Cartaromana: Megajachten aangeklaagd vanwege overtredingen in het beschermde zeegebied, gevolgd door zorgen in La Mandra.

Het pittoreske Cartaromana, met zijn kristalheldere zee en het Aragonese kasteel dat de baai bewaakt, had gisteren een bittere nasmaak. De stilte en het trage komen en gaan van zwemmers werden verstoord door het komen en gaan van kustwachtschepen, die strak patrouilleerden rond een groep megajachten. Hun aanwezigheid, imposant en buiten proportie ten opzichte van de rest van het pleziervaartuigenverkeer, bleef niet onopgemerkt.

Uit geruchten die op het strand en onder kleine lokale reders werden verzameld, werd bekend dat de schepen – allemaal meer dan vijftig meter lang, met een 67 meter lange reus op de voorgrond – onder de loep zijn genomen wegens overtreding van de regels van het beschermde zeegebied "Regno di Nettuno". De regels zijn duidelijk: op het eiland Ischia zijn slechts drie ankerplaatsen toegestaan voor zulke zeereuzen : de baai van Maronti, Lacco Ameno en Forio. Cartaromana, hoe aantrekkelijk en beroemd ook, is daar niet bij.

De jachten voeren onder buitenlandse vlag en werden geëxploiteerd door een chartermaatschappij. Ze moesten zich aan de regelgeving houden en uit de buurt van het verboden gebied blijven. De boete was onvermijdelijk, een teken van toenemende waakzaamheid om een kwetsbare habitat te beschermen die toch al onder druk stond door het toerisme.

Maar de dag eindigde niet met boetes voor de "drijvende paleizen". In de middag, in Mandra, deed een incident de rillingen door de parasols lopen: een kind zwierf rond op het strand met een harpoengeweer in de hand . Te midden van geschreeuw en bezorgdheid werden de brandweer en de kustwacht gebeld. De mannen in uniform arriveerden binnen enkele minuten, namen het harpoengeweer in beslag en namen de ouder in bekeuringen af . Niemand raakte gewond, maar er was wel grote bezorgdheid en een les in verantwoordelijkheidsgevoel die ter plekke werd geleerd.

Het was een dag die iedereen – inclusief miljardairs – eraan herinnerde dat de zee geen privé-luxe is, maar een gemeenschappelijk goed. En dat het ervaren ervan betekent dat je de regels ervan respecteert, om een ecologisch erfgoed te beschermen dat geen afleiding duldt.