Op weg naar de top in Alaska wacht Meloni erop dat Poetin zich bewijst. Salvini rekent op Trump.

Giorgia Meloni verwacht dat Vladimir Poetin zijn waarde bewijst, ditmaal gesteund door Washington, tegen de wil van de Europeanen in om een rechtvaardige vrede te bereiken, te beginnen met een staakt-het-vuren en een overeenkomst die de territoriale structuur van Oekraïne niet verandert. Matteo Salvini hoopt dat Donald Trump de Russische leider en Volodymyr Zelenski aan de onderhandelingstafel kan krijgen. En hij neemt geen blad voor de mond over de rol van de Amerikaanse president: "Als hij erin slaagt het conflict tussen Rusland en Oekraïne te beëindigen, 'is dat beter dan een Nobelprijs voor de Vrede...", zegt hij, terwijl hij zijn spijt betuigt aan de EU als "toeschouwer" in deze context.

De topconferentie half augustus in Anchorage, Alaska, is in Italië vol verwachtingen, maar er zijn ook spanningen tussen de meerderheid en de oppositie. Het gaat dan vooral over de rol van de EU (Meloni wordt opgeroepen daarin te geloven) en de mogelijkheid van soloonderhandelingen tussen de VS en Rusland.

"De aanwezigheid van de Unie op de top garandeert geen veiligheid voor de toekomst. Poetin heeft aangetoond dat hij vandaag kan onderhandelen en morgen kan aanvallen. De Europese Unie, zoals ze er nu voorstaat, bestaat niet als een staatsentiteit. Von der Leyen vertegenwoordigt een regulerende, bureaucratische en hooguit monetaire administratie. Ze heeft geen buitenlands beleid, geen door het volk gekozen leider. Ze heeft geen gewicht omdat ze zichzelf niet kan vergelijken met de VS of Rusland," verklaarde minister van Defensie Guido Crosetto in een interview met Corriere della Sera. "Op bepaalde momenten vereist de internationale politiek," voegde hij eraan toe, "het opzijzetten van bepaalde rechtvaardigheidsbeginselen en het buigen voor de realpolitik. Door Poetin uit te nodigen naar Amerikaanse bodem, is Trump zich ervan bewust dat hij het internationale arrestatiebevel dat boven zijn hoofd hangt negeert, maar als de top kan leiden tot het einde van de oorlog, is hij daartoe bereid." Nicola Zingaretti, hoofd van de delegatie van de Democratische Partij in het Europees Parlement, reageerde op deze woorden: "De minister hekelt de objectieve zwakte van de Europese Unie. Ze is zwak, zegt hij, omdat 'ze geen staatsentiteit is, ze geen buitenlands beleid heeft. Ze is een regulerende, bureaucratische en hooguit monetaire administratie.' Hij heeft gelijk, grotendeels waar. Maar hier ligt ook de kern van de zwakte – of tegenstrijdigheden – van nationalistisch rechts: ze erkent de beperkingen van Europa en in plaats van ze te overwinnen, accentueert ze die." Maar "ditzelfde Europa heeft, samen met andere regeringen, grote dingen bereikt. Vandaag de dag", vervolgt Zingaretti, "is het conflict precies dit: wij, zelfs de oppositie, erkennen deze objectieve beperkingen en zijn vastbesloten ze te overwinnen, en roepen op tot moed en hervormingen om de integratie naar een politiek Europa nieuw leven in te blazen. Dan is er nog de regering-Meloni, die verdeeld is en, vanuit deze beperkingen, uiteindelijk Europa boycot. Dit is een groot verlies voor Italië, dat vandaag de dag", besluit hij, "meer dan ooit een verenigd en sterker Europa nodig heeft."

"Vrede bestaat uit vele fasen", vat kardinaal Matteo Zuppi, voorzitter van de Italiaanse Bisschoppenconferentie en pauselijke vertegenwoordiger voor vrede in Oekraïne, samen. "Het belangrijkste is dat zowel de Europese Unie als Zelensky erbij betrokken waren. We hopen dat dit een stap is die de weg vrijmaakt voor anderen. Zolang er dialoog is, is die altijd positief. We hopen dat deze de gewenste vruchten afwerpt en dat we een staakt-het-vuren en een rechtvaardige en aanvaardbare vrede kunnen bereiken."