America's Cup, dit is waarom Team New Zealand (Dalton en de Nora) ervoor koos om te veranderen

Verandering was nodig. Voor Team New Zealand, want na het winnen van de laatste drie America's Cups, na een dominantie die zijn oorsprong vindt in de eerste Louis Vuitton Cup die in 2007 werd gewonnen (plus twee andere), achttien jaar daarvan, was er nieuwe motivatie nodig. Voor de uitdagers, omdat het uiteindelijk zwaar begon te worden om zo lang afhankelijk te zijn van de beslissingen van de Kiwi's. Vandaar het keerpunt. Sommigen zagen het als een reeks concessies van Team New Zealand, maar misschien ligt de sleutel wel in een andere, een die juist draait om verandering. Ten goede van de America's Cup zelf, die moet overleven, zich moet aanpassen aan de tijd en zijn identiteit moet behouden.

"Ik heb altijd gedacht dat we een oplossing zouden vinden, in de geest van de traditie en tegelijkertijd de Cup openstellen voor de toekomst", zegt Matteo de Nora , teambaas van Team New Zealand, en deze woorden vatten het zo'n beetje samen.

De keuze voor Italië

Min of meer, want er is geen gebrek aan informatie achter de schermen. De keuze voor Napels, allereerst. De geruchten over de "Fantasy Cup" doen de ronde over een geheime overeenkomst tussen Luna Rossa en Team New Zealand, inclusief de Italiaanse locatie en de wisseling van Nieuw-Zeelandse stuurman Peter Burling. In werkelijkheid is deze theorie gebrekkig. Het was De Nora zelf die Napels verkoos boven Athene, beloond door de gunstige omstandigheden die ACE – het organiserende bedrijf van de Cup, onder leiding van de Nieuw-Zeelanders en waarschijnlijk vanaf deze editie uitgebreid met de komst van Challenger-vertegenwoordigers – heeft gevonden op zowel centraal (overheid, sport en gezondheid) als lokaal niveau.

Team New Zealand heeft altijd gezegd dat we op deze manier "de muil van de leeuw in" zijn gegaan, door Luna Rossa als een van de favorieten te beschouwen, wat hen het "thuisvoordeel" en gejuich oplevert. Er zal zeker een welkom en gejuich zijn, maar volgens de Nieuw-Zeelanders zal het niet de "twaalfde man" worden zoals in het voetbal, net zoals spelen op eigen wateren slechts tot op zekere hoogte van belang zal zijn voor de Italianen, omdat het weer een onnauwkeurige wetenschap is die alle concurrerende teams beheersen. Er is dus nog een lange weg te gaan voordat we zelfs maar een akkoord overwegen. Sterker nog, Luna Rossa was waarschijnlijk zelf al verrast door de beslissing.

De discussie is breder als we kijken naar het nieuwe protocol en de 39e editie van de Cup. De verdediger hoeft de titel niet langer "thuis" te verdedigen (hoewel dat natuurlijk nog steeds kan: als Nieuw-Zeeland economisch welvarend was, zouden de Nieuw-Zeelanders dat doen). De locatie kan al vóór aanvang van de wedstrijden worden vastgesteld. Vertekent dit het karakter van de Cup? Een verandering die niet alleen tegemoetkomt aan de commerciële behoeften – sponsors, enz. – maar ook aan die van de teams, inclusief mogelijk nieuwe. De tijden veranderen.

Het stemgeld

Napels als evenement zal naar verwachting tussen de 80 en 130 miljoen euro kosten. Dan is er nog de overheidsinvestering in Bagnoli, een andere kostenpost. Over het evenement gesproken: er zal een basisbedrag zijn, dat door de Italiaanse overheid wordt verstrekt, en daarnaast zullen er sponsors zijn. ACE en Sport e Salute, de operationele tak van de overheid voor grote evenementen, zullen hen benaderen, met dien verstande dat als het sponsorbedrag aanzienlijk blijkt te zijn, de overheid zelf een deel van haar investering zou kunnen terugverdienen.

Team New Zealand moet, net als andere teams, vervolgens het geld vinden om het team zelf te onderhouden. In dit geval kan het rekenen op een sterke kern van trouwe sponsors (onder andere Toyota, Omega en MSC) die hun contracten waarschijnlijk zullen verlengen. Het moet gezegd worden dat de Nieuw-Zeelanders nooit aan de top van het Cup-budget hebben gestaan, dat altijd rond de $ 80 miljoen schommelt, vergeleken met de $ 100-$ 200 miljoen van sommige uitdagers.

De Burling-zaak

Peter, de ultieme moderne Cup-stuurman, met drie overwinningen op zijn naam, was de man die ze nauwlettend in de gaten hielden. Toch lieten de Kiwi's hem gaan. Waarom?

