Een nieuw boek over de verovering van Amerika beschrijft het "extreme geweld" van de 16e eeuw.

Interne strijd onder de Inca's of de bloedige expeditie naar El Dorado De Spaanse ontdekkingsreiziger Pedro de Ursúa komt voor in een nieuw boek waarin wordt beschreven hoe "extreem gewelddadig" de geschiedenis van de 16e eeuw in Amerika was .

Het boek verweeft de burgeroorlogen van Peru, de verovering van het Incarijk en het grote probleem van de slavenhandel in Panama met elkaar , legt de auteur van The Conquest of America: A History of Violence between Civilizations (Erasmus), Rafael Castro, uit in een interview.

De Spaanse schrijver legt uit dat dit boek zijn oorsprong vindt in zijn interesse in Pedro de Ursúa en de "mythologische El Dorado-expeditie", die werd gekenmerkt door het "extreme geweld" dat losbarstte onder de mannen die eraan deelnamen.

Onderzoek naar de context van die periode bracht Castro tot de conclusie dat geweld de rode draad vormde in veel van de gebeurtenissen tijdens de verovering van Amerika en de gebeurtenissen die voorafgingen aan de komst van de Spanjaarden op het continent.

" De Spanjaarden waren erg gewelddadig . Een verovering bereik je niet op een andere manier; dat is onmogelijk," merkt hij op. Maar hij voegt eraan toe dat de veroverde volkeren en alle acteurs die in deze verhalen voorkomen "ook gewelddadig waren."

Vandaar de vraag: " Waren de Spanjaarden gewelddadiger dan de volkeren die ze veroverden, dan de rest van de Europese volkeren? "

Castro is van mening dat in de Spaanse geschiedschrijving over de verovering van Amerika, waar hij voor zijn boek het meest op teruggreep, "sommigen het hebben overdreven en anderen het hebben gebagatelliseerd", maar hij geeft toe dat de overgrote meerderheid van de historici de zaken "de waarde heeft gegeven die ze verdienen".

Episoden zoals de zweepslagen tegen slaven door honden door de Spanjaarden in Panama (wat inhield dat honden tegen de slaven werden gebruikt ), de mensenoffers van de Mexica's en de gewoonte om de Inca's te begraven samen met veel van zijn onderwerpen, tonen de grofheid die de schrijver in zijn boek heeft proberen vast te leggen.

Hij beschouwt het geweld niet als iets dat uitsluitend in de 16e eeuw voorkwam : "We weten allemaal wat er in Palestina gebeurt, een regelrechte genocide die rechtstreeks op televisie wordt uitgezonden als een volstrekt disproportionele reactie op een wrede daad van Hamas", zegt hij.

Daarom beweert hij dat "absoluut alle periodes in de geschiedenis gewelddadig zijn geweest ", aangezien "geweld inherent is aan de menselijke soort".

Hij benadrukt echter dat geweld niet alleen voorkomt bij de gehele menselijke soort, ongeacht waar het vandaan komt, maar dat dit ook geldt voor "samenwerking tussen mensen, liefde, vriendschap en empathie".