Iedereen is schuldig, dus slachtoffer. Het is de paradox van Garlasco.

Del Prete: Iedereen is ergens schuldig aan, dus potentiële moordenaars. Dus slachtoffers. Het is de paradox van Garlasco . Familieleden, vrienden, kennissen: protagonisten en figuranten in een scène die zich afspeelt in een sfeer van onderzoeken en vermoedens zoals in de beste noir.

Achttien jaar lang zijn hun zwakheden blootgelegd, en daarmee ook de onze: emotionele tekortkomingen, afgunst, verraad, onderdrukte verlangens. Privé-ondeugden die publieke zonden worden. Het is de bijna theocratische weerspiegeling van een land dat God heeft afgezet zonder verandering van regime of ritueel; een Strapaese waarin, met uitgedoofd geloof, verlossing wordt gezocht in het hier en nu.

En hoe kan iemand zichzelf op deze aarde redden als hij niet met de vinger naar de zonden van anderen wijst? De morele mens, zei Pier Paolo Pasolini, richt zijn blik uitsluitend op zijn eigen ellende; de ​​moralist daarentegen op die van anderen. Moralisme is het meest geschikte refugium peccatorum. Zo worden anderen onvolmaakt, verdacht en vatbaar voor oordeel.

Maar wanneer transformeren ze in potentiële moordenaars? Het gebeurt in Garlasco, het gebeurde in Florence met het verhaal van het Monster en in vele andere detectiveverhalen zonder een bewezen of erkende dader. Het gebeurt telkens wanneer de grens van de waarheid wordt overschreden, waarna elke theorie geldig wordt. Het gebeurt wanneer de derde graad van oordeel niet voldoende is om elke redelijke twijfel uit de geest van een andere magistraat te verdrijven. Wanneer een onderzoek, waarover gediscussieerd en gediscussieerd kan worden, oneindig wordt.

Zo ontstaat de kortsluiting, de kronkelige knoop van een Möbiusband waarop men binnen niet meer van buiten kan onderscheiden, slecht van goed, schuldig van onschuldig. Een spiraal die zoveel levens opslokt, te veel. De levens van anderen, bespioneerd en gecompromitteerd. Verloren.

En wij, nieuwsgierige en verontwaardigde toeschouwers, zouden misschien de eerste steen moeten leggen. Of op zijn minst een alibi moeten vinden.