Waarheden en geruchten

Onze subagenten uit de smogwijk, met kleine blauwe vlaggetjes, melden dat er afgelopen weekend in Mexico-Stad een politieke rondetafelconferentie is georganiseerd, gecoördineerd door Juan Carlos Martínez Terrazas, secretaris van de Nationale Actiepartij, Ernesto Sánchez, federaal afgevaardigde, en Santiago Taboada, voormalig kandidaat voor het burgemeesterschap. Er werden belangrijke politieke akkoorden gesloten die gericht waren op het versterken van de eenheid onder de PAN-leden op nationaal niveau. Daar kwamen ze overeen terug te keren naar het gebied om te werken aan de aangekondigde alliantie met de Institutionele Revolutionaire Partij in Coahuila voor 2026. Eenheid staat echter tussen aanhalingstekens, aangezien de verkiezing van de gemeenteraadsvoorzitters van de partij nadert en er in Torreón al drie kandidaten zijn: Sergio Lara, gesteund door Elisa Maldonado, de voormalige afgevaardigde; Néstor Villarreal, die een groep oude garde PAN-leden vertegenwoordigt; en Ulises Hernández, gesteund door federaal afgevaardigde Guillermo Anaya en degenen die zich hebben verzameld.

Ze zijn hierin al vanaf het begin gescheiden. Onze roddelende onderagenten wijzen erop dat Esther Quintana, Elisa Maldonado, Memo Anaya, Marcelo, Blanca Lamas, Gerardo Aguado en Theo Kalionchiz allemaal aan dezelfde tafel in Mexico-Stad zaten, en ze zeggen dat ze, hoewel ze niet erg goed met elkaar overweg kunnen, hun kalmte bewaarden als brave politici en de boodschap van eenheid verwelkomden... wat dat ook voor de PAN betekent.

En in navolging van Dr. Claudia Sheinbaums bezoek aan de hoofdstad Sarape en Pulque Brão, worden we geïnformeerd dat de PAN-leden van Coahuila, onder leiding van Elisa Maldonado, en de federale afgevaardigden Guillermo Anaya en Marcelo Torres, evenals de lokale wetgevers Gerardo Aguado, Blanca Lamas en Alfredo Paredes, besloten niet naar Las Maravillas Park te gaan, zelfs niet om 'Gouverneur' Echado Pa' Delante aan te moedigen, en dit was, volgens de roddelaars van de blauw-witte partij, een vorm van protest. Natuurlijk is er in elk gebouw wel een rebel, en in dit geval was het Theo Kalionchiz die het cool vond om foto's te maken alsof hij een fan van de guindas was, met senator Cecilia Guadiana en afgevaardigde Alberto Hurtado. De geïnfiltreerde subagenten zeggen dat hun collega's die besloten de president van Mexico haar eervolle aanwezigheid te ontnemen, zeer verontwaardigd waren over Theo's rebellie en nu zeggen dat hij meer lijkt op te komen voor de belangen van de PRI-vertegenwoordiger, Rubén Moreira. Mogelijk overweegt hij al om van partij te wisselen.

Onze onderagenten, die zich al klaarmaken voor de nationale feestdagen, melden dat de keurig geklede burgemeester van Torreón al heeft verduidelijkt – om aannames te voorkomen en geen roddels te creëren waar die er niet zijn – dat er tussen de gemeentelijke dienst Openbare Veiligheid, waar Alfredo Flores Originales werkt, en de onlangs aangestelde dienst Verkeer en Verkeersveiligheid, onder leiding van Alicia Faz, alleen sprake is van coördinatie en niet van een fusie, zoals sommige bemoeials in de tirannavajaspers het proberen af ​​te schilderen. Afgelopen maandag stond de burgemeester vroeg op om de namen van de twee bedrijven te tellen en verduidelijkte dat het niet gaat om "orde of gezag... maar eerder om complementariteit". De waarheid, zeggen de onderagenten, is dat ze na de verklaringen wat verwarder zijn, maar in de tussentijd zal de "alleskunner", Luis Morales Cortes, nu directeur Stedelijke Mobiliteit zijn en zich bezighouden met kwesties met betrekking tot het openbaar vervoer. Voor Don Román Alberto Cepeda vergen deze kleine veranderingen niet eens een aanpassing van het organigram, omdat hij zegt dat iedereen "de neuzen dezelfde kant op heeft staan". Natuurlijk trok het de aandacht van onze sluwe subagenten, die bij de start van de Gemeentelijke Raad voor Ongevallenpreventie de nieuwe operationele directeuren, Flores Originales en Alicia Faz van Traffic, naar de rand van de officiële fotosessie stuurden. En zoals bekend is in de politiek vorm inhoud.

Onze onderagenten, die het werk van Eduardo Olmos Castro, nu verantwoordelijk voor het secretariaat van het stadhuis, al jaren nauwlettend volgen, melden dat hij, naast de geur van fijne sigaren en espresso, al heeft besloten dat hij voor deze gelegenheid vaker zal opstaan ​​van de stoel van waaruit hij graag leiding geeft zonder veldwerk te doen. In plaats daarvan is hij druk bezig met het uitvoeren van strategische acties om degenen die hem toekomen tevreden te stellen. Zo is hij druk bezig met het bezoeken van leveranciers aan wie het stadhuis geld verschuldigd is en het inschatten van de omvang van de administratieve en politieke situatie. We hebben vernomen dat een leverancier van het stadhuis op de verfoeilijke sociale media Olmos al groen licht heeft gegeven over het gebrekkige administratieve werk en hoe sommige personen hun persoonlijke belangen belemmeren en manipuleren met betrekking tot de betalingen van leveranciers. Volgens de klager zullen de goede bedoelingen van de gouverneur, de burgemeester en Olmos Castro nutteloos zijn als het kernprobleem, namelijk de onbekwaamheid en hebzucht – min of meer – van sommige ambtenaren in de bestuurlijke gebieden, niet wordt aangepakt. De onderagenten hopen dat de bezoeken niet uitdraaien op een public relations-kwestie en dat Don Lalo zich echt richt op het oplossen van de problemen.

