Lecce zonder keus, laatste 180' vuur

LECCE - In afwachting van het startsein en de definitieve uitslag van de verschillende wedstrijden, klampen de supporters van Lecce zich vast aan alles wat de droom van redding kan voeden, nu de situatie in het klassement enorm ingewikkeld is geworden.

We proberen dus positieve voortekenen te trekken uit het feit dat de Giallorossi voor een vaste plek in de hoogste divisie zullen spelen tegen Torino en Lazio. Aan deze twee teams zijn drie geweldige prestaties van de ploeg uit Salento verbonden met het oog op een vaste plek in de hoogste divisie.

Er wordt verwezen naar de seizoenen 1988/1989, met de overleden Mazzone op de bank, en 1999/2000 en 2000/2001, met Cavasin aan het roer. Men zal zeggen dat het andere tijden waren, dat het een ander soort voetbal was en dat er andere spelers waren. Maar waarom zouden we onszelf de hoop ontnemen dat de wedstrijden tegen de Granata en de Biancoazzurri opnieuw voortekenen van grote vreugde kunnen zijn?

Lecce vierde tweemaal de overwinning tegen Torino. Het eerste "gejuich" dateert van 25 juni 1989. De wedstrijd vond plaats op de vierendertigste en laatste dag en had de waarde van een soort play-off voor een permanente plek. De Giallorossi onder leiding van Mazzone wonnen met 3-1 na een dramatische wedstrijd. Benedetti zette Lecce in de eerste helft op voorsprong en Barbas maakte er aan het begin van de tweede helft 2-0 van. De Granata heropende de wedstrijd echter door de afstand met Fuser te halveren. Paciocco dacht er dus over om de bal in het doel te gooien voor de 3-1 en zo de «Via del Mare» te laten ontploffen. Enkele minuten later stonden de "Toro", die door deze nederlaag waren gedegradeerd naar de Serie B, door de uitsluiting van Ferri nog maar met tien man. Daarmee ging het bergafwaarts met de ploeg uit Salento.

De geschiedenis herhaalde zich op 7 mei 2000. In dit geval gold de match voor de voorlaatste dag. In een geladen sfeer en in een stadion vol gejuich won Lecce met 2-1. De Giallorossi onder leiding van Cavasin presteerden solide, maar hadden desondanks nog veel te lijden. De Zwitsers Sesa scoorden de 1-0, maar het elftal uit Piemonte, destijds gecoacht door Mondonico, zorgde voor de gelijkmaker dankzij een door Ferrante benutte strafschop. In de 78ste minuut schoot Conticchio echter van afstand, waardoor de ploeg uit Salento op voorsprong kwam (2-1). Het doelpunt van de "burgemeester", zoals de oorspronkelijk uit Celleno afkomstige middenvelder door de fans werd genoemd, zorgde voor gejuich, ook omdat Torino, dat na 90 minuten was gedegradeerd naar de tweede divisie, kort daarna met negen man overbleef door de schorsing van Sommese en Mendez.

Zondag, nu de Granata aangevoerd door Vanoli het rustig heeft, kan Lecce bij een overwinning geen redding vieren. Maar het winnen van de volledige inzet is essentieel voor Baschirotto en zijn teamgenoten om te blijven hopen op een vaste basis. Die hoop moet dan in de laatste 90 minuten worden geperfectioneerd in de zeer lastige uitwedstrijd bij Lazio.

Ook bij de supporters van Giallorossi roepen het wit en het hemelsblauw van de hoofdstad zoete herinneringen op. Herinneringen die verwijzen naar de vierendertigste en laatste dag van het toernooi van 2000/2001. De wedstrijd werd gespeeld op 17 juni 2001. Lecce won met 2-1, na een comeback. Aan het einde van de eerste helft zorgde Crespo voor een koude kermis in de "Via del Mare" door een penalty te scoren: 1-0 in het voordeel van Lazio. Vervolgens was het Vasari van Palermo, die in dat competitieseizoen slechts 12 keer op het veld verscheen (in totaal 525 minuten) en de absolute hoofdrolspeler was. Hij scoorde in de eerste minuut van de tweede helft de 1-1 en zorgde uiteindelijk met zijn "middenvelder" voor de 2-1, waarmee hij de redding van de Giallorossi bezegelde.

In het huidige toernooi neemt Lecce het in de laatste ronde op tegen de Biancocelesti, maar dan uit. Het team van de voormalige Baroni maakt kans op een plek in Europa of zelfs op deelname aan de Champions League. Maar waarom zouden we daar niet van dromen?

Maar voordat we aan de wedstrijd in het Olimpico denken: om in de Serie A te blijven, moet het team uit Salento Torino verslaan. En we kunnen er zeker van zijn dat de 27.000 fans in de "Via del Mare" het team met dezelfde passie zullen steunen als altijd.