De problemen van de meerderheid die Meloni doen wankelen: belastingen, regio's en immigranten

De meerderheid, dronken van een gemakkelijk succes in de referenda, danst. Ze danst te veel. Zoveel zelfs dat ze het risico loopt uit te glijden, of beter gezegd, een splitsing te veroorzaken. Drie open fronten, alle drie over belangrijke kwesties, zijn talrijk, vooral als de meerderheidskrachten op alle drie een wisselende geometrie hebben. Voor burgers en kiezers is het belangrijkste hoofdstuk zeker niet de uitdaging van het derde mandaat , een strikt politieke kwestie, noch die van het ius scholae , dat al sterker voelbaar is omdat het het spook van immigratie ter discussie stelt, maar zonder te overdrijven. En de interventie op het gebied van belastingen.

De regering moet een politieke keuze maken, maar vóór de politiek komen in dit geval de rekeningen. Ze zeggen dat de minister van Economie een spaarpotje van 6 miljard in zijn lade heeft om uit te geven aan een belastingmaatregel. Maar slechts één, niet twee. Of de Irpef-verlaging van maximaal 33%, die 4 miljard kost, of de fiscale vrede , die hetzelfde bedrag en misschien meer vraagt. Hoe dan ook, de verdubbeling zou onbetaalbaar zijn. Een belangrijk detail, want de Lega, die de gratie eist, in het nauw gedreven door de tegengestelde oriëntatie van de premier, probeert de koppeling te suggereren. Dat kan niet. We moeten kiezen. Punt uit. Giorgia lijkt al gekozen te hebben. Ze heeft beloofd de Irpef-verlaging van 35 naar 33% te verlagen. Ze gelooft dat ze iets moet geven aan de middenklasse die de verlaging pusht en erop aandringt. Tajani gedraagt ​​zich als een gentleman: " Eerst de Irpef, en dan, indien mogelijk, niets tegen de fiscale vrede." Zijn groepsleider Nevi bevestigt: " Als Giorgetti het geld voor beide maatregelen vindt, is dat geweldig ." Uitstekend en ruim voldoende.

"Ik probeer de voorwaarden te scheppen om alles te kunnen doen", worstelt de minister van Economie duidelijk. Hij zou zich, zoals we weten, desnoods op de amnestie hebben gericht, maar het spel is nu veranderd. Het gaat niet langer om kiezen, maar om de kwadratuur van de cirkel te doorbreken door geld tevoorschijn te halen waar het simpelweg niet is. Het is de enige oplossing om te voorkomen dat Salvini opnieuw in het nauw wordt gedreven. De minister zal het proberen. Het is erg moeilijk voor hem om te slagen. Als de vicepremier van de Lega Nord wordt verslagen op het eminente terrein van de belastingen , zal de uitdaging voor het derde mandaat veel dramatischer worden . Tajani, die gisteren in de aanval ging, verhoogde zijn toon nog verder: "Er is hier een risico op autoritarisme. Je kunt niet zeggen dat er een volkswil is voor het derde mandaat. Zelfs Mussolini en Hitler hadden een volksconsensus." Salvini reageert niet in natura: "Het standpunt van de Lega is duidelijk. Ik hoop dat we een compromis vinden." In de Bondsraad gisterenmiddag besloot de leider echter de kwestie uit de discussie te halen. Zaia, die van de leden van de Noordelijke Liga het meest direct betrokken is, is sluwer: " We staan ​​tegenover een Italië met luipaardvlekken, voorbij alle verklaringen voor of tegen die we hebben gehoord." Een beetje sibillijns, maar uiteindelijk duidelijk.

De regio's moeten om de verandering vragen en Veneto weet dat er vaak geen overeenstemming is tussen de standpunten van de top en die van de lokale besturen. Die overeenstemming zou nog geringer zijn als het derde mandaat voor burgemeesters expliciet op tafel zou komen. Martusciello, die geen nieuwkomer is bij FI, is duidelijk: "Als de limiet voor gouverneurs daalt, moeten we ook aan de slag met de wet voor burgemeesters." Kortom, de centrale directies zijn één ding, die verspreid over de regio's en gemeenten zijn een heel ander verhaal. Zaia rekent erop dat laatstgenoemde de oppositie van Tajani, die momenteel nog steeds fel is, wakker schudt. De blauwe directie heeft echter ook een derde front geopend: het ius scholae . Na een referendum met een onverwachte en nogal traumatiserende uitslag , dat ook vijandigheid jegens de lossere netten van veel centrumlinkse kiezers te zien gaf, lijkt de positie van de leider van FI misschien een gok. Maar het is een berekende zet. Tajani moet een terrein bestrijken dat niet kan worden ondermijnd door FdI of Lega. Immigratie en rechten in het algemeen, of in ieder geval een paar rechten meer, beantwoorden perfect aan die behoefte. Maar FdI en Lega willen vandaag de dag niets horen over ius scholae en het is zeer onwaarschijnlijk dat Fi de dreiging om het wetsvoorstel in te dienen, zal waarmaken.

De verdeeldheid in het parlement over immigratie zou het aftellen voor de regering in gang zetten. Misschien zal Tajani zich uiteindelijk in goede orde terugtrekken en uitstellen tot een nader te bepalen datum. Misschien zal hij in plaats daarvan, na het kostbare deel van Irpef in de kluis te hebben gelegd, proberen te onderhandelen met een derde mandaat. Maar er is geen ruimte meer voor onderhandelingen. Het derde mandaat moet, om logisch te zijn, per decreet worden afgekondigd en ervan uitgaan dat het staatshoofd de gedwongen stemming accepteert, vóór de volgende regionale verkiezingen, maar die tijd is al tot het uiterste ingekort. Tenzij de najaarsverkiezingen worden verplaatst naar de lente van volgend jaar, en het is geen toeval dat dit een van de hypothesen is die de meerderheid serieus overweegt.

VAN

David Romoli