Asbest, Cisint en verenigingen van blootgestelde werknemers. Ook in Europa is krachtig optreden nodig

Tijdens de nationale conferentie over het thema asbest, georganiseerd door het Permanent Comité voor Asbest en Milieu, nam Cisint deel aan een groot rondetafelgesprek met technici, deskundigen en vertegenwoordigers van de belangrijkste verenigingen die al jaren betrokken zijn bij de strijd tegen deze gezondheids- en milieutragedie.

“Ik heb – aldus Cisint – de ervaring van Monfalcone ingebracht, een stad die een van de meest pijnlijke pagina's op het gebied van asbest heeft meegemaakt: honderden arbeiders op de scheepswerf en hun families zijn omgekomen door blootstelling en zelfs vandaag de dag worden ze nog steeds ziek, vaak indirect, via de zogenaamde ‘terlis’, de werkoveralls die doordrenkt zijn met giftige vezels.”

Tegenwoordig vertegenwoordigen Monfalcone en de regio Friuli Venezia Giulia een positief model van goed bestuur van het fenomeen: er is een inventarisatie gemaakt, alle openbare gebouwen zijn teruggewonnen, gemeentelijke en regionale bijdragen zijn geactiveerd voor de verwijdering van afval in particuliere woningen, bewustmakingsactiviteiten zijn geïntensiveerd, wetenschappelijk onderzoek is ondersteund en het onderdeel hulpverlening en gezondheidszorg is versterkt.

“Met dezelfde vasthoudendheid”, vervolgt hij, “zet ik deze strijd ook voort in Europa, waar ik een parlementaire vraag heb ingediend om te vragen om meer financiering en meer aandacht voor de schoonmaak, in lijn met de ambitieuze doelstellingen die de Europese Unie zichzelf onlangs heeft gesteld.”

Cisint pleitte ook voor een grotere betrokkenheid van verenigingen in de Europese institutionele context: “Wie kunnen beter dan zij – blootgestelde personen, families van slachtoffers, technici – competente en gezaghebbende gesprekspartners zijn in de gebieden om het bewustzijn te vergroten en te informeren over de risico's voor de gezondheid en het milieu?”

We moeten werken aan de volledige implementatie in het hele land van wet 257/92, die asbest in Italië verbiedt. We vinden het nog steeds in scholen, ziekenhuizen, bibliotheken, openbare gebouwen en particuliere woningen. In dit opzicht kunnen de verenigingen en lokale overheden een garnituur zijn voor bewustwording en toezicht.”

Op Europees niveau vestigde Cisint ook de aandacht op een duidelijke tegenstrijdigheid: "In een geglobaliseerde economie kunnen we de kwestie van handel met landen die tot op de dag van vandaag geen verbod en regelgeving tegen asbest hebben ingevoerd, niet negeren. We hebben in Europa krachtiger politiek optreden nodig tegen landen die dit materiaal gebruiken, met regelgeving die deze landen straft (er zijn slechts 62 landen ter wereld die het gebruik van asbest hebben verboden). In die landen is het zelfs vandaag de dag nog steeds mogelijk dat onze kinderen tijdens hun reis in contact komen met asbestvezels.

Tot slot een duidelijke toezegging op nationaal niveau: "Samen met de viceminister van Milieu Vannia Gava werken we aan de heropening van de interinstitutionele asbestcommissie, en ik ben al enige tijd, samen met de vicevoorzitter van de Senaat Giammarco Centinaio, bezig met een amendement om de bestemming van het asbestfonds radicaal te wijzigen. Het is een strijd voor rechtvaardigheid die ik zal blijven voeren met iedereen die wil samenwerken."