Susana Trimarco op Aconcagua Radio: "Ik zoek al 23 jaar naar mijn dochter, en de gerechtigheid blijft traag."

Het is 23 jaar geleden dat Marita Verón werd ontvoerd en verdween in Tucumán , maar haar moeder,Susana Trimarco , heeft geen dag stilgezeten. In een interview metAconcagua Radio hekelde de activiste de aanhoudende mensenhandel , de trage rechtsgang en de onverschilligheid van veel machtsgroepen.

"Het is 23 jaar geleden dat mijn dochter werd ontvoerd en verdween," herinnerde ze zich pijnlijk. "Er heeft een proces plaatsgevonden en 32 mensen zitten gevangenisstraffen uit. Sommigen staan ​​al op het punt vrijgelaten te worden en vragen om huisarrest... Ze spelen de Ongeschoeide Karmelieten en willen eruit, zodat ze hetzelfde kunnen blijven doen," waarschuwde ze.

Trimarco legde uit dat de rechtszaak over Marita's verdwijning nog steeds loopt , met een nieuwe onderzoekslijn die wijst op de zoektocht naar haar lichaam op twee begraafplaatsen in Tucumán. "Ze zouden haar vermoord hebben en als onbekende gedumpt... maar ze doen het niet omdat ze de financiële middelen niet hebben, omdat de antropologen niet komen. En ik moet op zoek naar de middelen om de maatregelen uit te voeren," klaagde hij.

Naast haar voortdurende zoektocht naar haar dochter leidt Trimarco al bijna twintig jaar de Stichting María de los Ángeles , die zich inzet voor het voorkomen en redden van slachtoffers van mensenhandel . "Twee weken geleden hebben we 17 minderjarige meisjes gered; de oudste is 19", zei ze. "Een aantal van hen zit nu in ons groepshuis. Ze zijn gerekruteerd via sociale media of via nepvacatures in callcenters of online. Niets daarvan is waar. Het is allemaal bedoeld om ze te prostitueren."

Een van de meest recente zaken betrof zeven meisjes die eigenlijk weggevlogen hadden moeten worden. "We hebben ze niet aan boord laten gaan. Deze man was ze al aan het meenemen om ze seksueel uit te buiten. Hij had $80.000 in een rugzak, een luxe auto op het vliegveld en had iPhones, kleding, wimpers en nagels voor ze gekocht – allemaal om ze te overtuigen," vertelde ze.

De misleiding begint vaak met beloftes van werk en eindigt in georganiseerde prostitutienetwerken. "Dit zijn 16- of 17-jarige meisjes uit zeer kwetsbare gezinnen. Ze kopen een telefoon voor ze, kleden ze aan... en alles lijkt fantastisch. Maar ze buiten ze uit, geven ze drugs en maken ze ziek. Syfilis komt tegenwoordig veel voor. Ze blijven er ook achter met psychische problemen."

De activist benadrukte dat veel gezinnen deze nepbanen uit noodzaak accepteren. "Een moeder zei tegen me: 'Ik wilde dat mijn dochter wegging omdat we niets te eten hebben.' Maar ze kennen de gevolgen niet. Daarom moeten we ons uitspreken, informeren en voorkomen. Armoede, gebrek aan werk en kwetsbaarheid vormen de voedingsbodem voor deze netwerken," waarschuwde ze.

Trimarco deelde ook het geval van een jonge vrouw die naar Dubai werd gebracht, en vervolgens naar Italië en Duitsland. "Ze werd per ongeluk gered. Ze ontsnapte, vroeg om hulp bij een brouwerij en werd naar de ambassade gebracht. Ze keerde terug zonder papieren en we ontvingen haar bij de immigratiedienst. Maar vandaag kan ze niet getuigen. Ze heeft ernstige psychische problemen. Er zijn dagen dat ze haar moeder niet eens herkent," zei ze.

In een ander aangrijpend verhaal vertelde ze over een minderjarige die wist te ontsnappen aan een poging tot ontvoering. "Ze namen haar mee, ze wist te ontsnappen, beet de man en rende het huis van iemand anders binnen. Later kwamen ze ons aangeven en ontdekten we dat een meisje dat slachtoffer was geweest, nu anderen rekruteerde. Ze was 19 jaar oud! Het is een aaneenschakeling van verschrikkingen."

Volgens Trimarco blijven de rechterlijke macht en de politieke elite medeplichtig aan hun apathie. "Ze hebben een totaal gebrek aan interesse. Ze is niet hun dochter, ze is mijn dochter, of die van een andere moeder. Tot het hen overkomt, kan het ze niets schelen. Ze blijven vasthouden aan die machohouding. Sommige rechters, zelfs vrouwelijke rechters, zeggen: 'Dit is een hoertje, ze houdt van snel geld verdienen.' Wie wil er nou gedrogeerd worden, gedwongen worden tot orale seks met infecties, uitgebuit worden? Wat ze zeggen is verschrikkelijk," zei ze verontwaardigd.

De oprichter hekelde ook nieuwe vormen van uitbuiting, zoals de verkoop van baby's. "In Córdoba vertelde een officier van justitie me dat ze een netwerk onderzoeken dat meisjes als baarmoeder gebruikt om kinderen te baren en ze vervolgens weggooit. Alsof het dingen zijn."

Ondanks de pijn, frustratie en het verstrijken van de tijd, stopt Trimarco niet. "Mijn dochter, strategisch gezien, zeggen ze dat ze dood is. Maar waar is haar lichaam? Ik wil de botten van mijn dochter zien. Het is een beproeving die ik al 23 jaar doormaak. Haar dochter, Micaela, was 3 jaar oud toen Marita verdween. Nu is ze 26 en staat ze op het punt af te studeren als antropoloog. Het is geen toeval dat ze voor die carrière heeft gekozen," reflecteerde ze.

Tot slot liet ze een duidelijke boodschap achter: "Iedereen die hulp nodig heeft, die zich in een kwetsbare situatie bevindt, kan op ons rekenen, op de Stichting en op mijn team. We zijn er om te helpen. Ik zal niet zwijgen. Het maakt me niet uit of je rechter, politicus of politieagent bent. Ik vecht voor mijn dochter en voor alle dochters."

Luister hier naar het volledige artikel en luister live naar de radio via www.aconcaguaradio.com