Alberto Trentini zit nog steeds gevangen. Wat heeft de afgewezen speciale gezant in Caracas verkeerd gedaan?


Ansa-foto
Bevrijd hem
"De grote fout was om Luigi Vignali's missie naar Venezuela publiekelijk aan te kondigen zonder zeker te weten of hij ontvangen zou worden", aldus de Italiaans-Venezolaanse journalist Salvatore Lo Monaco.
Over hetzelfde onderwerp:
"Het was een enorme diplomatieke en strategische fout om Luigi Vignali's missie naar Venezuela publiekelijk aan te kondigen zonder er zeker van te zijn dat hij door de lokale autoriteiten zou worden ontvangen", vertelde Salvatore Lo Monaco, een Italiaans-Venezolaanse journalist die acht jaar geleden naar Italië verhuisde "vanwege de onmogelijkheid om in Venezuela vrijelijk journalistiek te blijven bedrijven", aan Il Foglio. Lo Monaco doelde op de missie naar Caracas van de directeur-generaal Italiaanse Burgers in het Buitenland en Migratiebeleid van het Italiaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken: minister Antonio Tajani had Vignali de opdracht gegeven om te werken aan de vrijlating van Alberto Trentini , de Italiaanse hulpverlener die sinds 15 november vorig jaar vastzit in de gevangenis El Rodeo in Caracas, maar twee dagen geleden werd de speciale gezant door de Venezolaanse autoriteiten weggestuurd. "Dit betekent dat er niet voldoende is gelobbyd bij belangrijke contactpersonen", betoogde Lo Monaco. Toch zijn er in Venezuela verschillende potentiële contacten die een brug zouden kunnen slaan naar Maduro om hem te verwelkomen, waaronder enkele Chavistas zoals Giancarlo Di Martino, die vijftien jaar lang Venezolaans consul in Milaan was en nu burgemeester is van Maracaibo. Ook zijn er verschillende leden van de Italiaans-Venezolaanse Club in Caracas die goede relaties onderhouden met het regime.
Tajani, die gisteren met verslaggevers van de Transatlantic sprak, probeerde uit te leggen: "We proberen te werken aan de vrijlating van politieke gevangenen. We hebben een gezant gestuurd die ook door de familie werd verwelkomd, maar het is de Venezolaanse regering die beslist of er een bijeenkomst wordt gehouden. We proberen er alles aan te doen; zo eenvoudig is het niet." Een versie die de ronde doet, is dat Vignali geruststellingen kreeg, maar dat de bijeenkomst na aankomst in Caracas een paar weken werd uitgesteld vanwege interne Venezolaanse leiderschapsredenen. Een andere versie is dat een Venezolaanse diplomaat Vignali zelfs onbeschoft heeft behandeld: "We leven niet meer in het koloniale tijdperk." "Onze zoon moet terug naar huis. We vertrouwen erop dat de dialoog kan worden voortgezet", aldus de familie van Alberto Trentini. De hulpverlener zit nog steeds vast op vage beschuldigingen, die nooit formeel zijn bevestigd, van "samenzwering en terrorisme", en in acht maanden tijd heeft hij slechts twee keer met zijn familie kunnen bellen. De zaak Trentini is de bekendste van de vijftien gearresteerde Italianen en Italiaans-Venezolanen, waarvoor Vignali's functie werd gecreëerd.
"De huidige internationale betrekkingen met het regime in Venezuela zijn zeer complex en uniek", zegt Lo Monaco. "Er is sprake van een de facto regering, vooral omdat ze vorig jaar geen officiële documentatie hebben overgelegd om hun aangekondigde overwinning bij de presidentsverkiezingen van 28 juli te bewijzen, terwijl kandidaat Edmundo González erin slaagde de notulen te publiceren waarin hij tot winnaar werd uitgeroepen. Om deze reden hebben zelfs regeringen die politiek dicht bij Maduro staan zijn mandaat niet officieel erkend, aangezien de Nationale Kiesraad, gecontroleerd door de PSUV, de notulen nog niet heeft gepubliceerd. Vandaar de internationale geopolitieke isolatie, met bondgenoten zoals Rusland, Iran, Noord-Korea, China en Cuba." Daarom "is het noodzakelijk om uiterst voorzichtig te werk te gaan bij het opzetten van communicatiekanalen met het Venezolaanse regime, meer via informele kanalen dan via officiële diplomatieke kanalen. Hetzelfde geldt voor internationale economische betrekkingen, die noch transparant noch formeel zijn. Bovendien is er momenteel in Venezuela geen enkele officiële gesprekspartner, maar meerdere. Aan de ene kant staan Maduro en zijn entourage, waaronder de gebroeders Rodríguez. Aan de andere kant staat de vicevoorzitter van de PSUV, Diosdado Cabello, minister van Binnenlandse Zaken, die het volledige politie- en inlichtingenapparaat leidt en primair verantwoordelijk is voor detenties en de onderdrukking van de vrijheid. In dit verband is ook generaal Padrino López, minister van Defensie, wiens ambtstermijn in de loop der tijd is verlengd en die tot op heden de langstzittende minister in de Venezolaanse geschiedenis is, wat hem aanzienlijke beslissingsmacht geeft over de strijdkrachten die het regime steunen."
Meer over deze onderwerpen:
ilmanifesto