Onderagenten die al in Eagle Pass winkelen en door Piedras Negras reizen, melden dat degene die ook te maken heeft met afpersing en politieke druk – hoewel sommigen het "eigen vuur" noemen – de burgemeester van Piedras Negras, Jacobo Rodríguez, is. Van hem eisen ze ongeveer 10 miljoen pesos om de lastige Simas-manager Lorenzo Manera, een goede vriend van "El Tigre" Mejía en afgevaardigde Tony Flores, te ontslaan. Onze argwanende onderagenten wijzen erop dat ze Simas-manager Lorenzo Manera ook proberen te positioneren als kandidaat voor de functie van lokaal afgevaardigde. Op sociale media heeft de burgemeester van Piedras Negras zich fel beklaagd over de prestaties van de manager van het gemeentelijk bedrijf, die niet opgewassen is tegen de taak om het watervoorzieningsprobleem op te lossen. Natuurlijk zou het niet ongebruikelijk zijn dat de manager van een decentraal drinkwaterbedrijf die niet opgewassen is tegen de taak, ook grotere politieke aspiraties heeft; hier in Torreón doen zich dergelijke gevallen voor. In Piedras Negras geeft Manera de gemeente de schuld van het watertekort, en Jacobo distantieert zich van Manera's slechte werk. De burgemeester van Morena wijst erop dat "niemand meer in Simas Piedras Negras heeft geïnvesteerd dan zijn gemeente", maar de manager investeert in "andere dingen". De onderagenten zeggen dat sommige PT-leden die willen "onderhandelen" de burgemeester vragen om Manera aan te moedigen en hem aan de onderhandelingstafel te krijgen met Diego del Bosque, Morena's leider in Coahuila, en dat dit een einde zal maken aan het "vriendelijke vuur". Zoals ze zeggen: alle wegen leiden naar 2026.

Terwijl de onderwijsresultaten van het land waarschuwen voor een zorgwekkend tekort aan basisvaardigheden zoals lezen, schrijven en rekenen, lijkt het regeringspaleis van Durango het magische recept te hebben ontdekt om de crisis te verhelpen: de lessen opschorten en proosten met mariachimuziek. Te midden van een onderwijsnoodsituatie die ernst, strategie en toewijding vereist, koos gouverneur Esteban Villegas ervoor het Mariachifestival te promoten, een feest dat – uiteraard – niet ten volle kan worden genoten zonder de klaslokalen te sluiten. Want wanneer leerlingen een wiskundeopgave niet begrijpen of Hidalgo verwarren met Morelos, hebben ze natuurlijk juist een goede trompet, een tequila en meer schoolverzuim nodig. Wat de regering lijkt te ontgaan, is dat geen enkel land sociale rechtvaardigheid bereikt door uit volle borst "El Rey" te zingen. Onderwijs, niet euforie, is de basis van elke samenleving die naar ontwikkeling streeft. Terwijl landen die hun toekomst serieus nemen hun onderwijssystemen versterken, wordt in Durango de cultuur van ontwijking steeds sterker. Een feest, welke vorm dan ook, ten koste van het onderwijs is net zo verstandig als een bloeding met een serenade behandelen. Elke dag zonder les op een openbare school is een gemiste kans voor duizenden kinderen om de vicieuze cirkel van armoede en gebrek aan kansen te doorbreken. Waarom? Omdat een ontwikkelde samenleving nadenkt, vragen stelt en participeert, en dat geeft machthebbers altijd een ongemakkelijk gevoel. In Durango zou de prioriteit niet moeten liggen bij het vullen van pleinen met hoeden en bekers, maar bij het vullen met boeken en gekwalificeerde leraren.

Bijna niemand heeft tot nu toe de video gezien van de patiënt met een psychiatrische crisis die schade aanrichtte in twee ziekenhuizen van het Mexicaanse Instituut voor Sociale Zekerheid (IMSS) in Torreón en die, tijdens de inperkingsmanoeuvres, van het dak van de apotheek van het Algemeen Ziekenhuis van Zone (HGZ) nr. 16 viel. Het was op de afdeling Hoge Specialistische Medische Hulp (UMAE) nr. 71 dat hij een psychotische uitbraak kreeg en een deel van de spreekkamer beschadigde. Maar dat is niet zo relevant, maar wat zorgprofessionals, artsen, verpleegkundigen, coassistenten en zelfs het administratief personeel zeggen. Het veiligheidspersoneel is simpelweg niet voorbereid en heeft ook geen duidelijke protocollen voor dit soort patiënten. De artsen en verpleegkundigen zijn van mening dat hun integriteit in gevaar is, aangezien ze in de video van de patiënt met duidelijke psychische problemen hem nooit hebben kunnen stoppen of immobiliseren. Ze vertellen ons dat ze het vier lange uren zo hebben volgehouden, wat aantoont dat er geen vooraf vastgesteld inperkingsmechanisme is. Hoewel de patiënt schreeuwde en het personeel bedreigde, deed niemand iets. Sterker nog, het leek alsof ze bang voor hem waren. In wiens handen ligt de beveiliging van de ziekenhuizen? Percentage, melden ze dat er in het CISAME van La Laguna geen psychiater is om te behandelen. Wanneer komt hier een oplossing voor?