Het is algemeen bekend dat de salarissen van Team New Zealand niet exorbitant zijn (andere teams bieden veel meer) en dat teamlidmaatschap ook aan andere waarden is gekoppeld. Burling, jong maar niet meer zo jong, zou om een loonsverhoging hebben gevraagd die niet aan de richtlijnen van het team voldeed. Bovendien zou hij gratis toegang hebben gevraagd tot andere circuits en evenementen, van SailGP tot oceaanraces (zie het recente Fastnet over de Ultim Lazartigue). Alles legitiem, geld en ervaring. Vandaar de breuk met het team.

Het feit dat hij door Luna Rossa werd aangenomen en dat de nieuwe regels nu onbeperkt twee buitenlanders toelaten (voor de Fantasy Cup was dit al van tevoren bekend), maakt Burlings overstap naar Max Sirena, de CEO van het Italiaanse team, tot een meesterwerk. Burling is, zowel aan boord als aan land, zeker een aanwinst.

En de Kiwi's? We moeten het nog steeds over verandering hebben. Misschien moest Team New Zealand, om nieuwe motivatie te vinden, Burling een stap terug doen. Ook zouden we het kunnen hebben over de noodzaak om de rol van stuurman te blijven vernieuwen; bij de AC75's ligt het tijdperk dichter bij de twintigers dan bij de dertigers, maar misschien ligt het antwoord in een combinatie van al deze redenen.

De vertraging van het Protocol

Hebben de Defender en Challenger of Record de tijd genomen om het nieuwe protocol op te stellen? Nou ja, misschien een beetje. Maar er zijn redenen die verder gaan dan de complexiteit van de zaak. Ten eerste was de scheiding tussen Ben Ainslie en Jim Ratcliffe, zijn sponsor in Barcelona, een enorme gebeurtenis die het proces enkele weken vertraagde. Ainslie, nu leider van Athena Racing, moest eerst de kwestie oplossen van de jachtclub die de overeenkomst met het Royal New Zealand Yacht Squadron had getekend om de Challenger of Record te worden (aanvankelijk werd gezegd dat die rol zou worden uitgebreid naar Ratcliffe, aangezien hij de baas was van Britannia), en vervolgens weer op het goede spoor komen.

Vervolgens werd de tijd ook verlengd door de discussies die werden geïnitieerd door sommige teams, met name magnaten , die werden vertegenwoordigd door advocaten en die erop stonden water naar hun kusten te brengen. Kortom, het gebruikelijke debat, misschien deze keer heftiger, omdat het werkelijk een ingrijpende verandering was voor de America's Cup: een nieuwe regering, een nationaliteitsregel (misschien wel het meest besproken punt), vrouwen...

Het nieuwe bestuur

De Defender is niet langer de absolute meester van de America's Cup. Er komt een bestuur dat de uitdagers vertegenwoordigt, een CEO, mogelijk onafhankelijk, die als hun woordvoerder zal optreden; dit wordt het binnenste heiligdom waar de belangrijkste beslissingen zullen worden genomen. Verandering, inderdaad.

Het AC Partnership – zo heet de nieuwe entiteit – is verbonden aan de registraties voor de Louis Vuitton Cup. Wie er ook bij betrokken raakt, krijgt ook een plek aan tafel. Het is waarschijnlijk dat alle teams van Barcelona zich zullen inschrijven. Misschien. Athena Racing (Ainslie zou nieuwe bronnen moeten vinden), Luna Rossa, de Fransen, de Amerikanen, en wie weet Alinghi, lijken meer dan waarschijnlijk.

Wanneer zal deze nieuwe governance volledig operationeel zijn? Het memorandum stelt dat deze met ingang van de editie van 2027 (met onmiddellijke ingang) van kracht zal zijn en specificeert ook dat ACE ACE Italia zal oprichten, een dochteronderneming die het evenement in Napels zal beheren. De eigendom hiervan zal worden overgedragen aan AC Partnership. Bovendien zal laatstgenoemde verplicht zijn alle reeds bestaande contracten met ACE na te komen.

Het is gemakkelijk te voorspellen dat de volledige capaciteit bereikt zal worden met de voorbereidingen voor de 39e editie, en dat de organisatie van het evenement in Napels nog steeds onder controle van ACE zal staan, samen met ACP. Hoe sneller we beginnen, hoe sneller we leren.

De nieuwe teams

Grant Dalton, CEO van Team New Zealand, zei in een gesprek met een mediagroep dat als er een nieuw team komt, het Italiaans zal zijn. Misschien niet voor deze editie, maar misschien wel voor de 39e? De interesse van Roberto Lacorte, die hij al meerdere keren heeft uitgesproken, is bekend. Het is waar dat de kans verleidelijk is, omdat de Cup in Napels plaatsvindt en Italiaanse sponsors meer interesse tonen. Het is ook waar dat de nieuwe aanwinsten, vanaf de 38e editie, naar de jeugd- en vooral vrouwenteams van AC zouden kunnen komen, hetzij als permanente aanwezigheid, hetzij als een eerste stap naar een volgende deelname aan de Louis Vuitton Cup.

Andere teams? De Australiërs zouden hun opwachting hebben gemaakt, terwijl de geruchten over de Zweden van Artemis onbevestigd zijn.