Gemanipuleerde contracten, discriminatie van werknemers en lage lonen: welke sectoren komen het vaakst voor in Milaan?

Milaan, 10 juli 2025 – Het verschil Het scheelt al snel vierduizend euro per jaar, wat een verschil maakt als je met je salaris de maand amper haalt . De kloof tussen de nationale cao's (CCNL) die door de meest representatieve vakbonden zijn ondertekend en de zogenaamde piratencontracten is niet alleen salarisgerelateerd, maar heeft ook gevolgen voor de bescherming en rechten, van ziekte tot overwerk.

Volgens de laatste UIL Lombardia-enquête, die alleen de private sector en niet de publieke sector in ogenschouw neemt, is 7,29% van de werknemers in de metropool (128.664 van de 1.677.989) werkzaam onder contracten die niet zijn ondertekend door CGIL, CISL en UIL, of door de meest representatieve brancheorganisaties . Deze percentages stijgen in de zogenaamde "multisectorale" sector, in de dienstensector , waar 35,5% van de werknemers werkzaam is onder arbeidsvoorwaarden die de afspraken die via collectieve onderhandelingen zijn bereikt, omzeilen. Deze afspraken worden vastgelegd in "niet-confederale" nationale collectieve arbeidsovereenkomsten die zijn ondertekend door vakbonden en brancheorganisaties. Deze collectieve arbeidsovereenkomsten zijn niet echt representatief, maar dicteren de regels voor iedereen, waardoor de arbeidskosten dalen.

Onder de sectoren Ook in Milaan werden de mechanica-sector (13,9%), de drukkerij- en entertainmentsector (10,14%) en de dienstverlenende sector (8,55%) het hardst getroffen. Ook in de regio zelf was er een vergelijkbare trend.

In Lombardije lijkt het gebruik van piraterijcontracten echter minder wijdverbreid dan in Milaan , met een aandeel van 6,71%, wat neerkomt op 224.120 werknemers op een totaal van 3.341.118, wederom uitsluitend rekening houdend met de particuliere sector. Daarnaast is er het geval van aanwervingen met contracten die , hoewel ondertekend door representatieve vakbonden, niet de werkelijke taken weerspiegelen , wat leidt tot dumping, lagere salarissen en minder bescherming. Dit is het geval bij werknemers van de stadsmusea van Milaan, die zich hebben verzet tegen het gebruik van het multiservicecontract dat gewoonlijk wordt gebruikt voor schoonmaakpersoneel.

“In deze "Dit verhoogt het aantal werkende armen ", legt Salvatore Monteduro, secretaris van UIL Lombardia, uit, "vooral in een stad als Milaan, waar de kosten van levensonderhoud de pan uit rijzen. Terwijl we wachten op een nationale oplossing voor piraterijcontracten", vervolgt hij, " is ingrijpen door lokale overheidsinstanties nodig via specifieke clausules over contracten en arbeidsvoorwaarden bij aanbestedingen voor de levering van diensten. Daarom doen we een beroep op de regio en de gemeenten."

Fipe-Confcommercio heeft ook de alarmbel geluid in de horeca. Er zijn namelijk meer dan 40 illegale contracten geregistreerd bij de CNEL (Nationale Raad voor Werkgelegenheid en Arbeid) in de sector. Dit levert problemen op voor degenen die zich wel aan de regels houden.

Op dit front is een overwinning behaald in het hoger beroep dat Filcams-CGIL heeft aangespannen tegen de classificatie van werknemers van Natuna Srl, een bedrijf dat particuliere beveiligingsdiensten aanbiedt, onder de nationale collectieve arbeidsovereenkomst (cao) die is ondertekend door UGL en de vakbond AISS. Het afhankelijk maken van de variabele EGR-looncomponent van het daadwerkelijk gewerkte aantal uren is "discriminerend", aldus de uitspraak van de Milanese arbeidsrechter Camilla Stefanizzi. Het creëert een "onrechtmatige ongelijkheid" omdat " er een ongunstige loonbehandeling ontstaat voor alle werknemers die vanwege leeftijd, handicap, geslacht of een bijzonder achtergestelde situatie in aanmerking komen voor ziekteverlof of afwezigheid ". Dit is geen geringe zaak, aangezien de EGR 8,88% van het loon uitmaakt. Een ander artikel in het contract bevat ook "indirecte discriminatie tegen met name vrouwelijke werknemers die om aantoonbare gezondheidsredenen gedwongen zijn om langer verlof op te nemen dan de periode die door de loontoeslag wordt gedekt". Het bedrijf, dat had verzocht het beroep af te wijzen en nu in beroep kan gaan, zal daarom "een plan moeten opstellen om de gevolgen van het vastgestelde discriminerende gedrag te elimineren."