Het nieuwe leven van Igli Tare

Dit is een verhaal over voetbal, doelpunten en onderhandelingen, maar ook over trappen, stoten, liefdes, verraad en gevaarlijke relaties. En het is een typisch Romeins verhaal, want hij kan zich tussen de linies bewegen, net als een van de vele goede spelverdelers (en wat geeft dat hem een ​​voldoening) die onze held op de velden van half Europa tegenkwam. Alleen beweegt hij zich hier niet tussen mezzali en aanvallers, maar soms tussen legaliteit en illegaliteit. En in deze tussenwereld, een ideale plek (in werkelijkheid heel klein) die door de criminele gebeurtenissen rond Massimo Carminati tot een neologisme is verheven, ontmoet je voetballers, makelaars, managers, zakenlieden – de gebruikelijke kant van het voetbal – maar ook ultra's, boksers, drugsdealers en kleine criminele bazen.

Kortom, over de vijftien jaar als sportief directeur van Lazio onder Igli Tare , de man aan wie Milan de heropstart van de club toevertrouwde , zou je een roman kunnen schrijven. Natuurlijk is het niet crimineel. We hebben het over voetbal, maar voetbal in Rome is, net als in Milaan, vaak een voertuig voor handel, ondoorzichtigheid en geweld (zoals blijkt uit de lopende onderzoeken naar de curven). En in de hoofdstad van Italië was Igli Tare een man met een groot voetbalinstinct, maar ook met goede relaties, op en naast het veld, soms zelfs met mensen over wie wat roddels werden verspreid , zoals ze dat in deze contreien noemden, en die hem niet altijd voordeel opleverden.

En zo moeten we als voorbeeld, maar niet uitsluitend, de langdurige vriendschap noemen met Orial Kolaj, een Italiaans-Albanese bokser die verzeild raakte in een nare geschiedenis van mishandeling en drugs, of de koppigheid waarmee hij wilde samenwerken met zijn vriend Fabrizio Mineo, zoon van de historische agent Camillo, die samen met twaalf andere ultras werd geschorst omdat ze de beroemde stickers van Anna Frank hadden geplakt in de Curva Sud (die van de Roma-fans). Ook was hij een trouwe fan van de Albanees Elvis Demce, een van de leiders van de "Batteria di Ponte Milvio", de groep die in de schaduw van Diabolik, alias Fabrizio Piscitelli, leider van de Irriducibili en drugshandelaar die zes jaar geleden door geweerschoten werd gedood, was opgeklommen tot de top van de drugshandel. Was het echt nodig om bepaalde personages mee te nemen? Ja, als het doel was om de relaties met de Curva Nord te beheren en lange tijd gespaard te blijven van de protesten die de ultra's onvermoeibaar op Lotito richten.

Tare had bij Lazio lange seizoenen lang een enorme machtspositie. Het effect hiervan is allereerst de vertrouwelijke relatie die hij had met Claudio Lotito, sinds hij speler was. Het was de president zelf die hem in zijn laatste seizoen als spits overtuigde om zijn licentie als technisch directeur te halen om Walter Sabatini te vervangen: "Geloof me, hij is een fenomeen, hij spreekt zes talen", herhaalde hij tegen degenen die twijfels hadden over de keuze om zo'n strategische rol toe te vertrouwen aan een manager zonder ervaring. Lotito had gelijk, dat valt niet te ontkennen. Met een netwerk van bevriende scouts verspreid over heel Europa is Tare de geschiedenis ingegaan vanwege zijn vermogen om spelers te strikken wiens talent zich al heeft ontwikkeld, maar nog niet volledig is doorgebroken, voor een prijs die nog steeds haalbaar is voor een middenklasseclub zoals Lazio toen en nu. Dat is iets wat weinig anderen in Italië, misschien alleen Sartori, die aan de wieg stond van Chievo Verona, Atalanta en nu Bologna, hebben gedaan. Kortom, hij is er goed in om altijd op het juiste moment op de juiste plaats te zijn. En dan ook nog goed in de omgang met spelers, familieleden en zaakwaarnemers. Om zijn morele kracht te beoordelen, vóór zijn voetbalkracht. We kunnen tientallen van zijn aanwinsten noemen, maar we beperken ons tot de Milinkovics, de Luis Alberto's, de Hernanes, de Felipe Andersons , de De Vrjs en de Immobiles (om eerlijk te zijn was het Simone Inzaghi die hem overtuigde om Ciro te halen; hij wilde Enner Valencia, die Bielsa erg mocht). Met hen bouwde Tare in de loop der jaren het Lazio van de bekers van Simone Inzaghi en het team dat op de tweede plaats staat van Maurizio Sarri.

De aankomst van de Toscaanse coach in Rome markeert het begin van zijn neerwaartse spiraal. Zoals bekend is de relatie tussen de technisch directeur en de coach nooit echt goed geworden. Sterker nog, in de eerste maanden van 2024, die leidden tot het sensationele ontslag van Sarri , verslechterde de relatie. Iedereen die de ploeg van Lazio als verslaggever heeft gevolgd, zal zich herinneren dat de twee journalisten gebruikten om elkaar in diskrediet te brengen. En een bekende discussie vond plaats aan tafel tijdens een uitwedstrijd in Nederland, waar het hele elftal aanwezig was. Die discussie eindigde ermee dat de technisch directeur na een slechte grap van Sarri wegliep uit het restaurant.

Lotito, die het in zijn handpalm droeg, voelde zich op een gegeven moment gedwongen het in te houden. Het begon met de Primavera, waar Tare zo domineerde dat zijn zoon Etienne, net als hij een spits maar minder getalenteerd, een basisplaats kreeg. Zijn vrouw, Cristina Mezzaroma, voorzitter van de Lazio Foundation, stelde voor dat hij zijn zoon Enrico zou benoemen tot algemeen directeur van de jeugdsector. Vervolgens plaatste Lotito Angelo Fabiani naast zich , die officieel ook verantwoordelijk was voor de jeugdsector, maar in werkelijkheid was aangesteld om als zijn waakhond op te treden. Het samenwonen duurde anderhalf seizoen. Nadat hij eind 2023 het verzadigingspunt had bereikt en ook het slachtoffer was van een aantal mislukte transfers (hij kocht de onopvallende Vavro en Muriqi voor een fortuin), nam Igli afscheid (en, let wel, de Lazio-fans missen hem vandaag de dag).

Milaan staat voor verlossing en promotie. Een fascinerende en gevaarlijke uitdaging dus. Een ander verhaal, een andere omgeving, een andere structuur. Was hij in Rome jarenlang de tolk en adviseur van één man aan de macht (Lotito), hier zal hij zijn weg moeten vinden tussen twee investeringsfondsen en de vele beheerders daarvan: Scaroni, Furlani, Moncada en de senior adviseur Ibrahimovic. In het rood-zwart vindt hij een van zijn favorieten, verdediger Pavlovic, die hij vanwege hartproblemen (die later blijkbaar zijn verholpen) niet kon contracteren bij Lazio. De terugkeer van Massimiliano Allegri is meteen sensationeel: een indrukwekkender visitekaartje had je niet kunnen bedenken. Bovendien zei hij enkele dagen geleden in zijn eerste verklaringen als sportief directeur van AC Milan: "Ik heb duidelijke ideeën om Milan weer naar de overwinning te brengen". En als een goed begin het halve werk is…

Meer over deze onderwerpen: