Ius scholae, Forza Italia daagt de Liga en de Broeders van Italië uit op het migrantenfront

Tajani, de zachtaardige en voorzichtige bij uitstek, gokt en speelt hard. Vierentwintig uur na het openingsschot van de leider van de blauwe fractie , Nevi, dat op zichzelf al een daverend succes was, verdubbelt de leider de inzet en verhoogt de inzet. " Als de PD vraagt ​​om het ius scholae te plannen, zijn we bereid om dat samen met hen goed te keuren", had Nevi gezegd. Tajani verduidelijkt, maar ontkent niet, en bevestigt zelfs volledig: "Het is niet zo dat we bereid zijn om met de PD te stemmen. Het is de PD die voor ons voorstel moet stemmen: wie er ook voor wil stemmen. We zijn bereid om het met iedereen te bespreken. Het Parlement is soeverein." De hypothese dat FI voor een PD-wet zou stemmen, was in feite zo onrealistisch dat het geen reden tot bezorgdheid gaf. Maar als de zaken zo worden gesteld als Tajani, verandert de zaak.

De eersten die reageren zijn de vertegenwoordigers van de PD-minderheid. Ze springen er zonder aarzelen op in. "De opening van FI is een mogelijkheid die geverifieerd en ervaren moet worden", opent Sensi de dans en vanaf dat moment regent het uitbarstingen van de verklaringen van de PD-hervormers. Elly blijft bedekt. ​​Tajani's voorstel lijkt op zichzelf niet op dat van de PD. Met tien jaar "succesvolle scholing " als vereiste voor het staatsburgerschap is het zelfs, zoals de minister van Buitenlandse Zaken zelf stelt, "beperkender dan de huidige situatie". Maar politiek gezien is FI's standpunt een bom en Conte, met de snelste reflexen van de PD-secretaris, laat de kans niet liggen: "Als FI consequent is, zullen we niet op iets anders wachten." Calenda volgt hem: "Als FI met het voorstel komt, zullen we het steunen." Renzi probeert de kaarten van het Forza Italia-lid te onthullen door te profiteren van het vragenuur in de Senaat: "Meent u dat?" Tajani trapt er niet in: "Ik ben hier in mijn hoedanigheid van minister van Buitenlandse Zaken. Dit is niet de juiste plek om over ius scholae te praten." De gangen van de Senaat zijn echter de juiste plek, en daar verklaart de minister en partijleider zich bereid om ieders stemmen te ontvangen.

De Liga is woedend : " Het voorstel is technisch gezien onjuist en ook vanuit politiek oogpunt onaanvaardbaar." Lupi, hoofd van Noi Moderati, een afdeling van FI, is bang : "Ons standpunt is bekend, maar er is geen reden om dat te forceren, want dat zou de eenheid van de meerderheid kunnen verstoren." Het antwoord van FdI is een meesterwerk van diplomatie. Giorgia's partij zet haar grote wapens niet in. Ze vertrouwt op immigratiemanager Sara Kelany , die controverse vermijdt: "Voor ons is de burgerschapswet zoals die is prima, maar we zien de verklaringen van FI niet als een probleem. We bespreken ze met vrienden." FI is ook verwikkeld in een andere, niet minder vurige uitdaging. Ze verklaart zich bereid tot " de dialoog met de oppositie " om " de wetgeving inzake palliatieve zorg te verbeteren en vervolgens de gewetensvrijheid te laten varen" . Het element dat verbeterd moet worden, is de beslissing om de nationale gezondheidszorg uit de palliatieve zorg te schrappen. De beperking zou van binnenuit moeten dienen om de wet op hulp bij zelfdoding te privatiseren en daarmee onbetaalbaar te maken voor een groot deel van de bevolking. De wet wordt aangenomen omdat de meerderheid er alleen maar op hamert dat de Consulta er een stokje voor steekt, maar zonder de intentie om het serieus te nemen. De privatiseringswet loopt echter een groot risico ongrondwettelijk te zijn en schept duidelijke twijfels, die zelfs expliciet werden gemaakt tijdens de ontmoeting tussen de paus en de premier twee dagen geleden in het Vaticaan, in de kerkelijke hiërarchieën zelf. FI, mogelijk ook onder druk van de Berlusconi die vastbesloten zijn om de blauwe partij te focussen als een uiting van burgerrechten op rechts, speelt in op die twijfels en breekt het meerderheidsfront.

Voor Tajani is het een meervoudige gok. Als hij er helemaal voor gaat en vraagt ​​om zijn wet over het ius scholae in september te laten ingaan, riskeert hij een explosieve meerderheid , en bovendien een standpunt dat de centrumrechtse kiezers zeker niet bevalt. De strategie die hij heeft gekozen, is echter de enige die hem niet alleen qua nuances onderscheidt van de rest van rechts, maar zich ook profileert als de enige echte vertegenwoordiger van een centrum dat links niet bestaat en ook niet zal bestaan. Het is een enorm reservoir aan stemmen; als alles goed gaat, zou het voldoende zijn om met rente de stemmen te compenseren die FI dreigt te verliezen met een standpunt dat de meerderheid van de rechtse basis niet aanstaat. Het risico van een splijting van rechts is ingecalculeerd. Tajani heeft duidelijk gemaakt dat hij niet bereid is om met de PD over zijn wet te onderhandelen. Het is wat het is: je kunt er wel of niet voor stemmen, niet wijzigen. De leden van FI zijn ervan overtuigd dat de PD zich op basis hiervan zal terugtrekken. Maar dat is helemaal niet vanzelfsprekend.

Kortom, er is een risico, maar Tajani's keuze is bijna een verplichte. Noch hij, noch de meerderheidsaandeelhouder, de familie Berlusconi, zijn van plan een vazalrol voor de eeuwigheid te spelen. Ze streven naar een as die, in het ergste geval, op gelijke voet staat met rechts en een positie inneemt die, door ook met links te kunnen dialogeren, haar specifieke gewicht vergroot. Het is geen positie die zonder risico's kan worden veroverd. Of Tajani er echt klaar voor is om ze te besturen, zal pas duidelijk worden als en wanneer hij vraagt ​​om de invoering van het ius scholae van de tweedracht.

VAN

David Romoli