Singer-songwriter Enric Hernàez sterft op 68-jarige leeftijd

De in Barcelona geboren singer-songwriter en componist Enric Hernàez , een prominent lid van de singer-songwritergeneratie uit de jaren 80 en nauw verbonden aan het Barnasants- festival, is op 68-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van complicaties van een ernstige ziekte, aldus bronnen dicht bij hem.
Zijn carrière, die meer dan veertig jaar duurde, werd gekenmerkt door een fusie van muziekstijlen, waaronder rock, pop, jazz en Braziliaanse muziek , wat resulteerde in ongeveer vijftien albums. Ook bleef hij trouw aan de Catalaanse taal, hoewel hij ook gedichten en teksten in het Spaans op muziek zette.
Nadat hij in de jaren 70 deel uitmaakte van het duo Somni , begon hij in 1980 zijn solocarrière met de release van een single met daarop de nummers ' Carme ' en 'T'he sorprès a mitja veu '.
Na een reis naar Brazilië die zijn muziekstijl zou bepalen, bracht hij in 1984 zijn eerste volledige album uit, ' Una foguera de Sant Joan en ple gener ', dat hij presenteerde op het Grec Festival in Barcelona met vier concerten op de Plaza del Rei.
In de jaren 80 bracht Hernàez verschillende albums uit die zijn stilistische evolutie weerspiegelden, zoals ' La tardor a Pekín ' (1985), waarvoor hij verschillende gedichten op muziek zette, ' 7 PM ' (1986), het Spaanstalige album ' Gente ' (1987) en Arigató (1988), waarop hij een geluid aannam dat meer leek op dat van een band.
In 1990 bracht hij samen met Jordi Gas ' L'últim segon d'un gran somni ' uit, een overgangsalbum dat het einde van zijn eerste fase markeerde.
Tweede faseEnric Hernàez begon een nieuwe fase met ' Llunes del Passeig de Gràcia ' (1993), een werk gevolgd door ' Enric Hernàez i el Lotus Blau ' (1997), en in 2002 publiceerde hij ' ¡Oh poetas salvajes! ', zijn tweede album in het Spaans met gedichten op muziek van auteurs als Mario Benedetti, Ángel González en Cristina Peri Rossi.
In 2008 verscheen ' No t'oblido ni quan l'aspra nit s'obre ', met gedichten van David Castillo en een tekst van Bob Dylan.
In 2010 nam hij ' 360 llunes ' op, een livealbum met het beste uit zijn repertoire, en een versie van Pau Riba's 'L'home estàtic ', een werk dat hem in 2011 de Barnasants Award voor het beste concert van het festival opleverde.
In 2013 nam hij deel aan de opening van het Barnasants festival samen met de Aranese zanger Alidé Sans en in 2017 presenteerde hij zijn album ' Prop la via del tren '.
Daarna volgden ' Cançó per a Helena ' (2014) -opgedragen aan zijn dochter-, 'Prop la via del tren ' (2017) en ' Himes ' (2019), een liveconcert op het Barnasants-festival samen met andere singer-songwriters, zoals Anna Ferrer of Joan Isaac.
Zijn laatste album was '10 cançons ' (2022), opgenomen met de Uruguayaanse muzikanten Mario Maeso en Álvaro Pérez.
Na zijn overlijden schreef het Barnasants Festival op zijn X-profiel: "Enric Hernàez is heengegaan, een toonaangevende stem in het Catalaanse lied, een onkreukbare poëtische strijder en een onvermoeibare vriend en activist van ons project. Onze diepste condoleances aan al zijn familie en vrienden."
Zanger Alfred García betreurde op dit sociale netwerk ook het overlijden van Enric Hernàez, "een van mijn meest gewaardeerde leraren", die "samen met mijn oom David Castillo de deuren naar Dylan voor mij opende, met zijn fantastische Catalaanse bewerkingen."
"Ik zal altijd zijn lieve 'Carta', de "Cançó per a Helena", opgedragen aan zijn dochter en opgenomen op het gelijknamige album (...), tussen coupletten met een bossa nova-smaak en zijn afneembare gitaren, blijven herinneren", voegt Alfred García toe. EFE.
elmundo