Van Gaza tot Italië, het verhaal van Rima: "Mijn familie en ik leefden in voortdurende angst: overal waren bommen, vernietiging en dood."

Het verhaal van Rima Abou Shanab , een 22-jarige uit Noord- Gaza , is er een van "overleven en hoop", zoals ze het zelf omschrijft. In maart 2024 slaagde de jonge vrouw erin haar huis, dat een oorlogsgebied was geworden, te verlaten en met haar moeder en jongere zus naar Milaan, Italië, te verhuizen. Een deel van haar bleef echter in Gaza achter: niet alleen het leven dat ze had opgebouwd, weggevaagd met het stof van het puin, maar ook een deel van haar familie, haar broer Adham. Aan Tgcom24 vertelt Rima over de angst, de verwoesting, maar ook over haar dankbaarheid dat ze het heeft overleefd, en doet ze een oproep voor haar broer.

Rima, hoe was jouw leven in Gaza vóór de oorlog?

Het leven in Gaza was nooit gemakkelijk vanwege de belegering, maar ik probeerde er het beste van te maken. Ik studeerde informatica, design en programmeren. Ik werkte, deed vrijwilligerswerk en bracht tijd door met mijn familie en vrienden. Ondanks de moeilijkheden had ik hoop en een sterk verlangen om een betere toekomst op te bouwen. Mijn leven was vol dromen, activiteiten en ambitie.

Dan?

Toen begon de oorlog en veranderde alles. Mijn familie en ik moesten zes keer ons huis verlaten en verhuizen om te overleven. Elke keer begonnen we opnieuw, vol angst en onzekerheid. We leefden in constante angst: overal waren bommen, verwoesting en dood. Ik verloor veel vrienden en familieleden. Mijn familie en ik worstelden constant om te overleven: er was geen eten, water, elektriciteit of veiligheid; alles was verloren. Uiteindelijk belandden we bij de grensovergang van Rafah, in de hoop op een kans om aan de verschrikkingen te ontsnappen. En mijn moeder, mijn zus en ik slaagden erin Gaza te verlaten. Ik was zo dankbaar, maar tegelijkertijd ook verdrietig dat mijn broer Adham daar was achtergebleven.

Hoe gaat het nu met je broer?

Zijn situatie is extreem moeilijk. Hij is veel afgevallen door honger en uitputting. Hij heeft geen water, elektriciteit, veiligheid of basisbehoeften. Hij is helemaal alleen en we doen er alles aan om hem te helpen Gaza te verlaten. Daarom doe ik een rechtstreeks beroep op het Italiaanse consulaat (het Consulaat-Generaal in Jeruzalem, red. ): help me alstublieft mijn broer Adham te redden, zijn leven is in gevaar. De oorlog heeft ons alles ontnomen: ons huis, onze veiligheid, onze vrede. In Gaza sterven mensen van de honger, lijden kinderen en worden gezinnen uit elkaar gerukt. Adham is een van hen. Ik vraag dat hij naar Italië kan komen, zich kan herenigen met zijn familie en in veiligheid en waardigheid kan leven.