijd, maar Docherty had de oorlog verloren. Voor eigenaren Tim Keyes en John Nelms was het feit dat ze betrokken waren bij de degradatie blijkbaar te veel om te verteren.

Qua verdediging waren ze misschien een ramp, maar Dundee's vrije, aanvallende speelstijl - met 57 doelpunten waren ze de vierde topscorer in de competitie - maakte ze populair bij veel voetbalwaarnemers.

Zoals gebruikelijk zal het ontslag van Docherty met ongeloof worden ontvangen door de gebruikelijke verdachten bij Sportsound en daarbuiten.

Maar als je wat dieper graaft, is zijn vertrek minder verrassend.

De meedogenloze directie van Dundee ontsloeg Docherty's voorganger Gary Bowyer op vergelijkbare wijze, nadat hij het kampioenschap had gewonnen en in 2022-23 tot manager van het jaar was uitgeroepen. Het lijkt erop dat Nelms en co. doorslaggevend kunnen zijn, en wel bruut... tenzij het erop aankomt om tijdens een pandemie te stemmen over het inkorten van het competitieseizoen.

Uit de verklaring van de club blijkt duidelijk dat ze veel meer verwachten dan Docherty in zijn tweede seizoen bij Dens heeft laten zien.

Kan de 54-jarige zichzelf ongelukkig prijzen dat zijn bazen geen vertrouwen in zijn verdere carrière hadden?

Zijn eerste seizoen bij Dens was een groot succes. Hij verzekerde zich van een plek bij de beste zes in hun eerste seizoen terug in de Premiership en bracht daarbij jonge talenten als Lyall Cameron en Josh Mulligan en Liverpool-huurling Owen Beck voort.

Zelfs te midden van dat succes was verdedigen een probleem, met meer tegendoelpunten (68) dan elk ander team in de competitie, met uitzondering van de hekkensluiter Livingston.

Het onvermogen van Docherty om dat probleem op te lossen, heeft zijn sporen nagelaten.

De manager probeerde de tekortkomingen van zijn team in de zomer aan te pakken door de ervaren centrale verdediger Clark Robertson en de jonge verdedigers Billy Koumetio, Ethan Ingram, Imari Samuels en Ziyad Larkeche (gehuurd) aan te trekken. Aaron Donnelly kwam in januari definitief over de brug na een succesvolle huurperiode vorig seizoen.

Lees meer

Maar zelfs met de sterk gewijzigde verdedigingslinie is het lastig om de nul te houden. Daardoor zijn de manager en zijn coachingteam een ​​onmiskenbare gemene deler.

Alleen de verdediging de schuld geven zou een vergissing zijn. Veel van de tegendoelpunten komen van Dundee-middenvelders die dagdromen terwijl tegenstanders zich in gevaarlijke gebieden begeven. Ze hebben ook de slechte gewoonte om de bal te verliezen, soms in hun eigen zestien, terwijl ze proberen de perfecte counteraanval op te zetten.

Het beleid van de club om jonge spelers van Engelse jeugdopleidingen te kopen was gedurfd en ambitieus, maar is volledig mislukt. Docherty zit nu met een selectie die groot is qua spelers, maar te weinig spelers bevat die hij kan vertrouwen.

Een opvoeding in de luxe omgevingen van Brighton, Nottingham Forest of Liverpool telt niet mee wanneer de fysieke eisen van het Schotse voetbal je omver blazen in het SMISA Stadium of Fir Park.

Koumetio en Ingram, allebei jonge spelers met weinig ervaring in het eerste elftal, leken eerder dit seizoen om de beurt wedstrijdbepalende fouten te maken, terwijl linksback Samuels sinds zijn eerste basisplaats in de 6-0 thuisnederlaag tegen Hearts in februari nog maar zelden in beeld was.

Ondanks dat hij zoveel mogelijk centrale verdedigers inzet om een ​​3-5-2-formatie mogelijk te maken, lijkt aanvoerder Joe Shaughnessy soms de enige speler te zijn die de waarde inziet van het door de bal slaan en het vrijmaken van zijn linies.

Je kunt je niet aan de indruk onttrekken dat Dundee beter af zou zijn geweest met de toevoeging van een paar doorgewinterde professionals in plaats van een hele reeks projectmedewerkers.

Het is ook een misplaatste onderneming gebleken om spelers vanuit Mexico naar de andere kant van de wereld te halen. Van de drie Mexicanen die in de selectie zitten, is alleen verdediger Antonio Portales geschikt gebleken.

Joe Shaughnessy is een van de weinige betrouwbare spelers in een zwakke Dundee-verdediging

Als Docherty de drijvende kracht is achter Dundee's transferdeals, dan is dit allemaal zijn schuld. Zo niet, dan heeft hij een slechte hand.

Een gebrek aan pragmatisme bleek ook een kostbare zaak. Ze kregen een late winnende treffer tegen het tienkoppige Motherwell, terwijl ze zich kapot vochten voor drie punten, terwijl een gelijkspel hen nog van degradatiegevaar had kunnen redden.

Kijk eens naar de succesverhalen van de Premier League dit seizoen: Jim Goodwins Dundee United en Stephen Robinsons St Mirren. Twee solide, hardwerkende teams die moeilijk te verslaan zijn en weten hoe ze lelijk moeten winnen. In zoveel opzichten het tegenovergestelde van Docherty's Dundee. Kijk nu eens naar de ranglijst. United staat vierde in hun eerste seizoen na promotie en St Mirren staat weer in de top zes.

Dit seizoen had voor de Dark Blues eigenlijk nog slechter kunnen aflopen, ware het niet voor de desintegratie van Ross County. Don Cowie's team, ooit kandidaat voor de top zes, pakte twee punten uit de laatste 27 beschikbare punten en lijkt nu kwetsbaar in de play-offs voor het straatwijze Livingston.

Docherty's team heeft zijn momenten gehad. Ze behaalden knappe thuisoverwinningen op Hibs en Motherwell en genoten van een overtuigende 4-2 zege tegen rivaal United in Tannadice.

Net zo regelmatig waren de pijnlijke nederlagen. Hammerings tegen de Old Firm zijn er dertien in een dozijn voor teams als Dundee, maar ze hebben ook zwaar verloren van Hearts (6-0), Hibs (4-0), Aberdeen (4-1) en Ross County (3-0).

Docherty's gewoonte om de VAR en scheidsrechters de schuld te geven, is ook op de klippen gelopen. Desondanks zat zijn team vorige week woensdag aan de verkeerde kant van misschien wel de slechtste scheidsrechtersbeslissing van het seizoen toen scheidsrechter Nick Walsh Ross County een blessuretijdstraf toekende voor hands in de 1-1 gelijkspel, die Dundee's lijden tot de laatste speeldag verlengde.

Docherty kan nu tenminste ontspannen, wetende dat de taak om hun hopeloze verdediging te repareren en een sterkere selectie voor volgend seizoen samen te stellen, aan iemand anders toekomt. De directie van Dundee heeft ambities die verder gaan dan vechten om te overleven in de zwaarste dagen van het seizoen. Nu moeten ze hun volgende manager steunen met middelen die aan hun verwachtingen voldoen.